Nieuwe Behandelingsoptie Voor Hondenkanker (lymfoom)

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Ik ben net terug uit Minneapolis na het bijwonen van de jaarlijkse conferentie van de Veterinary Cancer Society (https://www.vetcancersociety.org) en wilde een opwindende nieuwe behandelingsoptie voor honden met kanker delen.

De Veterinary Cancer Society (VCS) is een professionele organisatie die zich inzet voor het bevorderen van kankerzorg voor huisdieren en omvat een lidmaatschap van meer dan 800 specialisten in medische, chirurgische en bestralingsoncologie plus internisten, pathologen, farmacologen, huisartsen, stagiaires en bewoners. Een keer per jaar komen we allemaal samen om tientallen presentaties bij te wonen over de lopende onderzoeken bij verschillende instellingen over de hele wereld voor huisdieren met kanker.

Onderwerpen variëren, maar omvatten doorgaans klinische proeven, retrospectieve studies en fundamentele wetenschappelijke experimenten. De conferentie van dit jaar was sterk gericht op het laatste. Voor oncologen zoals ikzelf die in de privépraktijk werken, zijn wetenschappelijke experimenten, hoewel interessant, voor mij nauwelijks praktisch in mijn dagelijkse bezigheden. Het kost veel tijd om wat er in petrischalen gebeurt te vertalen naar de praktijk in het dierenziekenhuis, maar toch is het goed om bij de tijd te blijven.

Dergelijk onderzoek is echter precies wat leidde tot de ontwikkeling van deze nieuwe behandeling die ik graag wil bespreken, waarbij ik het belang ervan benadrukt, zelfs als de onmiddellijke relevantie niet duidelijk is.

Een van de meest interessante punten om mee naar huis te nemen van de conferentie (behalve het uitzoeken hoe ik van mijn hotel naar de conferentielocatie kon komen zonder ooit naar buiten te hoeven gaan, met behulp van het vreemde, maar nuttige skywalk-systeem van de stad!) was de ontwikkeling van een veelbelovende nieuwe therapeutische optie voor B-cellymfoom bij honden. Deze behandeling is gebaseerd op een soortgelijk medicijn dat wordt gebruikt bij mensen met non-Hodgkin-lymfoom, rituximab genaamd.

Ik heb lymfoom bij honden besproken in eerdere artikelen op deze site, maar als een korte samenvatting is lymfoom een kanker van lymfocyten, die immuuncellen zijn die gewoonlijk verantwoordelijk zijn voor het bestrijden van infecties.

Bij mensen wordt lymfoom meestal geclassificeerd als Hodgkin-achtig (HL) of Non-Hodgkin-achtig (NHL), waarbij NHL de meest voorkomende vorm is. Diffuus grootcellig B-cellymfoom (DLBCL) is de meest voorkomende vorm van NHL bij mensen. Hoewel er bij honden veel verschillende vormen van lymfoom bestaan, lijkt de meest voorkomende vorm die we diagnosticeren bij onze hondenpatiënten sterk op de DLBCL die bij mensen wordt gezien.

Traditioneel wordt NHL bij zowel mensen als dieren behandeld met chemotherapie met cytotoxische geneesmiddelen in het zogenaamde "CHOP" -protocol. Voor het grootste deel zijn de chemotherapiemedicijnen in dit protocol, hoewel ze effectief zijn bij het beheersen van de ziekte, niet specifiek voor kankercellen, en dit is de belangrijkste reden voor de nadelige bijwerkingen die bij de behandeling worden waargenomen.

Het idee om 'gerichte therapieën' te ontwikkelen voor de behandeling van kanker bestaat al tientallen jaren, maar het duurde tot eind jaren negentig voordat dit idee werkelijkheid werd. Gerichte therapieën zijn ontworpen om precies te doen wat hun naam impliceert: specifiek gericht op kankercellen terwijl gezonde cellen worden gespaard, waardoor bijwerkingen worden verminderd en hopelijk ook de werkzaamheid wordt vergroot.

Rituximab is een voorbeeld van een gerichte therapie; het is een "gefabriceerd" antilichaam gericht tegen een eiwit dat zich op het buitenoppervlak van B-lymfocyten bevindt, CD20 genaamd. Na toediening bindt het ene uiteinde van het Rituximab-antilichaam zich aan het CD20-eiwit, terwijl het andere uiteinde "uitsteekt" en het immuunsysteem van de patiënt een signaal geeft om de lymfocyt aan te vallen en te vernietigen. Rituximab zal binden aan zowel kankerachtige als normale B-lymfocyten, maar niet aan cellen van andere gezonde weefsels, waardoor het een zeer specifieke vorm van behandeling is voor kanker (en andere aandoeningen) van B-lymfocyten, met beperkte toxiciteit voor andere weefsels.

Voor mensen met DLBCL resulteerde de toevoeging van Rituximab aan traditionele CHOP-chemotherapieregimes in veel gevallen in een haalbare genezing, en deze combinatie wordt nu wereldwijd geaccepteerd als standaardbehandeling voor de behandeling van deze vorm van lymfoom bij mensen. Het toevoegen van rituximab aan combinatiechemotherapie tijdens de initiële behandeling van minder agressieve varianten van B-cellymfoom (anders dan DLBCL) is de afgelopen tien jaar ook gedocumenteerd in meerdere klinische onderzoeken.

Een logische vraag zou zijn, waarom zou u Rituximab niet proberen om hondenlymfoom te behandelen? Dit exacte experiment werd enkele jaren geleden uitgevoerd. De resultaten waren echter teleurstellend, omdat werd verondersteld dat het gemanipuleerde antilichaam alleen specifiek was voor humaan CD20 en de hondenversie van hetzelfde eiwit niet leek te herkennen. Sinds die tijd wacht de veterinaire oncologiewereld met spanning op de ontdekking en ontwikkeling van een door dieren goedgekeurde versie van Rituximab.

Het resultaat van de conferentie is dat het erop lijkt dat die dag binnenkort komt, mogelijk zelfs zo snel als de "zeer nabije toekomst", hoewel ons frustrerend genoeg geen details werden aangeboden over het "wanneer en waar" van een verwachte releasedatum of zelfs maar veel informatie over de werkzaamheid van het product bij honden. Het is belangrijk op te merken dat rituximab de traditionele chemotherapie voor honden met lymfoom waarschijnlijk niet zal vervangen, maar een extra optie zal zijn die we kunnen gebruiken om het leven van onze patiënten te verlengen.

Het is moeilijk om geduldig te blijven, wetende dat deze optie "daarbuiten" is, maar niet iets dat ik onmiddellijk kan voorschrijven, maar ik kijk ernaar uit om deze behandeling aan mijn patiënten te kunnen aanbieden, en zal zeker mijn ogen en oren open houden voor de release.

Dr. Joanne Intile