Inhoudsopgave:

Idiopathische Hypercalciëmie Bij Katten En Honden - Overmatig Calcium In Het Bloed Bij Katten En Honden
Idiopathische Hypercalciëmie Bij Katten En Honden - Overmatig Calcium In Het Bloed Bij Katten En Honden

Video: Idiopathische Hypercalciëmie Bij Katten En Honden - Overmatig Calcium In Het Bloed Bij Katten En Honden

Video: Idiopathische Hypercalciëmie Bij Katten En Honden - Overmatig Calcium In Het Bloed Bij Katten En Honden
Video: Super Dragon Ball Heroes Full Episode 38 English Subbed HD!!! 2024, December
Anonim

De toename van routinematige bloedonderzoeken bij huisdieren identificeert een toenemend aantal huisdieren met verhoogde calciumspiegels in het bloed of hypercalciëmie. Hoewel deze bevinding gepaard gaat met veel medische afwijkingen, is er een kleine groep die geen bewijs van ziekte vertoont en hun hypercalciëmie wordt geclassificeerd als idiopathisch; of om het eenvoudig te zeggen: "we weten het niet." Voor deze huisdieren is voedingsinterventie een belangrijk onderdeel van het behandelprogramma.

Calcium en regulering

Wanneer de meeste mensen aan calcium denken, denken ze aan de rol ervan in de botstructuur. Maar nauwkeurige bloedcalciumspiegels spelen een uiterst belangrijke rol voor een goede spier- en neurologische functie. Kleine veranderingen in de bloedspiegels kunnen ernstige bijwerkingen hebben op de spiercontractie. Hartspier is bijzonder gevoelig, dus verhogingen of verlaagde niveaus kunnen hartritmestoornissen veroorzaken.

Kanalen op het celmembraan hebben calcium nodig om de beweging van chemicaliën in en uit cellen te reguleren. Dit is uiterst belangrijk voor de kanalen van zenuwcellen die de beweging van natrium en kalium regelen voor een goede zenuwfunctie.

De kleine bijschildklieren die bovenop de schildklier zitten, zijn verantwoordelijk voor de nauwkeurige regulering van de calciumspiegels in het bloed. Wanneer de bloedspiegels van calcium dalen of de calcium-fosforverhouding in het bloed verandert, scheiden deze klieren parathyroïdhormoon of PTH af in de bloedbaan.

hyperthyroid, hypercalciëmie, schildklier, kat
hyperthyroid, hypercalciëmie, schildklier, kat

Verhoogde niveaus van PTH signaleren bot om calcium uit het bot vrij te geven. PTH geeft de nier ook een signaal om de calciumuitscheiding te verminderen en de vitamine D-activering te verhogen. De geactiveerde vitamine D en PTH zorgen voor een verhoogde calciumopname uit de darmen. Het gecombineerde effect van al deze gebeurtenissen is het verhogen van de calciumspiegels in het bloed.

Oorzaken van hypercalciëmie

Overactieve bijschildklieren of tumoren van deze klieren resulteren in een overmatige secretie van PTH en hypercalciëmie. Andere soorten tumoren (zoals anaalkliertumoren bij honden) geven een PTH-achtig hormoon af dat op dezelfde manier werkt als PTH verhoogde calciumspiegels in het bloed. Ziekten die botafbraak, nierfalen, bijnierafwijkingen, vitamine D-toxiciteit (suppletie, inname van planten- of ratte) en aluminiumtoxiciteit veroorzaken, kunnen ook hypercalciëmie veroorzaken. Idiopathische hypercalciëmie is een minder vaak voorkomende aandoening in vergelijking met de hierboven genoemde.

Diagnose van idiopathische hypercalciëmie

Een vastgestelde diagnose van idiopathische hypercalciëmie is moeilijk. De eerste stap is om de meest voorkomende oorzaken uit te sluiten. Bloedonderzoek, biopsieën, röntgenfoto's, echografie, isotopenscan, s en MRI kunnen allemaal worden uitgevoerd om bijschildklier- of bijnierafwijkingen, tumoren, nier- of botafwijkingen en overmatige vitamine D of andere toxiciteiten te identificeren. Specifieke behandeling van geïdentificeerde afwijkingen zal hypercalciëmie corrigeren. Als er geen afwijkingen worden gevonden, wordt de diagnose idiopathische hypercalciëmie aangenomen. Er is altijd voorzichtigheid met deze diagnose, aangezien vroege kanker of tumoren klein genoeg kunnen zijn om detectie te voorkomen en klier- of orgaandisfunctie mogelijk niet voldoende gevorderd is om definitieve bloedtesten te doen.

