Hondenvaccinatieserie: Deel 4 - CAV-2-, Pi- En Bb-vaccins Voor Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Vandaag gaan we het vaccineren voor drie respiratoire pathogenen als groep aanpakken: canine adenovirus type 2 (CAV-2), para-influenzavirus (Pi) en Bordetella bronchiseptica (Bb). Ik beschouw al deze vaccins als situationeel. Met andere woorden, sommige honden hebben ze nodig, andere niet, en beslissen wie ze krijgt, is gebaseerd op de levensstijl van het individu.

Als je goed oplet bij deze serie, is het je misschien opgevallen dat CAV-2 ook werd besproken in de post over essentiële vaccins. Laat me verduidelijken. CAV-2-vaccins die onder de huid worden geïnjecteerd, hebben twee doelen, waarvan de belangrijkste kruisbescherming is tegen het canine-adenovirus type 1, dat een zeer ernstige vorm van leverziekte veroorzaakt. Dit maakt de injecteerbare vorm van het vaccin een must voor vrijwel elke hond. Dierenartsen gebruiken geen CAV-1-vaccins meer omdat deze oude formulering oogontsteking (blauwe ogen) veroorzaakte. CAV-2 is een respiratoir virus, maar gelukkig beschermen injecteerbare CAV-2-vaccins ook tegen CAV-1, zonder de onaanvaardbare bijwerkingen.

CAV-2, Pi en Bb maken allemaal deel uit van het kennelhoestcomplex - een groep luchtwegpathogenen die een combinatie van het volgende veroorzaken:

• Een hoest die veel slijm produceert
• Snot
• Moeite met ademhalen
• Koorts
• Verlies van energie
• Weinig trek

De ernst van de symptomen kan variëren van licht en zelfbeperkend tot ernstig met progressie tot longontsteking en mogelijk overlijden zonder gepaste en tijdige behandeling. Honden die gestrest zijn, een onderliggende luchtwegaandoening hebben, veelvuldig in contact komen met andere honden en/of een zwak immuunsysteem hebben, lopen het grootste risico om kennelhoest te krijgen. Daarom raad ik aan om honden te vaccineren die shows of andere 'doggy'-evenementen bijwonen, die naar pensions of trimfaciliteiten gaan, die dierenasielen binnengaan en die een hoog risico lopen op bijzonder ernstige ziekten, ongeacht hun levensstijl.

CAV-2 en Pi zijn opgenomen in veel injecteerbare combinatievaccins (samen met hondenziekte en parvovirus). Honden die deze vaccins volgens een conventioneel schema krijgen (d.w.z. drie of vier puppyvaccins gevolgd door een booster na één jaar en dan om de drie jaar) worden adequaat beschermd. Als dit vaccinatieschema niet wordt gevolgd bij een risicohond, bijvoorbeeld wanneer een eigenaar ervoor kiest om vaccintiters te gebruiken, denk ik dat het het beste is om over te schakelen naar een intranasaal vaccin dat deze pathogenen (en Bb) bevat en dit jaarlijks te geven (intranasale vaccins hebben de neiging om het beste niveau van bescherming tegen respiratoire pathogenen te bieden, maar de immuniteit duurt niet zo lang als wanneer een injecteerbaar vaccin wordt gegeven).

Nu op naar Bordetella. Vanwege hun werkzaamheid raad ik jaarlijkse intranasale Bb-vaccins aan voor alle risicohonden. Sommige artsen raden aan dat IN Bb-vaccins om de zes maanden worden gegeven aan honden met uitgebreid hond-tot-hondcontact, maar ik denk dat dat overdreven is. Voor honden die er echt een hekel aan hebben dat er een paar druppels vloeistof in hun neus worden gespoten, is er ook een injecteerbare en een nieuwe orale vorm van Bb-vaccin die ook beschikbaar is.

De truc met deze respiratoire pathogenen is om voor voldoende bescherming te zorgen zonder te veel te vaccineren. Controleer of het injecteerbare combinatievaccin van uw hond CAV-2 en Pi bevat. Als dat zo is, heeft u die niet nodig in uw intranasale Bb-vaccin. Mijn voorkeur gaat uit naar het opnemen van CAV-2 in het injecteerbare vaccin (ter bescherming tegen leverziekte; het intranasale vaccin zal dit niet doen), maar om een combinatie intranasaal Bb- en Pi-product alleen te gebruiken bij die honden die het nodig hebben.

Helder als modder?

Dr. Jennifer Coates