Heupdysplasie Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Misvorming en degeneratie van de heupgewrichten bij katten

Heupdysplasie is het falen van de heupgewrichten om zich normaal te ontwikkelen (bekend als misvorming), die geleidelijk verslechtert en leidt tot functieverlies van de heupgewrichten.

Het heupgewricht bestaat uit de kogel en de kom. Dysplasie treedt op wanneer een deel van het heupgewricht abnormaal is ontwikkeld, wat resulteert in dislocatie van de kogel en kom. De ontwikkeling van heupdysplasie wordt bepaald door een interactie van genetische en omgevingsfactoren, hoewel er een gecompliceerd patroon van overerving is voor deze aandoening, waarbij meerdere genen betrokken zijn. Aangetaste katten erven het gen van beide ouders, zelfs als geen van beide ouders enige uiterlijke aanleg voor heupdysplasie heeft getoond.

De incidentie van deze aandoening is relatief zeldzaam bij katten, maar sommige rassen hebben meer kans op de genen voor heupdysplasie dan andere rassen. Het komt vaker voor bij raszuivere katten, en waarschijnlijker bij vrouwelijke dan mannelijke katten. Katten met zware botten, zoals de Main Coon en de Perzische, hebben hogere percentages dan de meeste, maar het kan ook van invloed zijn op katten met kleine botten. Ongeveer 18 procent van de Maine Coon-katten lijdt aan deze aandoening.

Symptomen en typen

Symptomen zijn afhankelijk van de mate van gewrichtslosheid of laxiteit, de mate van gewrichtsontsteking en de duur van de ziekte.

• Vroege ziekte: tekenen zijn gerelateerd aan gewrichtslosheid of laxiteit
• Latere ziekte: tekenen zijn gerelateerd aan gewrichtsdegeneratie en artrose
• Verminderde activiteit
• Moeite met opstaan
• Onwil om te rennen, springen of trappen te beklimmen
• Intermitterende of aanhoudende kreupelheid van de achterpoten, vaak erger na inspanning
• "Bunny-hoppen", of zwaaiende gang
• Smalle stand in de achterpoten (achterpoten onnatuurlijk dicht bij elkaar)
• Pijn in heupgewrichten
• Gewrichtslosheid of laxiteit - kenmerkend voor vroege ziekte; wordt mogelijk niet gezien bij langdurige heupdysplasie als gevolg van artritische veranderingen in het heupgewricht
• Rooster gedetecteerd met gezamenlijke beweging
• Verminderd bewegingsbereik in de heupgewrichten
• Verlies van spiermassa in dijspieren
• Vergroting van de schouderspieren doordat er meer gewicht op de voorpoten wordt uitgeoefend omdat de kat gewicht op de heupen probeert te vermijden, wat leidt tot extra werk voor de schouderspieren en daaropvolgende vergroting

Oorzaken

Invloeden op de ontwikkeling en progressie van heupdysplasie zijn gelijktijdig met zowel genetische als omgevingsfactoren:

• Genetische gevoeligheid voor heuplosheid of laksheid hip
• Snelle gewichtstoename of obesitas
• voedingsniveau
• Bekken-spiermassa

Diagnose

Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek op uw kat uitvoeren, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld, een elektrolytpaneel en een urineonderzoek. Ontsteking als gevolg van gewrichtsaandoeningen kan worden opgemerkt in het volledige bloedbeeld. Als onderdeel van het onderzoeken van de fysieke symptomen en vochtopwerkingen, heeft uw dierenarts ook een grondige geschiedenis nodig van de gezondheid van uw kat, het begin van de symptomen en eventuele incidenten of verwondingen die mogelijk hebben bijgedragen aan de symptomen van uw kat. Alle informatie die je hebt over de afstamming van je kat zal ook nuttig zijn, omdat er mogelijk een genetische link is.

Röntgenfoto's zijn cruciaal voor het visualiseren van de tekenen van heupdysplasie. Enkele van de mogelijke bevindingen zijn degeneratieve ziekte van het ruggenmerg, lumbale vertebrale instabiliteit, bilaterale verstikkingsziekte en andere botziekten.

Behandeling

Uw kat kan poliklinisch worden behandeld zolang er geen operatie nodig is. De beslissing of uw kat geopereerd zal worden, hangt af van de grootte en leeftijd van uw kat. Het zal ook afhangen van de ernst van de gewrichtslosheid, de mate van artrose, de voorkeur van uw dierenarts voor behandeling en uw eigen financiële overwegingen. Fysiotherapie (passieve gewrichtsbeweging) kan de gewrichtsstijfheid verminderen en de spierintegriteit helpen behouden.

Gewichtsbeheersing is een belangrijk aspect van herstel en wordt aanbevolen om de druk te verminderen die op het pijnlijke gewricht wordt uitgeoefend terwijl de kat beweegt. U en uw dierenarts zullen moeten samenwerken om eventuele gewichtstoename die gepaard gaat met verminderde lichaamsbeweging tijdens het herstel tot een minimum te beperken.

Er zijn vier hoofdoperaties die worden aanbevolen voor heupdysplasie. Dit zijn drievoudige bekkenosteotomie (TPO), juveniele symphysiodese (JPS), totale heupprothese (THR) en excisie-artroplastiek (EA).

De TPO-operatie draait de socket voor dieren jonger dan een jaar oud. De juveniele symphysiodese-operatie wordt uitgevoerd bij katten jonger dan zes maanden, waarbij een deel van het bekken wordt samengesmolten om de stabiliteit van het heupgewricht te verbeteren. Een totale heupprothese wordt gedaan bij volwassen katten die niet goed reageren op medische therapie en die lijden aan ernstige artrose. De meeste katten zullen dit soort operaties aankunnen, met een acceptabele heupfunctie na de herstelperiode. Excisie-artroplastiek wordt uitgevoerd wanneer een heupvervangende operatie te duur is. Bij deze operatie wordt de bal van het heupgewricht verwijderd, waardoor spieren als gewricht fungeren. Deze operatie werkt het beste voor katten met een goede heupmusculatuur.

Uw dierenarts kan ook ontstekingsremmende medicijnen voorschrijven om zwelling en ontsteking te verminderen, samen met pijnstillers om de ernst van de pijn te verminderen.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal vervolgafspraken met u plannen om eventuele veranderingen in de heupdysplasie van uw kat te controleren. Er worden röntgenfoto's gemaakt ter vergelijking met eerdere röntgenfoto's. Als uw kat een operatie heeft ondergaan, geven deze röntgenfoto's de mate van genezing na de operatie aan. Als uw kat alleen poliklinisch wordt behandeld, kunnen de röntgenfoto's de mate van verslechtering van het heupgewricht aangeven.

Omdat deze aandoening genetisch is verworven, mag bij uw kat de diagnose heupdysplasie niet worden gefokt en mag het fokpaar dat uw kat heeft voortgebracht niet opnieuw worden gefokt.