Leverfalen (acuut) Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Acuut leverfalen bij katten

Leverfalen, of acuut leverfalen, is een aandoening die wordt gekenmerkt door het plotselinge verlies van 70 procent of meer van de leverfunctie. Deze zieke toestand kan te wijten zijn aan plotselinge, massale levernecrose (weefselsterfte in de lever).

Symptomen

Primaire en secundaire lever- en galaandoeningen - die met betrekking tot de lever, galblaas, galwegen of gal - worden over het algemeen geassocieerd met variabele levernecrose. Acuut leverfalen door ernstige levernecrose is echter een ongewoon verschijnsel. Acuut leverfalen kan het lichaam beïnvloeden door een aantal systeemstoringen:

• Gastro-intestinaal: braken, diarree, bloed in de ontlasting (hematochezia)
• Zenuwstelsel: hepatische encefalopathie (hersenziekte gerelateerd aan leverfalen)
• Lever- en galwegen: de lever plus de galblaas; geelzucht, necrose (weefselsterfte) van de levercellen en galwegcellen
• Nier: de tubuli van de nier kunnen beschadigd raken door toxines/metabolieten
• Immuun/lymfatisch/hemisch: onevenwichtigheden in het bloed en lymfestelsel, kunnen leiden tot stollingscomplicaties (stollingscomplicaties)

Oorzaken

Acuut leverfalen wordt meestal veroorzaakt door infectieuze agentia of toxines, slechte doorstroming van vloeistoffen in de lever en de omliggende weefsels (perfusie), hypoxie (onvermogen om te ademen), medicijnen of chemicaliën die de lever vernietigen (hepatotoxisch) en overmatige blootstelling verwarmen. Necrose (weefselsterfte) treedt in, met verlies van leverenzymen en verminderde leverfunctie, wat uiteindelijk leidt tot volledig orgaanfalen.

Acuut leverfalen treedt ook op als gevolg van uitgebreide metabole stoornissen in de eiwitsynthese (albumine, transporteiwit, procoagulantia en anticoagulantia-eiwitfactoren), en glucoseabsorptie, evenals afwijkingen in het metabolische ontgiftingsproces. Als deze aandoening niet snel wordt behandeld, kan dit de dood tot gevolg hebben.

Diagnose

Acuut leverfalen wordt gediagnosticeerd door middel van een volledig bloedonderzoek (hematologie), biochemische analyse, urine-analyse, biopsie (de verwijdering en analyse van aangetast weefsel) en echografie of radiologische beeldvorming.

Hematologie/biochemie/urineanalyses zullen testen op:

• Bloedarmoede
• Onregelmatigheden in trombocyten (stolselbevorderende bloedplaatjes)
• Abnormaal hoge leverenzymactiviteit, of leverenzymen die in de bloedbaan terechtkomen, wat wijst op leverschade - tests zullen zoeken naar alanineaminotransferase (ALT) en aspartaataminotransferase (AST) enzymen in de bloedbaan, evenals een toename van alkalische fosfatase (ALP) en afnemende niveaus van aminotransferasen (enzymen die de chemische verandering veroorzaken van stikstofdragend amino)
• Aantasting van de eiwitsynthese
• Lage bloedsuikerspiegel – bijzonder gevaarlijk voor katten
• Normale tot lage bloedureumstikstof (BUN) concentratie (d.w.z. stikstofgehalte in de urine)
• De aanwezigheid van bilirubine - het roodgele galpigment dat een afgebroken product is van het dieprode, niet-eiwitpigment in hemoglobine (het zuurstofdragende pigment in rode bloedcellen) - in de urine
• De aanwezigheid van ammoniumuraatkristallen in de urine
• De aanwezigheid van suiker en korrelige afgietsels (vaste afzettingen) in de urine, wat wijst op inwendige tubulaire beschadiging door geneesmiddeltoxiciteit

Labtests worden gebruikt om te zoeken naar:

• Hoge waarden van de totale serumgalzuurconcentraties (TSBA), die wijzen op leverinsufficiëntie. Als echter niet-hemolytische (niet destructief voor bloedcellen) geelzucht al is bevestigd, zullen TSBA-bevindingen hun betekenis verliezen met betrekking tot acuut leverfalen
• Hoge plasma-ammoniakconcentratie; dit, in combinatie met hoge TSBA-concentraties, zou sterk wijzen op leverinsufficiëntie
• Afwijkingen in bloedplaatjes en stollingsfactoren (bloedstolling)
• Weefselnecrose en celpathologie; biopsie (weefselmonster) resultaten zullen zonale betrokkenheid bevestigen of teniet doen, en eventuele bestaande onderliggende aandoeningen identificeren

Beeldvormingstests zoeken naar:

Röntgenfoto's en echografische tests kunnen wijzen op een vergrote lever en andere leverafwijkingen, waaronder aandoeningen die mogelijk niet direct verband houden met de lever

Behandeling

Ziekenhuisopname is van vitaal belang voor de behandeling van acuut leverfalen. Vloeistoffen en elektrolyten, samen met colloïde (de gelatineuze substantie die nodig is voor een goede werking van de schildklier), vervangingen en zuurstofsuppletie, zijn belangrijke aspecten van behandeling en zorg. Uw kat zal op beperkte activiteit worden geplaatst om de lever de kans te geven te regenereren. Kathetervoeding wordt aanbevolen voor zeer onstabiele patiënten, terwijl enterische voeding (direct in de darmen voeden) in kleine hoeveelheden wordt aanbevolen voor verder stabiele patiënten. Een normaal eiwitdieet met aanvullende vitamine E en K wordt geadviseerd.

De gebruikelijke medicijnen die worden gebruikt voor leverfalen zijn anti-emetica, medicijnen tegen hepatische encefalopathie (hersenziekte, met of zonder oedeem), hepatoprotectanten (om de activiteit van aminotransferasen te verminderen), coagulopathie-medicijnen en antioxidanten.