Voedingsinterventie voor hypercalciëmie

Het verminderen van calciumopname en intestinale absorptie zijn de belangrijkste voedingsdoelen voor huisdieren met hypercalciëmie. Commerciële diëten zijn niet calcium- of vitamine D-beperkt, dus deze huisdieren hebben doorgaans een uitgebalanceerd, zelfgemaakt dieet nodig met beperkte calcium- en vitamine D-suppletie. Orgaanvlees zoals lever is niet opgenomen in deze diëten omdat ze een rijke bron van vitamine A zijn. Visleveroliën zoals kabeljauw worden vermeden als bronnen van omega-3-vetzuren omdat ze ook rijk zijn aan vitamine D. Voorzichtigheid is geboden bij deze diëten om te zorgen voor adequate niveaus van calcium- en calcium-fosforverhoudingen die geen overmatige PTH-secretie door de bijschildklier veroorzaken. Regelmatige veterinaire consultaties en bloedcontroles zijn noodzakelijk voor huisdieren met zelfgemaakte diëten om hun hypercalciëmie te reguleren.

Verhoogde niveaus van PTH signaleren bot om calcium uit het bot vrij te geven. PTH geeft de nier ook een signaal om de calciumuitscheiding te verminderen en de vitamine D-activering te verhogen. De geactiveerde vitamine D en PTH zorgen voor een verhoogde calciumopname uit de darmen. Het gecombineerde effect van al deze gebeurtenissen is het verhogen van de calciumspiegels in het bloed.

Oorzaken van hypercalciëmie

Overactieve bijschildklieren of tumoren van deze klieren resulteren in een overmatige secretie van PTH en hypercalciëmie. Andere soorten tumoren (zoals anaalkliertumoren bij honden) geven een PTH-achtig hormoon af dat op dezelfde manier werkt als PTH verhoogde calciumspiegels in het bloed. Ziekten die botafbraak, nierfalen, bijnierafwijkingen, vitamine D-toxiciteit (suppletie, inname van planten- of ratte) en aluminiumtoxiciteit veroorzaken, kunnen ook hypercalciëmie veroorzaken. Idiopathische hypercalciëmie is een minder vaak voorkomende aandoening in vergelijking met de hierboven genoemde.

Diagnose van idiopathische hypercalciëmie

Een vastgestelde diagnose van idiopathische hypercalciëmie is moeilijk. De eerste stap is om de meest voorkomende oorzaken uit te sluiten. Bloedonderzoek, biopsieën, röntgenfoto's, echografie, isotopenscan, s en MRI kunnen allemaal worden uitgevoerd om bijschildklier- of bijnierafwijkingen, tumoren, nier- of botafwijkingen en overmatige vitamine D of andere toxiciteiten te identificeren. Specifieke behandeling van geïdentificeerde afwijkingen zal hypercalciëmie corrigeren. Als er geen afwijkingen worden gevonden, wordt de diagnose idiopathische hypercalciëmie aangenomen. Er is altijd voorzichtigheid met deze diagnose, aangezien vroege kanker of tumoren klein genoeg kunnen zijn om detectie te voorkomen en klier- of orgaandisfunctie mogelijk niet voldoende gevorderd is om definitieve bloedtesten te doen.

Voedingsinterventie voor hypercalciëmie

Het verminderen van calciumopname en intestinale absorptie zijn de belangrijkste voedingsdoelen voor huisdieren met hypercalciëmie. Commerciële diëten zijn niet calcium- of vitamine D-beperkt, dus deze huisdieren hebben doorgaans een uitgebalanceerd, zelfgemaakt dieet nodig met beperkte calcium- en vitamine D-suppletie. Orgaanvlees zoals lever is niet opgenomen in deze diëten omdat ze een rijke bron van vitamine A zijn. Visleveroliën zoals kabeljauw worden vermeden als bronnen van omega-3-vetzuren omdat ze ook rijk zijn aan vitamine D. Voorzichtigheid is geboden bij deze diëten om te zorgen voor adequate niveaus van calcium- en calcium-fosforverhoudingen die geen overmatige PTH-secretie door de bijschildklier veroorzaken. Regelmatige veterinaire consultaties en bloedcontroles zijn noodzakelijk voor huisdieren met zelfgemaakte diëten om hun hypercalciëmie te reguleren.

image
image

dr. ken tudor

images: main image from carrboro plaza veterinary clinic; image within text from whitney veterinary hospital/whitney cat care clinic

Aanbevolen: