Inhoudsopgave:

Schildklierkanker (adenocarcinoom) Bij Katten
Schildklierkanker (adenocarcinoom) Bij Katten

Video: Schildklierkanker (adenocarcinoom) Bij Katten

Video: Schildklierkanker (adenocarcinoom) Bij Katten
Video: Hoe gaat de castratie van een kater? (2020) 2024, November
Anonim

Schildklieradenocarcinoom bij katten

Het belang van de schildklier is veelvoudig. Het is verantwoordelijk voor een verscheidenheid aan lichaamsfuncties, met name de coördinatie van hormonen en een normaal metabolisme. Adenocarcinoom van de schildklier is net als andere adenocarcinomen: het groeit snel en kan uitzaaien naar andere delen van het lichaam. Adenocarcinoom van de schildklier wordt vaker gezien bij oudere katten, maar jonge katten kunnen ook last hebben van dit neoplasma.

Het element jodium wordt ook verdacht van een rol bij de disfunctie van de schildklier. Omdat jodium essentieel is voor de goede werking van de schildklier, lopen katten die in gebieden met een jodiumtekort wonen een hoger risico om deze neoplasmata te ontwikkelen.

Symptomen en typen

Hieronder volgen enkele van de symptomen die vaak verband houden met adenocarcinoom van de schildklier.

  • Grote vaste of beweegbare massa over de luchtpijp van de kat die het strottenhoofd bedekt
  • Dyspnoe (moeilijke ademhaling)
  • Dysfagie (moeite met slikken)
  • Gewichtsverlies
  • Dysfonie (heesheid)
  • Polydipsie (verhoogde dorst)
  • Polyurie (verhoogde hoeveelheid en/of frequentie van urineren)

Oorzaken

De oorzaak van schildklieradenocarcinoom is nog onbekend.

Diagnose

Uw dierenarts zal uw kat grondig lichamelijk onderzoeken, met bloedonderzoek, biochemisch profiel en urineonderzoek. U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat en het begin van symptomen geven. De meest informatieve en nuttige test is de bepaling van de T4- (thyroxine) en/of vrije T4-concentratie. Thyroxine is een primair hormoon dat door de schildklier wordt geproduceerd. Het niveau heeft de neiging toe te nemen bij sommige patiënten met adenocarcinoom van de schildklier. Schildklierstimulerend hormoon (TSH) -niveaus zullen ook worden bepaald, samen met T4. TSH is een ander hormoon dat door de hersenen wordt afgegeven en dat de afgifte van het T4-hormoon regelt. Röntgen- en echografie, computertomografie (CT) -scan en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) zijn enkele van de diagnostische hulpmiddelen die uw dierenarts kan gebruiken om de diagnose te bevestigen en om te bepalen of de tumor is uitgezaaid. Uw dierenarts kan ook een biopsie van het schildklierweefsel uitvoeren om te zien of er kwaadaardige cellen in de schildklier aanwezig zijn.

Behandeling

Er is nog geen curatieve behandeling beschikbaar voor dit neoplasma van de schildklier bij katten. Chirurgie kan worden toegepast voor gedeeltelijke of volledige verwijdering van de schildklier, samen met het neoplastische weefsel. Omdat dit gebied een uitgebreide bloedtoevoer heeft, is het mogelijk dat er tijdens de operatie bloedingen optreden, waardoor een bloedtransfusie naar de patiënt nodig is. Andere protocollen die worden gebruikt voor de behandeling van een adenocarcinoom van de schildklier zijn onder meer radiotherapie en chemotherapie. Als de schildklier is verwijderd, kan uw dierenarts het jodiumsupplement thryoxine voorschrijven dat oraal aan uw kat moet worden gegeven om andere lichaamsfuncties te behouden die afhankelijk zijn van thyroxine. Suppletie met thyroxine wordt gegeven voor de levensduur van uw kat.

Wonen en Management

Katten die zijn behandeld voor adenocarcinoom van de schildklier moeten worden aangemoedigd om te rusten als activiteit ademhalingsproblemen veroorzaakt. Houd uw kat zoveel mogelijk in een omgeving met weinig stress. De hartslag bij deze patiënten heeft de neiging te fluctueren, dus uw kat kan op elk moment onverwachts in elkaar zakken. Neem in zo'n situatie direct contact op met uw dierenarts. Volg de behandelrichtlijnen van uw dierenarts, vooral bij het thuis toedienen van de chemotherapeutica. Veel chemotherapeutische middelen kunnen gevaarlijk zijn voor uw gezondheid als ze niet op de juiste manier worden behandeld. Raadpleeg uw dierenarts over de beste werkwijzen.

Aanbevolen: