Acuut Leverfalen, Acuut Nierfalen, Ureum In Bloed, Niereiwit, Eiwitrijke Urine

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Azotemie en uremie bij katten

Een te hoog gehalte aan op stikstof gebaseerde stoffen, zoals ureum, creatinine en andere lichaamsafvalstoffen in het bloed, wordt gedefinieerd als azotemie. Het kan worden veroorzaakt door een hogere dan normale productie van stikstofbevattende stoffen (bij een eiwitrijk dieet of gastro-intestinale bloedingen), onjuiste filtratie in de nieren (nierziekte) of terugopname van urine in de bloedbaan.

Uremie leidt ondertussen ook tot een ophoping van afvalproducten in het bloed, maar is te wijten aan onjuiste uitscheiding van de afvalproducten via de urine vanwege een abnormale nierfunctie.

Symptomen en typen

• Zwakheid
• Vermoeidheid
• Braken
• Diarree
• Depressie
• uitdroging
• Constipatie
• Gewichtsverlies (cachexie)
• Verlies van eetlust (anorexia)
• Slechte adem (halitose)
• Spierverlies
• Hypothermie
• Arme haarjas
• Onnatuurlijk gebrek aan kleur in de huid
• Een miniem rood of paars vlekje op het huidoppervlak als gevolg van kleine bloedingen van bloedvaten in de huid (petechiën)
• Het ontsnappen van bloed uit gescheurde bloedvaten in het omringende weefsel om een paarse of zwart-blauwe vlek op de huid te vormen (ecchymosen)

Oorzaken

• Laag bloedvolume of bloeddruk
• infecties
• Koorts
• Trauma (bijvoorbeeld brandwonden)
• Corticosteroïde toxiciteit
• Eiwitrijk dieet
• Maagbloeding
• Acute of chronische nierziekte
• Urinewegobstructie

Diagnose

U moet uw dierenarts een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat geven, inclusief het begin en de aard van de symptomen. Hij of zij zal dan een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren, evenals een biochemisch profiel, urineonderzoek en volledig bloedbeeld (CBC). De CBC-resultaten kunnen niet-regeneratieve bloedarmoede bevestigen, wat vaak voorkomt bij katten met chronische nierziekte en nierfalen. Hemoconcentratie kan ook optreden bij sommige katten met azotemie, waarbij het bloed dikker wordt door een afname van het vochtgehalte.

Naast het identificeren van abnormaal hoge concentraties van ureum, creatinine en andere op stikstof gebaseerde verbindingen in het bloed, kan een biochemische test hoge kaliumspiegels in het bloed aan het licht brengen (hyperkaliëmie). Het urineonderzoek kan ondertussen veranderingen in het soortelijk gewicht van de urine aan het licht brengen (een parameter voor urineonderzoek die gewoonlijk wordt gebruikt bij de evaluatie van de nierfunctie) en abnormaal hoge eiwitconcentraties in de urine.

Abdominale röntgenfoto's en echografie zijn twee andere waardevolle hulpmiddelen die vaak door dierenartsen worden gebruikt om azotemie en uremie te diagnosticeren. Ze kunnen helpen bij het bepalen van de aanwezigheid van urinewegobstructies en de grootte en structuur van de nieren - kleinere nieren worden vaak aangetroffen bij katten met chronische nierziekte, terwijl grotere nieren worden geassocieerd met acuut nierfalen of obstructie.

Bij sommige katten zal een nierweefselmonster worden genomen om de diagnose van nierziekte te bevestigen en ook om de mogelijkheid van andere acute of chronische nierziektes die aanwezig kunnen zijn uit te sluiten.

Behandeling

Het type behandeling dat door uw dierenarts wordt aanbevolen, hangt af van de onderliggende oorzaak van de ziekten, hoewel het uiteindelijke doel is om de primaire ziekte te stoppen, of het nu azotemie of uremie is. In het geval van bijvoorbeeld urinewegobstructie(s), zal uw dierenarts proberen de obstructie te verlichten om een normale doorgang van urine mogelijk te maken. Bovendien, als de kat uitgedroogd is, zullen intraveneuze vloeistoffen worden toegediend om het dier te stabiliseren en elektrolytentekorten te corrigeren.

Wonen en Management

De algehele prognose van deze ziekte hangt af van de mate van nierbeschadiging, acute of chronische nierziekte en de behandeling. Omdat de meeste medicijnen echter via de nieren worden uitgescheiden, hebben katten met een nierziekte of nierfalen extra zorg nodig bij het selecteren van de juiste medicijnen om verdere nierschade te voorkomen. Geef geen medicijnen aan uw kat zonder voorafgaand overleg met uw dierenarts. Verander bovendien niet zonder voorafgaand overleg het merk of de dosering van het door uw dierenarts voorgeschreven medicijn.

U moet de urineproductie van uw kat thuis controleren en bij sommige patiënten moeten de eigenaren de urineproductie goed registreren. Dit overzicht van urineproductie zal uw dierenarts helpen om de progressie van de ziekte en de algehele prestatie van de nieren met de huidige therapie te bepalen. Uw dierenarts kan de laboratoriumtests herhalen om de ureum- en creatinineconcentraties 24 uur na het starten van intraveneuze vloeistoffen te meten.