Verzorging En Feiten Van Huisdierenegels

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Door Laurie Hess, DVM, Diplomate ABVP (Avian Practice)

Egels zijn schattige kleine insectenetende zoogdieren die gemiddeld 4-7 jaar leven als ze als huisdier worden gehouden. Ze staan bekend als timide kleine dieren, maar zoals elke egeleigenaar je zal vertellen, reageren egels op de stem en het uiterlijk van hun eigenaar en zijn ze zeer interactief als ze goed worden gesocialiseerd.

Hoewel ze in de juiste omstandigheden geweldige huisdieren kunnen zijn, zijn ze niet voor iedereen geschikt. Voordat je naar buiten rent en een egel gaat halen, moet je zoveel mogelijk over hen te weten komen om er zeker van te zijn dat deze interessante wezens bij je passen.

Waar leven egels?

Wilde egels komen oorspronkelijk uit Afrika, Azië, Europa en Nieuw-Zeeland. Ze zijn niet inheems in de VS, maar zijn hier erg populaire huisdieren geworden. De meeste Noord-Amerikaanse egelhuisdieren zijn gefokt uit Afrikaanse soorten en worden als gedomesticeerd beschouwd. Ze worden over het algemeen Afrikaanse pygmee-egels genoemd. Met de juiste kooiopstelling en omgeving, kunnen deze dieren in gevangenschap gedijen en leuke, sociale huisdieren zijn.

Waar kun je een egel krijgen?

Moet je je egel kopen of adopteren?

De International Hedgehog Association en de Hedgehog Welfare Society zijn geweldige bronnen voor het vinden van adopteerbare egels. En net als andere dieren zijn egels te vinden in opvangcentra in de VS. Er zijn ook veel gerenommeerde fokkers en dierenwinkels die egels verkopen.

Om te voorkomen dat zich medische problemen ontwikkelen, moeten alle egels bij de eerste aankoop of adoptie worden gecontroleerd bij een dierenarts die verstand heeft van egels en daarna jaarlijks worden onderzocht. Egels hebben geen vaccinaties nodig, maar ze hebben wel periodieke nagels nodig en moeten hun ontlasting jaarlijks laten controleren op parasieten.

Wie zou een egel moeten hebben?

De sociale behoeften van egels

Net als stekelvarkens is de huid over de rug van een egel bedekt met stekelige stekels die hem helpen beschermen tegen roofdieren. In tegenstelling tot stekelvarkens kunnen egels hun stekels echter niet uit de verdediging schieten. Door hun puntige stekels kunnen ze moeilijk vast te houden zijn, dus deze dieren zijn niet de beste voor gezinnen met zeer jonge kinderen of voor personen met een zeer gevoelige huid. Ze kunnen het beste in een kleine handdoek worden gehouden totdat ze ontspannen.

Egels zijn geweldig voor mensen die de tijd hebben om dagelijks met hun huisdier om te gaan om het te socialiseren. Ze doen het goed als ze alleen worden gehuisvest en hoeven niet samen met andere egels te worden gehouden, maar ze moeten minstens één keer per dag uit hun kooien worden gelaten voor beweging en sociale interactie.

Egels zijn notoir verlegen en gebruiken hun unieke sterke rugspieren om zich stevig in een bal op te rollen, hun gezicht te verbergen en ervoor te zorgen dat hun stekelige stekels naar buiten wijzen, zodat roofdieren hun gezicht of ledematen niet kunnen zien. Ze zullen in de war blijven wanneer ze zich bang of bedreigd voelen. Om de angstreactie te minimaliseren, moeten egelbezitters hun huisdieren elke dag uit hun kooien halen als de dieren jong zijn om ze te laten wennen aan de omgang en om minder bang te zijn voor mensen, zodat ze niet in de war raken.

