Eieren-asperating! Over Broedende Kippen (en Wat Ze Ons Kunnen Leren)

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-11 15:42

Ik heb een kip verlegen van een dozijn. Ze zijn schattig in hun reptielachtige hilariteit; de katten wegjagen van hun eten, strijden om avocadovlees in de schijnbare achtervolging van de meest oranje eidooier ooit, en palmetto-insecten verslinden met weerzinwekkende enthousiasme. Het probleem is dat slechts tien van hen momenteel doen wat ze zouden moeten doen volgens alle normale maatregelen van kippendom.

Dat wil zeggen, een van hen heeft het momenteel niet helemaal goed. Ze besteedt haar elke vrije minuut aan een hersenloos ineffectieve taak die ze blijkbaar met heel haar dappere hart en ziel moet nastreven: de hele … dag … lang op een of twee eieren zitten. En begrijp dit: ze zijn niet eens van haar.

Van Dictionary.com:

broeden

- werkwoord (gebruikt zonder object)

6. als een vogel op eieren zitten om uit te broeden.

7. stilstaan bij een onderwerp of mediteren met ziekelijke volharding (meestal gevolgd door over of op).

De kip in kwestie (laten we haar "OCD-meisje" noemen, zoals ik normaal doe, hoewel "Brunhilda" ook werkt) is geobsedeerd door eieren die niet van haar zijn. Ze wil niets te maken hebben met het echte leven zolang er eieren in de buurt zijn. Zodra de eieren zijn gelegd, is ze daar aan het vissen om er zo snel mogelijk bovenop te komen. Omdat God weet dat een van hen heel snel kan uitkomen als ze geluk heeft!

Oké, dus misschien ben ik te streng voor mijn eigenzinnige duivin. Het is niet haar schuld, echt niet. Het is tenslotte niet bepaald "normaal" dat ze zelf een stel bevruchte eieren zou moeten missen. In ieder geval niet in de context van een wild leven. Ik bedoel, ze wordt gevraagd om elke dag lege eieren te maken. Ondertussen vertelt haar lichaam haar dat het echt, echt echte baby's wil maken … niet iemands ontbijt.

Deze flesblonde vrouw komt elke dag een paar keer langs om mijn toekomstige baby's mee te nemen! Hoe zit het daarmee?

Dit is wat er aan de hand is: vriendin kip wordt "broed". Wat betekent dat ze koppig is in het vasthouden aan haar hormonale wortels. Het is duidelijk dat ze zich nog niet heeft gerealiseerd dat haar gedrag in de context van haar gemeenschap onaangenaam, storend, inefficiënt en frustrerend is (niet alleen voor mij, maar ook voor haar medekippen, die haar gedrag verachten).

Nee. Ze klampt zich vastberaden vast aan de onrealistische hoop dat haar kuikens op een dag zullen komen.

Dus wat moet een bedachtzame, welzijnsgerichte kippenhouder doen? Moet ik de situatie zich laten uitspelen? (Dus je weet dat ik dat tot nu toe heb gedaan en het enige wat ik heb gedaan, is mijn kippen nog meer ophitsen tegen het broedende meisje.) Of moet ik de cirkel doorbreken door het broedende meisje uit haar huis te halen, haar ver, ver brengend weg van het leven van eieren, zodat ze haar interne hormonale klok opnieuw kan instellen in overeenstemming met een normale kudde legkippen?

Zo is het gedaan, weet je. De cirkel doorbreken, daar gaat het om. Dat is wat boeren vroeger deden toen het genezen van een kip efficiënter was dan haar afmaken. Of dat heb ik gelezen. Dit is wat ze deden (en wat sommige kleinschalige boeren nog steeds doen): ze scheiden de broedende kip en nemen eventuele eieren weg (ze zal er zelf geen leggen zolang ze toegang heeft tot eieren). Als dat niet werkt, dompelen ze haar onderkant in koud water om haar 'af te koelen'. (Dat is een idee waarvan ik denk dat ik er niet achter kan staan, maar ik zweer dat het in mijn lezingen is beschreven. Echt waar.)

Er zijn in ieder geval veel oplossingen. En tot nu toe heb ik alleen degene geprobeerd die zegt dat je haar eieren weghaalt. De volgende stap is echter in het verschiet. Morgen neem ik haar mee naar mijn werk. Het scheiden van haar van haar kudde zou tenslotte niet meer stressvol moeten zijn dan wat ze nu lijdt. Aangezien de meisjes haar allemaal pesten, vermoedelijk als gevolg van haar abnormale gedrag, kan het een gedragszegen zijn om haar op een rustige plek op de röntgenfoto te houden.

Drie dagen? Door het weekend? Nog niet zeker. Ik zal echter uitkijken naar een staat van broedloosheid. Want als er niets anders is, heeft Brunhilda me geleerd dat er niets zo zielig en gekmakend is als broedsheid. Ik heb er gewoon geen geduld voor. We kunnen het beste allemaal afzien van buitensporige aanvallen van dit gedrag. Als drie dagen in een kooi de rest van ons konden genezen…

Dr. Patty Khuly

_{Foto van de dag: kippenhok levendoor jamesmorton}