E. Coli-infectie Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Colibacillose bij katten

Escherichia coli, algemeen bekend als E. coli, is een bacterie die zich normaal in de lagere darmen van de meeste warmbloedige zoogdieren, waaronder katten, bevindt. Normaal gesproken is de aanwezigheid van E. coli goedaardig en zelfs heilzaam, maar in sommige gevallen kan het een zieke aandoening veroorzaken die colibacillose wordt genoemd.

E. coli-infectie wordt het meest gezien bij kittens in de eerste levensweken. Op de eerste dag na de bevalling produceren koninginnen een waterige melk die rijk is aan antilichamen. Deze melk, colostrum genaamd, speelt een cruciale rol bij het beschermen van het onontwikkelde immuunsysteem van een pasgeboren kitten tegen verschillende infecties, omdat het het darmkanaal bedekt en het kitten beschermt tegen de meeste infecties. Bij afwezigheid van deze antilichamen zijn kittens kwetsbaarder voor een aantal infecties, waaronder E. coli-infectie.

Als de zwangere poes is geïnfecteerd met E. coli, kunnen de bacteriën ook de bloedtoevoer van een kitten binnendringen terwijl het nog in de baarmoeder is, tijdens de geboorte, of het kitten kan de infectie oplopen door zich te voeden met de ontstoken borstklieren van de moeder.

Colibacillose leidt vaak tot een aandoening die bloedvergiftiging of bloedvergiftiging wordt genoemd, wat betekent dat er een gevaarlijk hoge aanwezigheid van bacteriën in het bloed is. Hoewel het in de eerste plaats een ziekte is van jonge katten, kan het ook oudere katten treffen, hoewel meestal niet zo ernstig.

Symptomen en typen

Colibacillose is plotseling (acuut) van aard en kan bij het aangetaste kitten de volgende symptomen veroorzaken:

• Depressie
• uitdroging
• Gebrek aan eetlust
• Braken
• Snelle hartslag
• Zwakheid
• Lethargie
• Waterige diarree
• Koude huid door lage lichaamstemperatuur
• Blauwachtig gekleurde slijmvliezen (d.w.z. tandvlees, neusgaten, lippen, oren, anus) door onvoldoende zuurstof in rode bloedcellen

Oorzaken

Colibacillose is uiteindelijk te wijten aan een E. coli-infectie. Risicofactoren voor dit type infectie zijn onder meer een slechte gezondheid en voedingsstatus van de drachtige poes, gebrek aan colostrum (eerste melk) voor het kitten, onreine geboorteomgeving, moeilijke of langdurige geboorte, overvolle faciliteiten, gelijktijdige infectie/ziekte, ontsteking van de borstklieren in de zogende koningin, en plaatsing van een intraveneuze katheter.

Diagnose

Vanwege het acute begin van deze ziekte kunnen bij bloedonderzoek weinig afwijkingen worden opgemerkt. Om te zien of E. coli of andere infectieuze agentia in het bloed van de kat aanwezig zijn, zal uw dierenarts bloed, urine en indien mogelijk fecale monsters voor kweek nemen.

Behandeling

Aangezien colibacillose een acute aandoening is, moeten de meeste getroffen kittens voor een spoedbehandeling in het ziekenhuis worden opgenomen. Goede verpleegkundige zorg is vereist, met uitgebalanceerde vloeistoffen die door injectie worden toegediend om lichaamsvloeistoffen te herstellen. Om diarree te behandelen, zal een glucose-oplossing via de mond worden toegediend. Antibiotica kunnen in eerste instantie worden voorgeschreven op basis van de waargenomen symptomen en kunnen, indien nodig, worden gewijzigd op basis van de resultaten van de bacteriecultuur en gevoeligheidstests van E. coli.

Helaas is de behandeling vaak niet succesvol vanwege het onontwikkelde immuunsysteem van een pasgeboren kitten en kan de pasgeborene snel overlijden. Daarom is een snelle behandeling en ondersteunende zorg essentieel om het leven van het kitten te redden.

Wonen en Management

Beperkte activiteit, kooirust, monitoring en warmte moeten tijdens de herstelperiode worden geboden. Om een adequaat voedingsniveau te behouden, kunnen flesvoeding of intraveneuze voedingsstoffen worden geadviseerd. Dit is nodig als de borstklieren of het bloed van de moeder zijn geïnfecteerd. Anders verdient het de voorkeur om de kittens hun eigen moedermelk te laten drinken om te profiteren van de antilichaamrijke melk.

Tijdens de herstelperiode zal uw dierenarts bloedmonsters nemen om bacteriële bloedkweektesten uit te voeren om de status van de infectie te bepalen. Thuiszorg omvat het controleren van de lichaamstemperatuur van uw kitten en letten op eventuele veranderingen in de gezondheid, zodat u onmiddellijk contact kunt opnemen met uw dierenarts voor advies. Zodra uw kitten gestabiliseerd is en buiten gevaar is, hangt de verdere behandeling af van hoe het kitten vordert.

preventie

Om E. coli-infectie te voorkomen, moet u ervoor zorgen dat uw fok-, drachtige of zogende poes in goede gezondheid en voedingstoestand verkeert. De geboorteomgeving moet schoon en gedesinfecteerd worden gehouden en beddengoed moet na de bevalling regelmatig worden vervangen (het beddengoed dat voor de bevalling is gebruikt, moet op een hygiënische manier worden weggegooid, omdat het in de meeste staten als gevaarlijk afvalmateriaal wordt beschouwd).

De belangrijkste waarborg voor het voorkomen van E. coli-infectie bij kittens is om ze volledige toegang te geven tot het colostrum van hun moeder (de eerste melk na de geboorte). Bovendien moet u altijd uw handen wassen en uw bovenkleding en schoenen verwisselen voordat u met pasgeboren kittens omgaat uit eerbied voor hun zich ontwikkelende immuunsysteem. Dit is een algemene regel, maar is vooral belangrijk na het omgaan met andere katten of dieren.