Hartziekte Van De Sinusknoop Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Sick Sinus Syndroom bij katten

De sinoatriale knoop (SA-knoop of SAN), ook wel de sinusknoop genoemd, is de initiator van elektrische impulsen in het hart, die de samentrekkingen van het hart veroorzaken door elektrische stroomstoten af te vuren. Een van de aandoeningen die de vorming van elektrische impulsen van het hart in de sinusknoop kunnen beïnvloeden, wordt sick sinus-syndroom (SSS) genoemd.

Deze aandoening bemoeilijkt de geleiding van de elektrische impuls uit de sinusknoop en het gespecialiseerde geleidingssysteem van het hart. Secundaire pacemakers, zoals de spiervezels van de sinusknoop, zullen ook worden beïnvloed door het sick sinus-syndroom. (Opmerking: de natuurlijke pacemakers van het lichaam zijn verantwoordelijk voor het bepalen van het tempo van het hartritme en het genereren van de elektrische impulsen in het spierweefsel.)

Elke onregelmatige samentrekking van het hart (aritmie) zal zichtbaar zijn op een elektrocardiogram (ECG). Tachycardie-bradycardiesyndroom, waarbij het hart te langzaam en dan te snel klopt, is een variant van het sick sinus-syndroom. Klinische tekenen van sick sinus-syndroom bij katten zullen duidelijk worden wanneer organen beginnen te disfunctioneren omdat ze geen normale hoeveelheid bloed krijgen.

Symptomen en typen

Als uw kat onder normale omstandigheden tamelijk inactief is, duurt het langer voordat de symptomen van het sick sinus-syndroom duidelijk worden. Wanneer symptomen zich voordoen, zijn de symptomen die over het algemeen aanwezig zijn:

• Zwakheid
• flauwvallen
• Vermoeidheid
• Ineenstorting
• inbeslagneming
• Abnormaal snelle of abnormaal trage hartslag
• Pauzes in het hartritme
• Zelden, plotselinge dood

Oorzaken

Sommige van de vermoedelijke relaties met SSS zijn genetisch, maar de oorzaken van deze aandoening zijn meestal onbekend. Een mogelijke oorzaak is wanneer er een hartziekte is die de bloedtoevoer naar of van het hart afsnijdt, waardoor de normale hartfunctie en elektrische functionaliteit worden verstoord. Kanker in de thoracale of pulmonale (beide verwijzen naar de borst) regio kan ook leiden tot SSS.

Diagnose

Een volledig lichamelijk onderzoek zal worden uitgevoerd door uw dierenarts. Het omvat een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld, een urineonderzoek en een elektrolytpaneel om de juiste orgaanfunctie te verifiëren. U wordt gevraagd om een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat te verstrekken, inclusief een achtergrondgeschiedenis en het begin van symptomen, en mogelijke incidenten of recente gezondheidsproblemen die deze aandoening mogelijk hebben veroorzaakt. De geschiedenis die u uw dierenarts geeft, kan aanwijzingen geven over welke organen secundair worden aangetast.

Om de sinusknoopfunctie te beoordelen, kan een provocerende atropineresponstest worden gedaan. Deze test gebruikt het medicijn atropine om de schietactie (output van elektrische impulsen) van de SA-knoop te stimuleren.

Een ECG kan geïndiceerd zijn bij bepaalde rassen die aanleg hebben voor SSS, omdat dezelfde rassen vaak vatbaar zijn voor andere aandoeningen van de hartkleppen (de kleppen die de vier kamers van het hart scheiden). Daarom moet, als er een hartgeruis is, eerst een ziekte van een van de hartkleppen worden uitgesloten.

Behandeling

Alleen katten die klinische symptomen vertonen, hebben behandeling nodig en alleen katten die elektrofysiologisch onderzoek van het hart of implantatie van een kunstmatige pacemaker nodig hebben, moeten in het ziekenhuis worden opgenomen. Pogingen om een abnormaal snelle of abnormaal trage hartslag te beheersen, zonder voorafgaande implantatie van een pacemaker, brengen een aanzienlijk risico met zich mee dat de extremen van het abnormale hartslagsyndroom verergeren.

Wonen en Management

U moet de fysieke activiteit van uw kat tot een minimum beperken terwijl hij geneest van deze aandoening. Moedig rust aan in een rustige, niet-stressvolle omgeving zoveel mogelijk, weg van andere huisdieren of actieve kinderen. Voor de tussentijd kan kooirust worden aanbevolen. Hoewel therapie voor SSS aan het begin van de behandeling lijkt te werken, heeft medische therapie gewoonlijk geen voordelen op de lange termijn. De enige oplossing in deze gevallen is chirurgische correctie.