Nierfalen En Overtollig Ureum In De Urine Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Nierfalen en acute uremie bij honden

Acute uremie is een plotseling optredende aandoening die wordt gekenmerkt door hoge niveaus van ureum, eiwitproducten en aminozuren in het bloed. Deze aandoening volgt meestal op plotselinge nierverwondingen, of treedt op wanneer de urinebuisjes die de nier met de blaas verbinden (ureters) verstopt zijn. Als gevolg hiervan wordt de uitstroom van urine belemmerd, waardoor een onbalans in de vochtregulatie ontstaat en een opeenhoping van potentiële gifstoffen in het lichaam ontstaat. Gelukkig kan acute uremie met succes worden behandeld en genezen als het op tijd wordt geïdentificeerd en snel wordt behandeld.

De meeste hondenrassen, zowel mannelijk als vrouwelijk, worden getroffen door acute uremie; blootstelling aan chemicaliën zoals antivries verhoogt echter het risico op uremie. Daarom is de incidentie van acute uremie hoger in de winter en herfst dan in andere seizoenen. Bovendien zijn honden het meest vatbaar voor acute uremie in de leeftijd van zes tot acht jaar.

De aandoening die in dit medische artikel wordt beschreven, kan zowel honden als katten treffen. Als je wilt weten hoe acute uremie katten beïnvloedt, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

Omdat dit potentieel giftige bloed door het lichaam van de hond stroomt, worden de meeste systemen aangetast, waaronder de urinewegen, het spijsverteringsstelsel, het zenuwstelsel, de luchtwegen, het bewegingsapparaat, het lymfestelsel en het immuunsysteem.

Bij onderzoek zullen honden in een normale fysieke conditie lijken te zijn, met een normale haarvacht, maar kunnen ze in een depressieve toestand lijken te zijn. Wanneer de symptomen duidelijk zijn, kunnen tekenen zijn: verlies van eetlust, lusteloosheid, braken en diarree, die kan worden getint met bloed. Andere symptomen kunnen zijn: ontsteking van de tong, naar ammoniak ruikende adem (door ureum), zweren in de mond, koorts, abnormaal snelle of langzame pols, verminderde of verhoogde urineproductie en zelfs toevallen. De nieren kunnen bij palpatie vergroot, zacht en stevig aanvoelen.

Oorzaken

Nierfalen of obstructie van de urineproductie kan te wijten zijn aan een van de volgende:

• Nierontsteking
• Nier- of ureterstenen
• Aanwezigheid van vreemde lichamen in de urineleider(s)
• Beschadigd nierweefsel dat terugstroom van urine veroorzaakt
• Lage bloedtoevoer naar de nieren als gevolg van trauma, overmatige bloeding, hitteberoerte, hartfalen, enz.
• Inname van chemicaliën (bijvoorbeeld sommige pijnstillers, kleurstoffen die worden gebruikt voor interne beeldvorming, kwik, lood, antivries)

Diagnose

Uw dierenarts zal een volledig bloedprofiel maken, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. Honden met acute uremie kunnen een hoog gepakt celvolume en een verhoogd aantal witte bloedcellen hebben. De niveaus van bepaalde eiwitenzymen en chemicaliën zoals creatinine, fosfaat, glucose, glucose en kalium zullen ook hoog zijn.

Urine kan worden opgevangen door een katheter in te brengen of door middel van fijne naaldaspiratie in de hond; waarvan de resultaten hoge niveaus van eiwit, glucose en de aanwezigheid van bloedcellen kunnen aantonen. Om het urinestelsel duidelijk te bekijken en te onderzoeken, kunnen contrastkleurstoffen in de blaas worden geïnjecteerd, zodat het inwendige van de blaas, de urineleiders en de nier worden verlicht op röntgen- en echografie.

Behandeling

Als de uremie te wijten is aan een giftige vergiftiging, zal de eerste stap zijn om de gifstoffen uit het lichaam te verwijderen. Dit kan door middel van maagspoeling, waarbij de maag wordt gereinigd, of door het toedienen van actieve kool om het toxine te neutraliseren. Specifieke antidota kunnen ook worden toegediend als het toxische middel kan worden geïdentificeerd.

De zorg is ook gericht op het herstellen van de vochtbalans, de bloedcirculatie en het herstellen van de balans van chemicaliën in het bloed. Strikt toezicht op de vochtinname, voedselconsumptie en voeding is erg belangrijk tijdens de behandeling.

Sommige medicijnen die kunnen worden voorgeschreven zijn:

• diuretica
• Anti-emetica
• Dopaminederivaten
• Mucosale beschermers om zuurgraad tegen te gaan
• Bicarbonaten om de chemische balans in het lichaam te herstellen
• Op basis van de reactie van uw hond op deze medicijnen, kan uw dierenarts ook dialyse of een operatie aanbevelen

Wonen en Management

Over het algemeen heeft deze aandoening een slechte prognose voor herstel. Enkele mogelijke complicaties zijn toevallen, coma, hoge bloeddruk, longontsteking, bloeding in het spijsverteringskanaal, hartstilstand, vochtophoping, wijdverbreide infectie in het bloed en meervoudig orgaanfalen.

De kosten van de hele behandelingsprocedure zijn ook erg hoog. Soms kan dialyse worden gebruikt totdat de hond stabiel genoeg is om een operatie te verdragen.

Nadat de procedures zijn voltooid, is het belangrijk om de dagelijkse vloeistofniveaus, mineraalniveaus, lichaamsgewicht, urineproductie en algemene fysieke toestand te controleren. Het hele proces van herstel hangt af van verschillende factoren, zoals de mate van orgaan- of systeembeschadiging, de oorsprong van de ziekte en het bestaan van andere pathologische aandoeningen of zieke organen.