Inhoudsopgave:

Verlamming Bij Katten
Verlamming Bij Katten

Video: Verlamming Bij Katten

Video: Verlamming Bij Katten
Video: Verlamd Blutsje Tasha's blaas leegdrukken 2024, Mei
Anonim

Verlies van lichaamsbeweging bij katten

Het vermogen van een kat om te bewegen en dagelijkse activiteiten uit te voeren, hangt af van het vermogen van zijn hersenen, ruggengraat, zenuwen en spieren om samen te coördineren. Dit complexe communicatiesysteem omvat zenuwen in de hersenen die berichten over de uiterlijke omgeving naar het lichaam sturen, en het lichaam stuurt berichten naar de hersenen over wat het daadwerkelijk in de omgeving ervaart. Deze berichten worden verzonden via zenuwen in het ruggenmerg, dat is ingebed in de wervelkolom of wervelkolom. Samen vormen de zenuwen in de hersenen en het ruggenmerg het centrale zenuwstelsel van het lichaam. Een trauma aan een deel van de zenuwbaan kan leiden tot miscommunicatie of volledig gebrek aan communicatie met de hersenen of het lichaam, en een onvermogen om de bewegingen van het lichaam te coördineren.

De wervelkolom zelf bestaat uit een set van 24 botten, de wervels, die van elkaar worden gescheiden door kleine kussens die tussenwervelschijven worden genoemd. Samen beschermen de wervels en tussenwervelschijven de wervelkolom tegen beschadiging. Trauma aan de wervels of schijven kan een kwetsbaarheid voor de zenuwen in het ruggenmerg veroorzaken, wat resulteert in verder trauma aan het neurale pad.

Wanneer een kat verlamd raakt, komt dat vaak doordat de communicatie tussen het ruggenmerg en de hersenen is verstoord. In sommige gevallen zal de kat zijn poten helemaal niet kunnen bewegen (verlamming), en in andere gevallen kan er nog enige communicatie zijn tussen de hersenen en de wervelkolom en zal de kat alleen zwak lijken of moeite hebben zijn benen bewegen, een aandoening die parese wordt genoemd - gedeeltelijke verlamming. Er zijn ook gevallen waarin een kat in alle vier de poten verlamd kan zijn (tetraplegie), en in andere gevallen kan de kat de beweging in sommige van zijn poten beheersen, maar niet in alle. Dit wordt bepaald door de locatie in de hersenen, ruggengraat, zenuwen of spieren waar het trauma is opgetreden.

Symptomen en typen

  • Niet in staat om alle vier de benen te bewegen (tetraplegie)
  • Niet in staat om de achterbenen te bewegen (paraplegie)
  • Lopen met de voorvoeten terwijl je de achterbenen sleept
  • Mogelijk pijn in nek, ruggengraat of benen
  • Niet kunnen plassen
  • Constipatie
  • Niet in staat om het plassen onder controle te houden, urine druppelen
  • Niet in staat om ontlasting te beheersen

Oorzaken

  • Hernia in de rug (tussenwervelschijfziekte)
  • Infectie in de botten van de wervelkolom (wervels)
  • Infectie of ontsteking in de wervelkolom
  • Toxoplasmose
  • Katachtige infectieuze peritonitis
  • cryptokokken
  • Infectie of ontsteking in de spieren (polymyositis)
  • Ontsteking in zenuwen (polyneuritis)
  • Geblokkeerde bloedtoevoer naar de wervelkolom (embolie)
  • Geblokkeerde bloedtoevoer naar de achterbenen (aorta-embolie)
  • Tumoren of kanker in de wervelkolom of hersenen
  • Tekenbeten (tekenverlamming)
  • Bacteriële toxines (botulisme)
  • Letsel aan de wervelkolom
  • Misvorming van de wervelkolom of wervels

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat, het begin van de symptomen en mogelijke incidenten die tot deze aandoening hebben geleid, zoals tekenbeten of verwondingen die zijn opgetreden tijdens het springen of vallen, geven. Tijdens het onderzoek zal uw dierenarts goed letten op hoe goed uw kat zijn poten kan bewegen en hoe goed hij kan reageren op reflextesten. De dierenarts zal ook het vermogen van uw kat testen om pijn in alle vier de poten te voelen, waarbij hij het hoofd, de ruggengraat en de poten controleert op tekenen van pijn en alertheid bij aanraking.

