Volpino Italiano Hondenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Vergelijkbaar in grootte en uiterlijk met de Pommerse, de Volpino Italiano is een veel zeldzamer ras. Dit hondenras, ontwikkeld in het oude Italië, was geliefd bij zowel koningen als boeren, omdat het erg vriendelijk en energiek is.

Fysieke eigenschappen

Hoewel de Volpino Italiano sterk lijkt op een Pommerse, hebben de twee rassen geen relatie. Deze hond staat bekend om zijn dikke, zachte vacht die wordt geleverd in een verkochte witte, rode of champagnekleur. De Volpino Italiano weegt ongeveer 9 tot 12 pond bij een gemiddelde hoogte van 11 inch.

Persoonlijkheid en temperament

Dit kleine hondenras is zeer energiek en levendig. De Volpino Italiano is een goed ras voor een gezinshond omdat hij een loyale persoonlijkheid heeft. Dit ras staat bekend om zijn band met zijn familie en is erg speels.

Zorg

Vanwege de lange en borstelige vacht moet dit hondenras wekelijks worden geborsteld en regelmatig worden gewassen. De Volpino Italiano vereist een kleine hoeveelheid dagelijkse beweging.

Gezondheid

De levensverwachting van de Volpino Italiano is ongeveer 14 tot 16 jaar. Dit ras is over het algemeen gezond, maar kan hartproblemen en staar ontwikkelen.

Geschiedenis en achtergrond

De Volpino Italiano is een directe afstammeling van honden van het type Spitz, waarvan de gegevens aantonen dat ze meer dan 5.000 jaar geleden bestonden. Nadat hij zich had losgemaakt van het Spitz-ras, werd de Volpino Italiano erg populair in het oude Italië. Dit hondenras zou een favoriet zijn onder zowel paleisheren als boeren, en er wordt zelfs beweerd dat het de hond van Michelangelo is.

Om onbekende redenen was de Volpino Italiano bijna uitgestorven en in 1965 waren er slechts vijf van het hondenras bekend. Na ongeveer twintig jaar werd een ontdekkingsproject gevormd om het ras te herstellen met behulp van de bestaande honden van boerderijen.

Tegenwoordig bestaat het Volpino Italiano-hondenras nog steeds in kleine aantallen en werd het in 2006 erkend door de United Kennel Club.