Verdrinking (bijna Verdrinking) Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hypoxemie door aspiratie van water bij katten

Er zijn vier fasen in een typische verdrinking: adem inhouden en zwemmen; wateraspiratie, verstikking en worstelen om lucht; braken; en stopzetting van de beweging gevolgd door de dood. De duikreflex van zoogdieren kan optreden, wat leidt tot een vertraagde hartslag, een ademstilstand en de bloedcirculatie die alleen beperkt is tot de essentiële organen van het lichaam. Grote hoeveelheden water worden in dit stadium doorgaans niet aangezogen.

Bijna-verdrinking wordt bepaald door een gebeurtenis waarbij sprake is van langdurige onderdompeling in water, gevolgd door overleving gedurende ten minste 24 uur daarna. Na onderdompeling zijn typische symptomen een verhoogd kooldioxidegehalte in de bloedbaan, gestimuleerde ademhaling en daaropvolgende aspiratie van water in de longen. In zeldzame gevallen kan hyperventilatie voorafgaand aan onderdompeling of laryngospasme (krampachtige sluiting van het strottenhoofd) aspiratie van water voorkomen, een onvrijwillige reactie die kan leiden tot een aandoening die droge verdrinking wordt genoemd.

Zoetwateraspiratie leidt tot een ineenstorting van de ademhalingscellen met mogelijke infectieuze longontsteking. Hypertone aspiratie van zeewater leidt tot een diffusie van water dat de longen binnendringt en in de longblaasjes (de luchtcellen van de longen). Omdat de kat niet genoeg zuurstof kan krijgen, daalt het zuurstofgehalte in het bloed en wordt het bloed zuur (abnormale toename van de zuurgraad).

De onderdompelingstijd, de temperatuur van het water en het type water waarin de kat is ondergedompeld (of het water nu zoet, zout of chemisch is) zullen de ontwikkeling van orgaanschade aanzienlijk beïnvloeden.

Symptomen en typen

• Blauwachtige huid en tandvlees
• Hoesten met helder tot schuimend rood sputum (spuug)
• Stoppen met ademen
• Moeite met ademhalen
• Krakend geluid uit de borst
• Braken
• Half bewusteloos en versuft tot comateus
• Verhoogde of verlaagde hartslag
• Hartfalen

Oorzaken

• Nalatigheid van de eigenaar
• Ontoereikende veiligheidsmaatregelen
• Kat is in of in de buurt van water op het moment van een aanval
• Na hoofdtrauma
• Snelle daling van de bloedsuikerspiegel, abnormaal hartslagritme of flauwvallen in het water while

Diagnose

Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek op uw kat uitvoeren. Standaard laboratoriumtests omvatten een bloedchemisch profiel, een volledig bloedbeeld, een urineonderzoek en een elektrolytpaneel.

Röntgenfoto's van de borst kunnen een tot twee dagen na de bijna-verdrinking aspiratiepneumonie of vocht in de longen vertonen. Het inademen van een vreemd lichaam kan een segmentale longinstorting veroorzaken. Longletsel dat zich ontwikkelt tot acuut respiratoir distress syndroom (ARDS) is mogelijk.

Een endotracheale of transtracheale wassing, gevolgd door een cytologische evaluatie en kweek met gevoeligheden is geïndiceerd. Elektrocardiografische monitoring onderzoekt de elektrische stromen in de hartspieren die kunnen worden uitgevoerd om hartbeschadiging te beoordelen. Uw dierenarts zal ook de auditieve evoked response (BAER) willen bepalen voor de beoordeling van gehoorverlies. Cervicale röntgenfoto's, computertomografie (CT) of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) van de hersenen en hersenstam kunnen in bepaalde gevallen nuttig zijn.

Behandeling

Verwijder eventuele luchtwegobstructies en geef mond-op-snuit reanimatie op de plaats van het ongeval. Professionele medische behandeling zal onmiddellijk moeten volgen. Uw kat moet op een spoedopname worden behandeld, met zuurstofsuppletie in het ziekenhuis. Als uw kat ernstige hypoxemie, hypercapnie of dreigende ademhalingsvermoeidheid heeft, kan een beademingsapparaat nodig zijn voor ademhalingshulp.

Zwaartekrachtdrainage of abdominale stoten (d.w.z. de Heimlich-manoeuvre) worden niet aanbevolen bij afwezigheid van een luchtwegobstructie vanwege het hoge risico op regurgitatie en daaropvolgende aspiratie van maaginhoud. Vochttherapie en zuur-base/elektrolytenbeheer zijn cruciaal om de vochtbalans weer op een normaal niveau te brengen. Als uw kat onderkoeld is, zal uw dierenarts het lichaam van de kat geleidelijk opwarmen met dekens gedurende een periode van twee tot drie uur. Langdurige parenterale (intraveneuze) voeding kan nodig zijn als uw kat ernstig hersen- of longletsel heeft.

Wonen en Management

Over het algemeen hebben katten geen goede prognose als ze comateus zijn wanneer ze naar de dierenkliniek worden gebracht, ernstig zuur bloed hebben (pH lager dan 7,0), of als ze cardiopulmonale reanimatie (CPR) of mechanische beademing nodig hebben. Katten die bij aankomst in de kliniek bij bewustzijn zijn, hebben een goede prognose, zolang er geen verdere complicaties optreden.