Omdat egels nachtdieren zijn, zijn ze het beste voor mensen die geen lichte slapers zijn en die niet gestoord worden door hun huisdier dat elke nacht in een wiel rent. Ze kunnen overdag enkele uren slapen, waardoor ze ideaal zijn voor eigenaren van gezelschapsdieren die 's avonds met hun huisdieren willen omgaan en ermee willen spelen.

Hoe verzorg ik een egel?

De habitat van je egel bouwen

Egels hebben een ontsnappingsbestendige kooi nodig. De kooi moet zo groot mogelijk zijn, zoals een draadomheining bedoeld voor cavia's, maar de kooibodem moet stevig zijn in plaats van draad, zodat de poten van de egel niet klem komen te zitten. Bekleed de kooi met krantenpapier of ander beddengoed op papierbasis. Houtkrullen of andere soorten kattenbakvulling worden niet aanbevolen, omdat ze stoffig kunnen zijn en onverteerbaar zijn als ze worden gegeten, wat kan leiden tot mogelijke gastro-intestinale obstructie. Egels kunnen worden getraind om kleine kattenbakken te gebruiken, die ook moeten worden bekleed met een op papier gebaseerd strooisel en in de hoek van de kooi moeten worden geplaatst.

Egels hebben een zware, onkiepbare kom nodig voor voedsel in korrels en een kleinere kom voor insecten. Sommige egels drinken uit een waterfles die aan de kooi is bevestigd, terwijl anderen de voorkeur geven aan een kom.

Alle egels moeten worden voorzien van een wiel met gladde zijkanten om in te rennen (geen spaakwiel, zodat hun tenen niet klem komen te zitten), evenals een schuilplaats, zoals een omgekeerde houten kist met een uitgesneden deur, of een plastic "iglo" voor knaagdieren, die in de meeste dierenwinkels te vinden is.

De kooien van egels moeten dagelijks ter plaatse worden schoongemaakt om ze vrij te houden van fecale besmetting en voedselresten, en ten minste één keer per week grondig worden schoongemaakt door al het beddengoed te verwijderen en het te vervangen door vers strooisel. Dagelijks moet vers voedsel en water worden gegeven.

Egels zijn berucht omdat ze zwaarlijvig worden, dus dagelijkse lichaamsbeweging is essentieel. Ze moeten ook worden voorzien van mentale stimulatie wanneer ze zich in hun kooien bevinden, zoals hellingen, richels, tunnels en ander "kooimeubilair" om doorheen of op te klimmen. PVC-pijp en speelgoed zoals ballen, bellen en bepaald kauwspeelgoed bedoeld voor katten of vogels zijn ook geweldig om egels bezig te houden.

Wat eten egels?

Egels zijn insecteneters (insecteneters), maar het zijn geen strikte insecteneters, aangezien wilde egels verschillende soorten voedsel eten, waaronder weekdieren (slakken en wormen), amfibieën, hagedissen, slangen, vogeleieren, vissen, aas, paddenstoelen, wortels, bessen en meloenen.

Gedomesticeerde egels als huisdier moeten worden gevoerd met gepelleteerde formules die speciaal voor egels zijn gemaakt, terwijl ze worden aangevuld met een beperkt aantal insecten (meelwormen, krekels, regenwormen, waswormen) en een kleine hoeveelheid fruit en groenten, zoals bonen, erwten, maïs, appels en wortels.

Omdat ze dol zijn op het vangen van levende prooien, mogen egels geen grote aantallen levende insecten krijgen, anders zullen ze deze verkiezen boven ander voedsel. Dit kan leiden tot een onevenwichtig dieet en de egel zal waarschijnlijk te zwaar worden.

Welke potentiële gezondheidsproblemen hebben egels?

Egels kunnen verschillende medische problemen hebben; enkele van de meest voorkomende problemen zijn huidinfecties met schimmel (ringworm) en mijten. Zowel ringworm als mijten kunnen een droge, schilferige, knapperige huid en verlies van pennen veroorzaken. Deze infecties moeten niet worden verward met normaal verlies van een ganzenveer. Baby-egels zullen hun stekels verliezen naarmate ze groeien en ze vervangen door volwassen stekels, en volwassenen zullen regelmatig stekels verliezen. Bij ringworm en mijten gaan stekels echter verloren in plekken, waardoor delen van de droge huid zichtbaar worden.

