Slikproblemen Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Dysfagie bij katten

Er zijn een aantal aandoeningen die ervoor kunnen zorgen dat een kat moeite heeft met slikken. Dysfagie, de medische term die aan deze aandoening wordt gegeven, kan anatomisch optreden als orale dysfagie (in de mond), faryngeale dysfagie (in de keelholte zelf) of cricopharyngeale dysfagie (aan het uiteinde van de keelholte die de slokdarm binnenkomt).

Symptomen en typen

Orale dysfagie kan worden veroorzaakt door tandaandoeningen, verlamming van de tong, verlamming van de kaak, zwelling of wegkwijnen van de kauwspieren, of door het onvermogen om de mond te openen. Katten met orale dysfagie eten vaak op een veranderde manier, zoals het hoofd naar één kant kantelen of het hoofd achterover gooien tijdens het eten. Voedsel verpakt in de wangplooien van de mond zonder speeksel zijn ook typische tekenen van orale dysfagie.

Faryngeale dysfagie is wanneer de kat voedsel kan pakken, maar herhaaldelijk moet proberen te slikken terwijl hij zich buigt en het hoofd en de nek uitstrekt, overmatig kauwen en kokhalzen. Terwijl voedsel wordt vastgehouden in de wangplooien van de mond, is het met speeksel bedekt. Er is een verminderde kokhalsreflex en er kan snotterige afscheiding uit de neus zijn.

Bij cricopharyngeale dysfagie kan de kat er na verschillende pogingen in slagen om te slikken, maar daarna kokhalst, hoest en gooit hij zijn voedsel met geweld terug. In tegenstelling tot faryngeale dysfagie is de kokhalsreflex normaal. Dieren die lijden aan cricopharyngeale dysfagie zijn vaak erg mager.

Oorzaken

Anatomische/mechanische oorzaken:

• Faryngeale ontsteking
• Door abces
• Ontstekingsgroei
• Weefsel in de mond gevuld met witte bloedcellen en gemodificeerde macrofagen (de lichaamscellen die bacteriën eten)
• Vergroting van de lymfeklieren achter de keelholte
• Kanker
• Vreemde entiteit
• Een zak speeksel dat in het lichaam wegloopt
• Kaakgewrichtsaandoeningen door breuk of luxatie (waarbij de kaken uit het gewricht glijden)
• Onderkaakfractuur
• Gespleten gehemelte - misvorming in het dak van de mond
• Lingual frenulum-stoornis - een kleine plooi van weefsel op de tong
• Trauma/letsel aan de mond

Dysfagie veroorzaakt door pijn:

• Tandziekte (bijvoorbeeld tandfracturen, abces)
• Mandibulair trauma
• Ontsteking van de mond
• Ontsteking van de tong
• Faryngeale ontsteking

Neuromusculaire oorzaken:

• Hersenzenuwtekorten
• Schade aan de nervus trigeminus (de zenuw die de spieren stimuleert om te kauwen)
• Verlamde tong - schade aan de zevende zenuw, de zenuw die de gezichtsspieren aanstuurt
• Ontsteking van de kauwspieren

Faryngeale zwakte of verlamming veroorzaakt:

• Infectieuze polymyositis (bijv. Toxoplasmose, Neosporosis)
• Immuungemedieerde polymyositis (erfelijke spierontsteking veroorzaakt door een immuunziekte)
• Spierdystrofie
• Polyneuropathieën - problemen met meerdere zenuwen
• Myoneurale junctiestoornissen (wanneer de zenuwen het signaal niet ontvangen om de spieren te activeren); d.w.z. Myasthenia gravis, tekenverlamming, botulisme)

Neurologische oorzaken:

• Hondsdolheid
• Andere hersenaandoeningen

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat, het begin van symptomen en mogelijke incidenten die tot deze aandoening hebben geleid, zoals recente ziektes of verwondingen, geven. Uw dierenarts zal standaardonderzoeken bestellen, waaronder een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedprofiel en een urineonderzoek. Deze tests zullen aangeven of uw huisdier een infectieziekte, nierziekte of spierblessure heeft. Tijdens het lichamelijk onderzoek is het van cruciaal belang dat uw dierenarts onderscheid maakt tussen braken en dysfagie. Braken gaat gepaard met samentrekkingen van de buik, terwijl dysfagie dat niet doet.

Uw dierenarts kan ook bloed afnemen om laboratoriumtests uit te voeren voor inflammatoire aandoeningen van de kauwspieren, zoals kauwspiermyositis, evenals voor myasthenia gravis, immuungemedieerde ziekten, hyperadrenocorticisme en hypothyreoïdie.

Uw dierenarts zal röntgenfoto's en echografieën maken van de schedel en nek van uw kat om eventuele afwijkingen te inspecteren. Een echografie van de keelholte zal uw dierenarts helpen om massa's te visualiseren en indien nodig weefselmonsters te nemen. Als uw dierenarts vermoedt dat uw kat een hersentumor heeft, zal een computertomografie (CT) scan en/of magnetische resonantie beeldvorming (MRI) worden gebruikt om de tumor te lokaliseren en de ernst ervan te bepalen.

Behandeling

De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak van de dysfagie. Als de eetproblemen van uw kat worden veroorzaakt door een afwijking in de mond (orale dysfagie), moet u uw kat voeren door een bal voedsel achter in zijn keel te leggen en hem te helpen slikken. Patiënten die lijden aan faryngeale of cricopharyngeale dysfagie kunnen worden geholpen om te eten door het hoofd en de nek op te tillen tijdens het slikken. Als uw kat geen goed lichaamsgewicht kan behouden, kan uw dierenarts ervoor kiezen om een maagsonde in te brengen. Als er een massa of vreemd lichaam aanwezig is doordat uw kat het heeft ingeslikt, kan een operatie nodig zijn om het te verwijderen.

Wonen en Management

Het is essentieel om uw kat op een goed lichaamsgewicht te houden tijdens de behandeling. Als uw kat geen maagsonde heeft geplaatst en u voedt hem met de hand, geef hem dan meerdere kleine maaltijden per dag terwijl hij rechtop zit. U moet uw kat zo'n 10 tot 15 minuten na elke maaltijd rechtop ondersteunen om aspiratiepneumonie te voorkomen, die optreedt wanneer voedsel in de longen wordt ingeademd.

Symptomen van aspiratiepneumonie zijn depressie, koorts, pusachtige loopneus, hoesten en/of ademhalingsproblemen. Als uw kat ooit een van deze symptomen vertoont, bel dan onmiddellijk uw dierenarts en/of breng uw kat naar een spoedkliniek voor onmiddellijke behandeling.