Hondenvaccinatieserie: Deel 6 - Vaccin Tegen De Ziekte Van Lyme Voor Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Vandaag is de laatste editie van onze serie vaccinaties voor honden en we gaan het hebben over het vaccin tegen de ziekte van Lyme. Dit is een andere situationele immunisatie. Sommige honden hebben er baat bij; anderen niet. In dit geval is de bepaling gebaseerd op de blootstelling van een hond aan het type teek dat de ziekte van Lyme draagt in endemische delen van het land.

De eerste vraag die we moeten beantwoorden is: "Woont de hond in of reist hij naar gebieden waar de ziekte van Lyme veel voorkomt?" De meest zorgwekkende regio's zijn het noordoosten van de VS, het noordelijke midden van de Atlantische Oceaan, het midden van het middenwesten en de kust van Noord-Californië.

Vervolgens moeten we nagaan of infectie waarschijnlijk is. De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door Borrelia burgdorferi-bacteriën die van het ene dier op het andere worden overgedragen door de beten van Ixodes (herten) teken. De teken nemen meestal de bacteriën op van geïnfecteerde dieren in het wild (bijv. Herten en knaagdieren) en moeten minimaal 48 uur aan een hond worden gehecht voordat de ziekte van Lyme kan worden overgedragen. De teken die de ziekte van Lyme dragen, zijn erg klein en kunnen echter moeilijk te vinden en te verwijderen zijn.

De beslissing om al dan niet te vaccineren bemoeilijkt het feit dat veel honden die worden blootgesteld aan Borrelia burgdorferi-bacteriën geen symptomen van de ziekte van Lyme ontwikkelen. Aan de andere kant kunnen degenen die dat wel doen erg ziek worden. Symptomen kunnen zijn:

• Gezwollen lymfeklieren
• Koorts
• Pijnlijke gewrichten en spieren
• Kreupelheid die kan toenemen en afnemen en kan verschuiven tussen de benen
• Nierziekte in chronische gevallen

Het is belangrijk op te merken dat de "bulls-eye" uitslag die vaak voorkomt bij mensen met de ziekte van Lyme, niet vaak wordt gezien bij honden.

Zodra een hond de ziekte van Lyme oploopt, is het meestal onmogelijk om de bacteriën volledig uit zijn lichaam te verwijderen. Een lange antibioticakuur (bijv. doxycycline) kan veel honden symptoomvrij maken, maar deze personen hebben vaak nog steeds lichte infecties en lopen risico op toekomstige nieraandoeningen.

De eerste verdedigingslinie tegen Lyme (en alle andere door teken overgedragen ziekten) is een streng tekencontroleprogramma dat gebruik maakt van effectieve maandelijkse spot-on producten en/of halsbanden. Eigenaars moeten honden ook dagelijks controleren op parasieten wanneer ze zich in door teken geteisterde gebieden bevinden en eventuele gevonden parasieten verwijderen. Het Lyme-vaccin biedt geen volledige bescherming tegen de ziekte, maar is toch het overwegen waard wanneer het risico op infectie groot is. Honden van 12 weken of ouder moeten in eerste instantie twee vaccins krijgen met een tussenpoos van 2-4 weken en daarna een jaarlijkse booster.

Voor de volledigheid vind ik dat ik één vaccinatie moet noemen - het hondencoronavirus - die ik nooit aanbeveel voor dieren die eigendom zijn van klanten. Bij zeer jonge puppy's (meestal 6-9 weken oud) kan het hondencoronavirus enkele dagen milde, zelfbeperkende diarree veroorzaken. Er zijn echter een aantal problemen met vaccinatie. Ten eerste, aangezien we over het algemeen beginnen met het vaccineren van puppy's rond de leeftijd van 7-8 weken, is het risico op ziekte geweken tegen de tijd dat de immuniteit begint. Bovendien is de ziekte zo mild dat het echt niet nodig is om honden ertegen te beschermen.

Eindelijk een simpel antwoord op de vraag of een hond wel of niet gevaccineerd moet worden!

dr. jennifer coates