Inhoudsopgave:

Urethrale Asafwijking Bij Katten
Urethrale Asafwijking Bij Katten

Video: Urethrale Asafwijking Bij Katten

Video: Urethrale Asafwijking Bij Katten
Video: Katten krijgen brokjes 2024, Mei
Anonim

Buitenbaarmoederlijke urineleider bij katten

Een buitenbaarmoederlijke (verplaatste) ureter is een aangeboren afwijking waarbij een of beide ureters uitmonden in de urethra of vagina. Bilaterale ectopie treft beide urineleiders en eenzijdige ectopie treft één urineleider. Bij katten met een ectopische ureter, omzeilt de ureter de blaas volledig en komt de urethra binnen van buiten de blaaswanden (extramuraal type).

Symptomen

Deze aandoening is zeldzaam en als het zich voordoet, kan het asymptomatisch zijn, zonder duidelijke plasproblemen. Wanneer de symptomen duidelijk zijn, presenteren ze zich vaak als incidentele of continue incontinentie en ontsteking van de vagina (vaginitis) door urine die het vaginale weefsel verbrandt.

Oorzaken

Ectopische ureter heeft een onbekende wijze van overerving, maar er lijkt wel een component te zijn van de aanleg van het ras.

Diagnose

Uw dierenarts zal een diagnostische techniek gebruiken die urethrocystoscopie wordt genoemd, waarbij een inbrengbare buis met een bevestigde camera wordt gebruikt. Op deze manier kan uw arts de blaas inwendig onderzoeken en wordt de visualisatie van de urethrale opening in de urethra of vagina duidelijker. Uw dierenarts zal ook op zoek gaan naar gaten (perforaties) in de structuur van de urethra (urethrale openingen), depressies, strepen (of strepen) en tenting in de blaas. Wanneer deze diagnostische methode vakkundig wordt uitgevoerd, kan een nauwkeuriger diagnose worden gesteld dan met externe beeldvormende technieken, zoals radiografie. Een andere techniek, urethrale drukprofilometrie, meet oppervlaktevariaties om gelijktijdige incompetentie van de urethrale spier (sfincter) te detecteren. Er blijft echter de mogelijkheid dat een verplaatste ureter de resultaten van deze test vertroebelt.

Behandeling en zorg

Behandeling voor het repareren van een buitenbaarmoederlijke urineleider omvat het chirurgisch creëren van een nieuwe ureteropening in de blaas of het verwijderen van een geblokkeerde of ernstig geïnfecteerde nier. Indien mogelijk moet een deel van de verplaatste ureter worden verwijderd en moet de ureteropening (ureterocele) in de blaas worden gerepareerd. Incontinentie kan aanhouden als uw kat ook last heeft van incompetentie van de urethraspier, en zal tot op zekere hoogte worden verzwakt tijdens het herstel van een operatie. Door de kattenbak dichtbij en gemakkelijk toegankelijk te houden, zal uw kat na verloop van tijd zijn kalmte terugkrijgen.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal de effectiviteit van de operatie tijdens een vervolgbezoek moeten evalueren. Interne beeldvorming van de urinewegen en de blaas met behulp van kleurstofinjectie via het vaginale kanaal (voor vrouwelijke dieren) zal het spoor van de vloeistof volgen en zal het mogelijk maken om de genezing van de operatieplaats visueel te inspecteren. Het chirurgisch optillen van de vagina ter ondersteuning van de blaashals (waar de urethra en de blaas samenkomen) met behulp van de colposuspensietechniek kan de incontinentie corrigeren.

Als incontinentie aanhoudt, kan fenylpropanolamine, een alfablokker, worden voorgeschreven om de urinestroom te verbeteren, of om spanning en pijn te verlichten, kan een tricyclisch antidepressivum zoals imipramine worden voorgeschreven. Reproductieve chemische hormoontherapie kan de natuurlijk voorkomende gevoeligheid van urethrale stressresponsreceptoren verhogen. Reproductieve hormoontherapie wordt niet aanbevolen bij onvolgroeide dieren.

Aanbevolen: