Kankerzorg Voor Huisdieren Verschilt Aanzienlijk Van Zorg Voor Menselijke Kanker

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Mensen met terminale kankers of met wijdverspreide metastasen krijgen behandeling aangeboden met de hoop op een langere levensduur, ondanks een sombere prognose. Mensen krijgen routinematig tweede, derde, vierde en verdere behandelplannen toegediend als ze niet reageren op de eerstelijnstherapieën. Dit wordt gedaan met weinig tot geen evidence-based informatie die zou suggereren dat dergelijke interventies daadwerkelijk tot een positief resultaat zullen leiden.

Het voordeel van agressieve therapie bij patiënten met terminale kankers is slecht beschreven. De American Society of Clinical Oncology (ASCO) identificeerde het gebruik van chemotherapie bij patiënten voor wie er geen klinische waarde was als "de meest voorkomende, verspillende en onnodige praktijk in de oncologie."

Toen ik die woorden las als veterinair oncoloog, had ik maar één gedachte.

Au.

De meerderheid van de patiënten die ik met kanker behandel, zal uiteindelijk aan hun ziekte bezwijken. Huisdieren worden meestal gediagnosticeerd in een vergevorderd stadium van de ziekte en genezing is bijna onmogelijk. We accepteren ook veel lagere toxiciteitspercentages met onze chemotherapieprotocollen dan onze menselijke tegenhangers; daarom kunnen we met goede reden de kankers van dieren niet tot het "volledige potentieel" behandelen.

Ik schat dat het uitgangspunt van behandeling voor meer dan 90% van de gevallen die ik zie, geworteld is in palliatie (d.w.z. verlichting van pijn) in plaats van een echt geloof in genezing.

Toch is veterinaire oncologie fundamenteel gebaseerd op principes van menselijke oncologie. Dus als de gegevens voor menselijke oncologie ons vertellen dat de behandeling van terminaal zieke kankerpatiënten niet alleen slecht gunstig is, maar ook verspillend (in termen van niet alleen financiën maar middelen), hoe kan ik dan de aanbevelingen die ik elke dag doe rechtvaardigen?

Het antwoord is simpel: veterinaire oncologie is gebaseerd op het idee van behandeling onze patiënten zich beter laten voelen, niet slechter. Zelden wordt bij dieren toevallig kanker vastgesteld. De meeste vertonen een soort van klinische symptomen voorafgaand aan hun diagnose van kanker. De behandeling is daarom gericht op het verlichten van dergelijke symptomen en het terugbrengen van hun kwaliteit van leven naar hun basisniveau.

Bij mensen wordt de prestatiestatus gebruikt om de kwaliteit van leven van een patiënt te evalueren. Er zijn verschillende scoresystemen, waarbij de Eastern Cooperative Oncology Group (ECOG) algemeen wordt aanvaard en als volgt wordt beschreven:

In de bovengenoemde studie werd de kwaliteit van leven van een patiënt bijna-dood (QOD) gemeten met behulp van een gevalideerde beoordeling door een verzorger van hun mentale en fysieke stress tijdens hun laatste levensweek.

De resultaten van het onderzoek brengen verschillende interessante punten naar voren:

Er was geen verbetering in QOD-scores voor mensen met prestatiescores van 2 of 3 die chemotherapie ondergingen, vergeleken met degenen die geen chemotherapie ondergingen

Mensen met prestatiescores van 1 vertoonden een significant slechtere score voor kwaliteit van leven bijna-dood met behandeling

Hoe kunnen de resultaten van dit onderzoek, hoewel moeilijk naast elkaar te vergelijken, worden vertaald naar de diergeneeskunde?

We hebben een aangepaste prestatieschaal die we gebruiken bij het screenen van de algehele gezondheid van honden en katten, die het activiteitsniveau en het vermogen van huisdieren om te eten, drinken en elimineren als normaal (0), beperkt (1), gecompromitteerd (2) beoordeelt., uitgeschakeld of dood (4)

We zijn in staat om eigenaren op een subjectieve manier te laten evalueren hoe hun huisdieren zich thuis gedragen na behandeling en hun beoordeling van hun kwaliteit van leven

We hebben verschillende veterinaire onderzoeken die de perceptie van de eigenaar van de gezondheidsstatus van zijn huisdier onderzoeken vóór, tijdens en na de behandeling. De resultaten toonden consequent aan dat eigenaren blij waren met hun beslissing om hun huisdier te behandelen, de meesten vonden dat de kwaliteit van leven van hun huisdier toenam en dat ze in de toekomst opnieuw zouden worden behandeld als ze voor een soortgelijke beslissing zouden worden geplaatst

Ondanks de gedeelde basis van menselijke en veterinaire oncologie, is er een enorm verschil tussen de einddoelen van elke discipline.

Menselijke oncologie is gebaseerd op het concept van het behandelen van patiënten met de mantra van "leven ten koste van alles", terwijl veterinaire oncologie onze beperkingen accepteert en ervoor kiest om "de kwaliteit van leven te behouden of te verbeteren" in plaats van genezen.

Dit is de boodschap die ik probeer over te brengen tijdens elk nieuw consult dat ik zie.

Dit is de informatie die ik elke dag gepassioneerd verspreid met mijn geschreven en gesproken dialoog.

Dit is de reden waarom ik zo hard werk om dieren en hun eigenaren te helpen op elk mogelijk kruispunt dat ik me kan veroorloven.

De strijd om de misvattingen over kankerzorg bij dieren uit de wereld te helpen is nooit eindigend, maar het is de moeite waard om te volharden, wetende dat ik een verschil kan maken, al is het maar voor een paar.

Vooral als de weinigen degenen zijn die de hierboven genoemde "ouch" -factor net iets dieper voelen dan alle anderen.

Dr. Joanne Intile