Schimmelinfectie (coccidioidomycose) Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Coccidioidomycose/ Coccidioides immitis bij katten

Coccidioidomycose, een ziekte die wordt veroorzaakt door de schimmel Coccidioides immitis, ontstaat door inademing van de bodemschimmel. Het ademhalingssysteem wordt het meest aangetast, waarbij de schimmelsporen in de longen beginnen als ronde bolletjes, die daar in een parasitair stadium leven totdat ze groot genoeg worden om te scheuren, waarbij honderden endosporen vrijkomen. Ze beginnen dan een parasitaire fase in de weefsels, groeien en scheuren, en verspreiden zich dan voortdurend in het bredere lichaam. Endosporen kunnen ook een snellere route door het lichaam nemen via het lymfestelsel en de bloedvaten, wat resulteert in een systemische infectie, wat betekent dat het hele lichaam wordt aangetast. Volledige infectie begint ongeveer 7 - 20 dagen na blootstelling, hoewel sommige dieren een immuniteit kunnen ontwikkelen en nooit symptomen vertonen, vooral jongere dieren. Dieren die vatbaar zijn voor de infectie kunnen ziek worden van slechts een kleine hoeveelheid van de coccidioides-schimmel; er zijn minder dan tien schimmelsporen nodig om de aandoening te veroorzaken.

Dit is een ongewone maar vaak dodelijke ziekte die voornamelijk ontstaat in de droge, hete streken van de westelijke en zuidwestelijke regio's van de VS en in verschillende Midden- en Zuid-Amerikaanse landen. Deze infectie is ook bekend als San Joaquin Valley Fever, California Fever, cocci en woestijnkoorts. Het achtervoegsel voor deze ziekte, mycose, is de medische term die wordt gebruikt voor elke aandoening veroorzaakt door een schimmel. Coccidioidomycose treft veel zoogdieren, waaronder honden, katten en mensen. Het is echter niet overdraagbaar tussen dieren of mensen.

Symptomen en typen

Symptomen kunnen zijn:

• Extreem gewichtsverlies en spierverspilling
• Aftappende huidlaesies
• Moeite met ademhalen
• Kreupelheid
• Ontsteking van de iris en andere gebieden in het voorste deel van het oog.

Deze infectie komt minder vaak voor bij katten en de verspreiding van de infectie heeft de neiging zich iets anders te gedragen dan bij andere dieren. Katten vertonen doorgaans niet dezelfde symptomen als honden en kunnen zelfs asymptomatisch blijven totdat de infectie zich aanzienlijk heeft verspreid. Bij katten is de kans groter dat de diepere lagen van het huidweefsel worden aangetast. Symptomen zoals massa's, abcessen en laesies met drainage komen vaker voor bij katten.

Oorzaken

C. immitis groeit enkele centimeters diep in de bovenste laag grond, waar het hoge temperaturen en weinig vocht kan overleven. De schimmel keert terug naar de oppervlakte na een periode van regenval, landaanleg of oogst, waar het sporen vormt die vrijkomen en verspreid worden door wind en stofstormen. Deze schimmel wordt gevonden in het zuidwesten van de Verenigde Staten in Zuid-Californië, Arizona, Zuidwest-Texas, New Mexico, Nevada en Utah, en in veel landen in Midden- en Zuid-Amerika. Na het regenseizoen, wanneer er stofstormen zijn, is er een toename van het aantal gevallen.

Diagnose

Uw dierenarts zal uw huisdier grondig lichamelijk onderzoeken, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw huisdier geven, inclusief een achtergrondgeschiedenis van symptomen en mogelijke incidenten die deze aandoening mogelijk hebben veroorzaakt. De geschiedenis die u verstrekt, kan uw dierenarts aanwijzingen geven over welke organen secundair worden aangetast.

Behandeling

Klinische symptomen, zoals toevallen, pijn en hoesten, moeten worden behandeld. Symptomen kunnen worden verlicht met steroïden en hoestonderdrukkers. Totdat de klinische symptomen beginnen af te nemen, moet fysieke activiteit worden beperkt. Dit kan worden gedaan met kooirust, of door een stille, afgesloten ruimte voor uw kat opzij te zetten om in te rusten. U moet een hoogwaardig dieet plannen om uw kat tijdens het herstelproces te voeren om op gewicht te blijven. Als een orgaan ernstig is aangetast, kan chirurgische verwijdering worden aanbevolen. Als de ziekte wijdverbreid is, kan agressieve antischimmeltherapie nodig zijn gedurende ten minste een jaar.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal om de drie tot vier maanden de antilichaamspiegels in het bloed willen controleren, totdat ze zich in een bereik bevinden dat als normaal kan worden beschouwd. Als uw huisdier niet goed reageert op de therapie, kan een test voor het meten van het medicijnniveau van twee tot vier uur na de pil bepalen hoe goed het medicijn wordt geabsorbeerd en u en uw dierenarts een beter idee geven van welke richting ze moeten uitgaan.

Preventie: Als u in een gebied woont waar deze schimmel veel voorkomt, neem dan contact op met uw dierenarts, zodat u zeker weet of de dierenartsen in uw omgeving veel gevallen van coccidioidomycose zien. Wanneer dit het geval is, is het verstandig om risicogebieden te vermijden, vooral na het regenseizoen en tijdens stofstormen.

Dit is een van de meest ernstige en levensbedreigende schimmelziekten, en de prognose voor uw huisdier wordt tot het uiterste bewaakt. Veel dieren zullen verbeteren met orale antischimmelmedicatie; terugvallen komen echter vaak voor, vooral als de therapie niet volledig wordt gevolgd of wordt verkort. Herstel zonder behandeling is niet typisch, maar het is mogelijk voor een dier om een immuniteit tegen de infectie te ontwikkelen en ervan te herstellen.