Bacteriële Infectie (pyelonefritis) Van De Nieren Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Pyelonefritis bij katten

Pyelonefritis is een bacteriële infectie van het nierbekken, het trechtervormige deel van de urineleider in de nier van de kat.

Normaal gesproken, als pyelonefritis optreedt, is dit te wijten aan een verslechtering van de afweer van de kat: beweging van de ureter, bloedtoevoer naar de nieren of de klepkleppen tussen de nier en de urineleiders.

Pyelonefritis kan zich ook ontwikkelen als gevolg van nierstenen of wanneer microben omhoog klimmen in de urineleider, waardoor een lagere urineweginfectie naar de bovenste urinewegen wordt verspreid. Verstopping van een geïnfecteerde nier of urineleider kan leiden tot ernstigere complicaties: sepsis, een bacteriële infectie van het bloed; of urosepsis, een infectie van het bloed als gevolg van het in de bloedbaan pompen van afgebroken urine.

De aandoening die in dit medische artikel wordt beschreven, kan zowel honden als katten treffen. Als u wilt weten hoe pyelonefritis van invloed is op honden, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

• Koorts
• Moeite met urineren
• Bloed in de urine
• Stinkende urine
• verkleurde urine
• Frequente dorst (polydipsie)
• Polyurie (vaak urineren)
• Buik- of lage rugpijn

Oorzaken

Escherichia coli en Staphylococcus spp. zijn de meest voorkomende bacteriële oorzaken van infectie. Andere bacteriën die tot pyelonefritis kunnen leiden, zijn onder meer Proteus, Streptococcus, Klebsiella, Enterobacter en Pseudomonas spp., die gewoonlijk de lagere urinewegen infecteren, maar die kunnen opstijgen naar de hogere urinewegen van de kat.

Diagnose

Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek op uw kat uitvoeren, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld, een urineonderzoek en een elektrolytpaneel.

Als uw kat al een lagere urineweginfectie heeft, is deze zeer vatbaar voor pyelonefritis. Uw dierenarts kan een echografie of een röntgenfoto van de urinewegen (uitscheidingsurografie) uitvoeren om onderscheid te maken tussen een lagere urineweginfectie en pyelonefritis.

Definitieve diagnose vereist urinekweken verkregen uit het nierbekken (trechtervormig deel van de urineleider in de nier) of parenchym, of, als laatste redmiddel, histopathologie van een nierbiopsie.

Een vloeistofmonster uit het nierbekken, met behulp van een procedure die pyelocentese wordt genoemd, kan ook via de huid (percutaan) worden uitgevoerd met behulp van echografie of tijdens een kijkoperatie. Een kweekmonster kan ook uit het nierbekken worden verkregen. Als de kat nierstenen heeft, is een incisie in de nier van de kat (een nefrotomie) nodig om een monster van het mineraal te verkrijgen.

Behandeling

Antibiotica kunnen in eerste instantie worden voorgeschreven en zullen, indien nodig, worden gewijzigd op basis van de resultaten van de urinecultuur en het gevoeligheidsprofiel van de kat. Een operatie moet worden overwogen als uw kat pyelonefritis in de bovenste urinewegen heeft of als de urinewegen verstopt zijn.

Als nierstenen aanwezig zijn, moet een operatie worden uitgevoerd om ze te verwijderen, tenzij uw dierenarts vindt dat de stenen kunnen worden verwijderd door ze op te lossen via een dieetverandering (dit werkt alleen voor struvietnierstenen), of door schokgolftherapie te gebruiken om ze te fragmenteren en laat ze uit het lichaam van het dier gaan.

Wonen en Management

Om er zeker van te zijn dat er vooruitgang wordt geboekt, zal uw dierenarts een vervolgafspraak plannen en een urineonderzoek en urinekweken bij uw kat uitvoeren een week nadat de antibioticabehandeling is begonnen. Deze tests worden vervolgens herhaald zodra de antibioticakuur is afgelopen - na één en vier weken - om er zeker van te zijn dat de kat niet in remissie is.