Inhoudsopgave:

Verlamming-inducerende Ruggenmergziekte Bij Katten
Verlamming-inducerende Ruggenmergziekte Bij Katten

Video: Verlamming-inducerende Ruggenmergziekte Bij Katten

Video: Verlamming-inducerende Ruggenmergziekte Bij Katten
Video: POES OP JACHT AVI 2024, November
Anonim

Myelopathie - Parese / verlamming bij katten

Myelopathie verwijst naar elke ziekte die het ruggenmerg aantast. Afhankelijk van de ernst en de locatie van de ziekte, kan het zwakte (parese) of volledig verlies van vrijwillige bewegingen (verlamming) veroorzaken. Parese of verlamming kan van invloed zijn op alle vier de ledematen van de kat (teraparese/plegie), de achterpoten (para-), voorste ledematen (hemi-) of slechts één ledemaat (mono-).

Symptomen en typen

De ernst en omvang van de ziekte van het ruggenmerg, zoals hierboven vermeld, zal bepalen hoe ernstig de zwakte en verlamming is. Externe prikkels zullen echter ook vaak de effecten versterken. Dergelijke symptomen zijn onder meer:

  • Ongecoördineerde bewegingen
  • Verlies van spiermassa
  • Verminderde spanning van spieren (Hypotonus)
  • Verhoogde spanning van spieren (Hypertonus)
  • Problemen met de stoelgang en urineren (respectievelijk fecale en urine-incontinentie)

Oorzaken

  • geërfd
  • Bloedvoorzieningstekort (ischemie)
  • Neoplastische tumor(en) - lymfoom, meningeomen, histiocytische tumoren, enz.
  • Inflammatoire en infectieuze bacteriële meningomyelitis, Cryptococcus neoformans, FeLV
  • Traumatisch-secundair aan bijtwonden, wervelfracturen of tussenwervelschijfziekte

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat aan uw dierenarts geven, inclusief het begin en de aard van de symptomen. Hij of zij zal dan een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren, evenals een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel en urineonderzoek - waarvan de resultaten doorgaans binnen het normale bereik liggen. Uw dierenarts zal de kat ook testen op verschillende infectieziekten zoals Feline Leukemia Virus (FeLV) en Feline Immunodeficiency Virus (FIV).

Voor verdere evaluatie kan de dierenarts CT-scan, MRI (magnetic resonance imaging) en röntgenfoto's van de wervelkolom uitvoeren, die vaak onderliggende problemen zoals fracturen, ontstekingen en tumoren onthullen. Ondertussen kan een monster van hersenvocht, een beschermende en voedende vloeistof die rond de hersenen en het ruggenmerg circuleert, naar een laboratorium worden gestuurd om te testen op infectieuze organismen.

Behandeling

Het verloop van de behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak van de myeolopathie. In gevallen waarbij sprake is van trauma, kan bijvoorbeeld ziekenhuisopname nodig zijn om fracturen te resetten, terwijl infecties mogelijk corticosteroïden vereisen. Net zo belangrijk is het beheer van de kat tijdens het herstel.

Wonen en Management

Vanwege problemen met plassen en ontlasting hebben katten met myelopathie meestal iemand nodig om de blaas om de zes tot acht uur uit te drukken, en om het gebroeide gebied schoon te maken en te drogen. Als de kat niet kan zitten, moet hij om de zes uur worden gedraaid om decubituszweren te voorkomen.

Fysiotherapie is ook erg belangrijk voor een snel herstel en om verdere spierafbraak en spierzwakte te voorkomen. Dit kan thuis of onder toezicht van een dierenarts-fysiotherapeut. Thuiszorg vereist een gedetailleerd beheersplan, dat door uw dierenarts wordt verstrekt.

Aanbevolen: