Inhoudsopgave:

Gezichtszenuwverlamming Bij Katten
Gezichtszenuwverlamming Bij Katten
Anonim

Gezichtszenuwparese/verlamming bij katten

Een disfunctie van de aangezichtszenuw (zevende hersenzenuw) wordt medisch aangeduid als aangezichtszenuwparese. Het wordt bewezen door verlamming of zwakte van de spieren van de oren, oogleden, lippen en neusgaten.

De oorzaak van deze ziekte is een beschadiging van de aangezichtszenuw, of van de plaats waar de zenuwen samenkomen, en het beïnvloedt de elektrische impulsen van de betrokken zenuwen. De aangezichtszenuw wordt aangetast, en soms ook het oogheelkundige systeem, en interfereert met de functie van de traanklieren. Het droge-ogen-syndroom gaat ook gepaard met de traanklierinterferentie. Geslacht speelt geen rol, maar langharige huiskattenrassen lijken het meest waarschijnlijk te worden aangetast.

Symptomen en typen

  • Rommelig eten; voedsel dat rond de mond is achtergebleven
  • Voedsel valt uit de zijkant van de mond
  • Overmatig kwijlen
  • Oog - onvermogen om te sluiten; wrijven; kwijting
  • Onvermogen om de oogleden te sluiten
  • Brede scheiding tussen de bovenste en onderste oogleden
  • Verminderde of afwezige dreigingsreactie en ooglidreflex
  • Gezichtsasymmetrie
  • Oor en lip hangen af
  • Instorting van het neusgat
  • Chronisch - kat kan een afwijking van het gezicht naar de aangedane zijde hebben
  • Er kunnen af en toe gezichtsspasmen worden waargenomen
  • Afscheiding van pus uit het aangedane oog
  • Slaperigheid of verdoving

Oorzaken

Eenzijdige aangezichtszenuwparese:

  • Idiopathisch (onbekende oorzaak)
  • Metabool - hypothyreoïd
  • Ontsteking - otitis media-interna: ontsteking van het binnenoor
  • Nasofaryngeale poliepen: goedaardige gezwellen die achter in de keel, het middenoor kunnen voorkomen en zelfs door het trommelvlies kunnen gaan
  • Kanker
  • Trauma - breuk van een bot aan de basis van de schedel; letsel aan de aangezichtszenuw
  • Iatrogeen (door een arts geïnduceerd) - secundair aan chirurgisch spoelen van de uitwendige gehoorgang

Tweezijdige aangezichtszenuwparese:

  • Idiopathisch - zeldzaam
  • Ontstekings- en immuungemedieerd - ontsteking van zenuwwortels; polyneuropathieën (meerdere zenuwen zijn betrokken); myasthenia gravis (spierzwakte)
  • Metabool - door kanker aangetaste zenuwen in het lichaam
  • Giftig - botulisme
  • Hypofyse-neoplasma: abnormale weefselgroei - van onbekende oorzaak

Centraal zenuwstelsel

  • De meeste zijn eenzijdig
  • Inflammatoir - infectieus en niet-infectieus
  • Neoplastisch - primaire hersentumor; uitgezaaide tumor

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat, het begin van de symptomen en mogelijke incidenten die aan deze aandoening vooraf zijn gegaan, geven.

Uw dierenarts zal eerst bepalen of de parese eenzijdig of dubbelzijdig is en zal dan op zoek gaan naar andere neurologische symptomen. Tenzij uw kat een ooraandoening of andere neurologische stoornissen heeft gehad, wordt de oorzaak als onbekend vastgesteld. Enkele van de oorzaken die zullen worden overwogen, zijn mogelijke middenoor- of binnenooraandoeningen; als uw kat lethargisch is en een slechte vacht heeft, zal er een test op hypothyreoïdie worden gedaan; als uw kat veel slaapt en symptomen vertoont die verband houden met een hersenstamstoornis, wordt een ziekte van het centrale zenuwstelsel overwogen.

Er wordt een volledig bloedprofiel gemaakt, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek, hoewel dit normaal is in het geval van aangezichtsverlamming. Toch zijn er enkele aandoeningen die de symptomen kunnen verklaren, zoals bloedarmoede, overmatige productie van cholesterol of een lage bloedsuikerspiegel.

Röntgenstralen, computertomografie (CT)-scans of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) kunnen worden gebruikt om de locatie van het probleem te detecteren. Er zijn ook andere tests die kunnen worden gebruikt om de traanproductie, de geleidingssnelheid van de motorische zenuwen en voor de detectie van hersenstamziekte te evalueren.

Behandeling

De behandeling zal hoogstwaarschijnlijk poliklinisch plaatsvinden, maar uw dierenarts moet uw kat mogelijk in het ziekenhuis opnemen voor de testprocedures. Als zich vezels in de spieren ontwikkelen, is er een natuurlijke plooiing die asymmetrie vermindert, en het kwijlen stopt meestal binnen twee tot vier weken. Maar u moet voorbereid zijn op de mogelijkheid dat de klinische symptomen kunnen terugkeren of zelfs permanent blijven, en dat ook de andere kant van het gezicht kan worden aangetast. Het hoornvlies aan de aangedane zijde heeft mogelijk langdurige smering nodig, en extra zorg kan nodig zijn als uw kat een ras is met een natuurlijk uitpuilend oog (bijv. Perzisch). U moet uw kat ook regelmatig laten controleren op hoornvlieszweren. De meeste katten verdragen dit zenuwtekort goed, maar als de aandoening zich in het middenoor bevindt, kan een operatie noodzakelijk zijn.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal de toestand van uw kat kort na de eerste behandeling opnieuw willen beoordelen op tekenen van oppervlakkig weefselverlies op het oppervlak van het hoornvlies. Als er een hoornvlieszweer is, moet uw kat regelmatig worden gezien voor behandeling. Daarna moet uw kat maandelijks worden beoordeeld op reflexen van oog en oogleden, lip- en oorbewegingen en om de terugkeer van de normale functie te evalueren.

Oogzorg: het hoornvlies aan de aangedane zijde moet mogelijk regelmatig worden gesmeerd of kunsttranen worden aangebracht. De meeste katten verdragen dit zenuwtekort goed.

Aanbevolen: