Snelle Cellulaire Groei Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Histiocytische ziekten bij honden

Histiocytische aandoeningen zijn zeldzame huidaandoeningen die het gevolg zijn van snelle en overmatige groei van cellen. Dit cellulaire gedrag wordt medisch beschreven als celproliferatie.

Het komt voor bij honden van jonge tot middelbare leeftijd, met een gemiddelde leeftijd van vijf jaar. Er is geen duidelijke geslachtsvoorkeur en huidziekte is niet beperkt tot bepaalde rassen, maar systemische ziekte - waarbij de huidaandoening zich in het lichaamssysteem verspreidt - is voornamelijk gemeld bij Berner Sennenhonden.

Symptomen en typen

Cutane histiocytose

• Laesies hebben betrekking op de huid en zijn subcutis (in het diepe bindweefsel van de huid)
• Meerdere knobbeltjes of plaques op hoofd en nek, romp, extremiteiten en scrotum
• Geen systemische orgaanbetrokkenheid
• Heeft vaak een fluctuerend, chronisch beloop, waarbij spontane regressie van laesies kan optreden

Maligne histiocytose

• Bleekheid, zwakte, kortademigheid (dyspnoe) met abnormale longgeluiden en neurologische symptomen (bijv. toevallen, centrale stoornissen, zwakte van het achterbeen)
• Matige tot ernstige vergroting van de lymfeklieren en vergroting van de milt en lever
• Massa's die soms worden aangetroffen in de lever en/of milt
• Ogen en huid worden zelden aangetast
• Kwaadaardige vorm treft oudere honden, met een gemiddelde leeftijd van zeven jaar
• Maligne histiocytose is snel progressief en meestal fataal

Systemische histiocytose

• Duidelijke neiging voor huid en lymfeklieren
• Meerdere huidmassa's (buitenhuid) zijn nodulair, goed gedefinieerd en vaak zweren, korsten of haarloos rond de massa (alopecia)
• Vaak te vinden op de snuit, neusplanum (zwart gebied van de neus), oogleden, flank en scrotum
• Matige tot ernstig vergrote lymfeklieren (lymfadenomegalie) zijn vaak aanwezig
• Oog manifestaties
• Abnormale ademhalingsgeluiden en/of infiltratie van neusslijmvlies
• Organomegalie (orgaanvergroting) treedt op met systemische betrokkenheid
• Systemische histiocytose is een chronische en fluctuerende slopende ziekte met meerdere klinische episodes en perioden zonder symptomen

Andere symptomen en typen

• Komt meestal voor bij Berner Sennenhonden
• Golden retrievers, flatcoated retrievers en rottweilers lijken aanleg te hebben, wat duidt op genetische factoren
• Lethargie
• anorexia
• Gewichtsverlies
• hoesten
• Ademhalingsstertor (snurkgeluiden)
• Dyspnoe (kortademigheid)
• Tekenen van systemische ziekte zijn mogelijk niet aanwezig bij honden met cutane (huid) histiocytose en bij sommige honden met systemische histiocytose

Oorzaken

• Systemische en cutane (buitenste huid) histiocytose lijkt het gevolg te zijn van ontsteking van de cellen
• Niet-kankerachtige ziekten die het gevolg zijn van de uitbreiding van geactiveerde huidcellen
• Afwezigheid van infectieuze agentia en reacties op medicijnen suggereren dat er mogelijk sprake is van slecht gereguleerde immuunreacties
• Kwaadaardige (agressieve en snel verspreidende) proliferatie van cellen
• Familiaire ziekte van Berner Sennenhonden, vertegenwoordigt tot 25 procent van alle tumoren in dit ras this

Diagnose

Uw dierenarts zal uw hond grondig lichamelijk onderzoeken, inclusief een volledig bloedprofiel, chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. Om een sluitende diagnose te kunnen stellen, zal uitgebreid laboratoriumwerk noodzakelijk zijn. Er moet een biopsie (weefsel- en vloeistofmonster) van de aangetaste organen en/of lymfeklieren worden afgenomen, een cytologisch onderzoek (een microscopisch onderzoek van de cellen) van beenmergaspiratie of biopsie kan systemische histiocytische infiltratie aantonen. Diagnose van histiocytose is vaak moeilijk omdat de resultaten van de microscopische analyse van de cellen niet altijd definitief zijn.

Immunohistochemie, waarbij een weefselmonster wordt gebruikt voor de detectie van antigenen (de moleculen die aan antilichamen binden), het typeren van de tumor en het testen van de reactie van de tumorcel op therapie, kan effectief worden gebruikt voor het diagnosticeren van een histiocytische ziekte. Immunohistochemische kleuring kan ook nuttig zijn voor het verifiëren van de histiocytische oorsprong van cellen.

Behandeling

Afhankelijk van de klinische bevindingen kan vochttherapie of bloedtransfusies nodig zijn.

Wonen en Management

De effectiviteit van de behandeling wordt bepaald door herhaald lichamelijk onderzoek, volledige bloedtellingen, biochemische profielen en diagnostische beeldvorming. De prognose voor honden met kwaadaardige histiocytose is buitengewoon slecht. De dood treedt meestal binnen enkele maanden na de diagnose op.