Bloed In De Urine, Dorst Bij Katten, Overmatig Drinken, Pyometra Bij Katten, Urine-incontinentie Bij Katten, Proteïnurie Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hyposthenurie bij katten

Hyposthenurie is een klinische aandoening waarbij de urine chemisch uit balans is. Dit kan te wijten zijn aan een trauma, abnormale afgifte van hormonen of overmatige spanning in de nieren.

De normale concentratie en regulatie van urine hangt normaal gesproken af van een uitgebreide interactie tussen antidiuretisch hormoon (ADH), de eiwitreceptor voor ADH op de niertubulus (de buis die een rol speelt bij de filtering, reabsorptie en afscheiding van opgeloste stoffen in de bloedbaan) en overmatige spanning van het weefsel in de nier.

Afwijkingen kunnen ook optreden als gevolg van interferentie met de synthese, afgifte of werking van ADH, schade aan de niertubuli en veranderde spanning (toniciteit) van het weefsel in de nier (medullair interstitium).

Symptomen

Symptomen zijn afhankelijk van de onderliggende oorzaak van de aandoening. Enkele van de meest voorkomende zijn:

• Overmatige dorst (polydipsie)
• Overmatig urineren (polyurie)
• Af en toe urine-incontinentie

Oorzaken

Elke aandoening of medicijn die de afgifte of werking van ADH verstoort, de niertubuli beschadigt, medullaire uitspoeling veroorzaakt of een primaire dorststoornis veroorzaakt.

Diagnose

Uw dierenarts zal uw kat grondig lichamelijk onderzoeken, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van symptomen en mogelijke incidenten die tot deze aandoening hebben geleid. Er zal een volledig bloedprofiel worden gemaakt, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek, met de nadruk op het bepalen van het soortelijk gewicht van de urine.

De laatste test onthult het functionele vermogen van de nier in zijn vermogen om afvalmoleculen te elimineren zonder overtollige voedingsstoffen of water te elimineren. Deze tests kunnen een urinaire aandoening bevestigen, met een laag soortelijk gewicht van de urine van 1.000 tot 1.006 g/ml, en overmatige hoeveelheden alkalische fosfaten (ALP) in het bloedserum, wat zou kunnen wijzen op hypoadrenocorticisme of primaire leverziekte. Hoog cholesterol is een andere veel voorkomende bevinding bij katten met hyperadrenocorticisme.

Bij katten die lijden aan pyometra (een ziekte van de baarmoeder) of pyelonefritis (urineweginfectie), zal leukocytose, een type witte bloedcel, worden verhoogd en aanwezig zijn in het urinemonster, samen met abnormale hoeveelheden eiwit in de urine, een aandoening die proteïnurie wordt genoemd. Proteïnurie komt vaak voor bij patiënten met pyelonefritis, pyometra en hyperadrenocorticisme. Als een onderliggende aandoening van pyelonefritis aanwezig is, zal het urineonderzoek ook ontstekingssediment of bacteriën in de urine (bacteriurie) aantonen.

Andere laboratoriumtests die uw arts mogelijk wil uitvoeren, zijn controles van het adrenocorticotroop hormoon (ACTH)-niveau om de oorzaak van het hyperadrenocorticisme te bepalen, indien gevonden. Dat wil zeggen, uw dierenarts zal een hypofyse-afhankelijke versus een bijniertumor willen onderscheiden. Visuele beeldvorming, met behulp van röntgenstralen, kan ook worden opgenomen om te bepalen of de nieren of de omliggende urinewegorganen op enigerlei wijze zijn beschadigd. Een intraveneus pyelogram is de meest nauwkeurige diagnostische techniek voor een visueel onderzoek van de nieren, urineleider en urineblaas. Dit is een minimaal invasieve procedure waarbij contrastmateriaal in de bloedbaan wordt geïnjecteerd, waar het zich vervolgens verzamelt in de nieren en urinewegen en deze op de röntgenfoto verlicht.

Een echografie kan worden gebruikt om de bijniergrootte, nier- en levergrootte en architectuur, en baarmoedergrootte te beoordelen (abnormale bevindingen in de grootte van een of meer van deze organen kunnen een infectie of reactie op infectie bevestigen). Daarnaast kan een magnetische resonantie beeldvorming (MRI) of computertomografie (CT) scan worden gebruikt om een hypofyse- of hypothalamische massa (die het zenuwstelsel via de hypofyse verbindt met het endocriene systeem) te beoordelen, wat een geassocieerde oorzaak kan zijn van centrale diabetes insipidus of hyperadrenocorticisme.

Behandeling

De behandeling van de hyposthenurie hangt af van de onderliggende aandoening. Zelfs als uw kat overmatig plast, of moeite heeft om op tijd naar de kattenbak te komen, beperk de wateropname van uw kat dan niet, tenzij dit passend is voor de definitieve diagnose en is aanbevolen door uw dierenarts.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal vervolgbezoeken plannen om het soortelijk gewicht, de hydratatiestatus, de nierfunctie en de elektrolytenbalans van uw kat te controleren. Uitdroging is een mogelijke complicatie bij hyposthenurie en kan snel een levensbedreigende aandoening worden, dus u moet ervoor zorgen dat uw kat te allen tijde goed gehydrateerd is.