Ringworm is potentieel overdraagbaar op mensen, terwijl mijten soortspecifiek zijn, dus ze zijn niet overdraagbaar op mensen. Beide aandoeningen kunnen met succes worden behandeld met medicijnen die zijn voorgeschreven door een dierenarts.

Egels ontwikkelen ook vaak gebitsproblemen, waaronder de vorming van tandsteen, gingivitis en tandvleesontsteking/abcesvorming. Tekenen van gebitsproblemen kunnen zijn: speekselvloed, tandpijn en verminderde eetlust. Gebitsreiniging, verwijdering van abcessen en toediening van antibiotica is vereist als de tandziekte ernstig is.

Obesitas is een enorm probleem bij egels als huisdier. Zwaarlijvige egels hebben mollige poten en grote hoeveelheden onderhuids vet dat uitsteekt onder hun mantel (de met ganzenveer bedekte bovenkant van het lichaam) en in hun oksels. Deze egels kunnen mogelijk niet in ballen rollen zoals andere egels en kunnen broze botten ontwikkelen door calciumgebrek, vooral als ze overmatige aantallen insecten eten. Zwaarlijvige egels moeten beperkte hoeveelheden voedsel krijgen en aangemoedigd worden om buiten hun kooien of binnen op wielen rond te rennen.

Oudere egels ontwikkelen ook vaak hartaandoeningen, die zich manifesteren door zwakte, moeite met ademhalen, gewichtsverlies, hartgeruis, hartfalen en uiteindelijk de dood. Wanneer een vroege diagnose wordt gesteld, kunnen hartaandoeningen bij egels, zoals bij mensen, medisch worden behandeld om het leven te verlengen en de algehele levenskwaliteit te verbeteren.

Egels kunnen ook besmet zijn met Salmonella-soorten of andere bacteriën. Egels kunnen zonder tekenen Salmonella-bacteriën in hun maagdarmkanaal dragen, of ze kunnen diarree, gewichtsverlies, verminderde eetlust en lethargie hebben. Aangezien Salmonella-infectie op mensen overdraagbaar is, is het van cruciaal belang dat iedereen die een egel vasthoudt of zijn kooi schoonmaakt, zijn of haar handen daarna wast.

Een andere ziekte die vaak voorkomt bij egels is het "wobbly hedgehog syndrome" - een neurologische ziekte met onbekende oorzaak die zenuwbeschadiging en progressieve verlamming veroorzaakt die aan de achterkant begint en uiteindelijk de voorkant aantast.

In het begin zullen aangetaste egels meestal wiebelen als ze lopen en zullen ze het vermogen om op te ballen te verliezen. Deze symptomen ontwikkelen zich in de loop van maanden tot onvermogen om te staan, omvallen, tremoren en epileptische aanvallen. Er is geen effectieve test voor deze aandoening of behandeling; aangetaste egels sterven meestal binnen 1-2 jaar.

Net als andere dieren kunnen egels tumoren ontwikkelen. Een van de meest voorkomende tumoren die ze ontwikkelen, is plaveiselcelcarcinoom van de mond, dat gezwollen tandvlees, tandverlies en orale pijn veroorzaakt. De behandeling omvat chirurgische verwijdering samen met andere therapieën, zoals bestraling. Aangezien egels vatbaar zijn voor het ontwikkelen van tumoren naarmate ze ouder worden, is het essentieel dat ze regelmatig veterinaire controles ondergaan om deze tumoren vroeg op te vangen.

Als ze goed worden verzorgd en goed gesocialiseerd, zijn deze schattige kleine wezens geweldige huisdieren. In de juiste huizen kunnen ze jarenlang gedijen als liefhebbende, interactieve huisdieren.