Al deze dingen zullen uw dierenarts helpen te lokaliseren waar in de ruggengraat, zenuwen of spieren van uw kat een probleem is. Basislaboratoriumtests, waaronder een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel en urine-analyse, zullen worden uitgevoerd en kunnen bepalen of uw kat een infectie heeft - bacterieel, viraal of op basis van toxines - die de zenuwbaan verstoort. Röntgenfoto's van de wervelkolom van uw kat kunnen wijzen op een infectie of misvorming van de wervels, of een hernia die tegen het ruggenmerg drukt. Andere aandoeningen die kunnen leiden tot verstoring van de zenuwbanen kunnen zichtbaar zijn op een röntgenfoto, zoals tumoren, blokkades of ontstoken zenuwen.

In sommige gevallen kan uw dierenarts een speciale röntgenfoto bestellen, een myelogram genaamd. Dit proces maakt gebruik van injectie van een contrastmiddel (kleurstof) in de wervelkolom, gevolgd door röntgenfoto's waarmee de arts het ruggenmerg en de wervels in meer detail kan zien. Als deze beeldvormende technieken niet helpen, kan uw dierenarts een computertomografie (CT) of magnetische resonantiebeeld (MRI) van de hersenen en ruggengraat van uw kat bestellen, die beide een uiterst gedetailleerd beeld geven van de hersenen en ruggengraat van uw kat. In sommige gevallen kan uw dierenarts een monster van de vloeistof rond de ruggengraat van uw kat nemen voor analyse, of monsters van de spieren of zenuwvezels voor biopsie. Deze analyses kunnen de aanwezigheid van een infectie in de hersenen of wervelkolom bepalen.

Behandeling

Het verloop van de behandeling hangt af van de oorzaak van de verlamming van uw kat. Als uw kat niet zelfstandig kan lopen, plassen of poepen, zal hij hoogstwaarschijnlijk in het ziekenhuis worden opgenomen terwijl uw dierenarts werkt om een diagnose te stellen. Van daaruit zal uw dierenarts uw kat dagelijks controleren om het herstel en de voortgang te volgen. Als uw kat pijn heeft, krijgt hij medicijnen om de pijn te beheersen, wordt zijn blaas meerdere keren per dag geleegd met een katheter en wordt hij gedurende de dag fysiek aangepast om ervoor te zorgen dat hij geen zweren krijgt van het liggen te lang op één plek. Als de oorzaak van de verlamming een infectie of een hernia is, wordt de aandoening behandeld met medicijnen, een operatie of therapie. Afhankelijk van de kwetsbaarheid van de locatie kunnen tumoren of blokkades van de bloedtoevoer operatief worden hersteld. Sommige verlamde katten herstellen heel snel. Afhankelijk van de ernst van de aandoening, kan uw kat in het ziekenhuis worden gehouden totdat hij kan lopen, of uw dierenarts kan uw kat mee naar huis sturen met een richtlijn voor thuiszorg en herstel.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal u helpen bij het maken van een plan voor de verzorging van uw kat thuis. Soms kan uw kat uw zorg weerstaan vanwege pijn, maar stevige en zachte zorg zal helpen om de angstige reacties te verminderen. Vraag indien mogelijk een tweede persoon om te helpen de kat vast te houden tijdens het verzorgen, of de kat inbakeren zodat hij niet kan krabben of weglopen.

Het is belangrijk dat u uw kat goed verzorgt, zodat deze volledig kan herstellen. Volg alle instructies van uw dierenarts zorgvuldig op. Als uw dierenarts medicijnen heeft voorgeschreven, zorg er dan voor dat u de volledige kuur toedient, zelfs nadat uw kat volledig hersteld lijkt te zijn. Als u vragen of problemen heeft met de zorg voor uw kat, vraag dan uw dierenarts om hulp en geef uw kat geen pijnstillers of andere medicijnen zonder eerst uw dierenarts te raadplegen, aangezien sommige medicijnen voor mensen giftig kunnen zijn voor dieren. In sommige gevallen, als de verlamming niet kan worden behandeld, maar uw kat verder gezond is, kan uw kat worden uitgerust met een speciale rolstoel (kar) om hem te helpen lopen. De meeste katten met karren passen zich goed aan en blijven genieten van hun leven. Het is onnodig om te zeggen dat als uw kat is getroffen door een verlammende aandoening, deze moet worden gecastreerd of gesteriliseerd, zodat hij niet het risico loopt verder gewond te raken door de paring.

Aanbevolen: