Gewrichtskraakbeenerosie Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Erosieve, immuungemedieerde polyartritis bij katten

Erosieve, immuungemedieerde polyartritis is een immuungemedieerde ontstekingsziekte van de gewrichten, waarbij het kraakbeen van het gewricht van de kat (gewrichtskraakbeen) wordt weggeërodeerd.

Leukocytcellen, leukocyt-enzymen (katalyserende reacties), celgemedieerde immuniteit, immuuncomplexen (een antilichaam gebonden aan het triggerende antigeen) en auto-allergische reacties zijn allemaal gericht tegen kraakbeencomponenten. Dit leidt tot een ontstekingsreactie door het weefsel dat het kraakbeen omringt, en eiwitactivering (complement) als reactie op de immuniteitsvertonende cellen.

Destructieve enzymen, die vrijkomen uit ontstekingscellen, beschadigen het gewrichtskraakbeen, synoviocyten (cellen die een smerende vloeistof produceren, synovia genaamd, voor de gewrichten) en chondrocyten (kraakbeencellen), wat leidt tot erosieve veranderingen in de gewrichten.

De aandoening of ziekte die in dit medische artikel wordt beschreven, kan zowel honden als katten treffen. Als je meer wilt weten over hoe deze ziekte honden treft, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

Symptomen voor katten zijn vaak cyclisch, komen en gaan met willekeurige tussenpozen. Deze symptomen zijn onder meer:

• Kreupelheid (af en toe verschuivende kreupelheid)
• Stijfheid bij het lopen
• Verminderd bewegingsbereik
• Kraken van de gewrichten
• Gewrichtszwelling en pijn in een of meer gewrichten
• Gewrichtsinstabiliteit, subluxatie en luxatie

Het typische begin van immuungemedieerde erosieve polyartritis bij katten is van één tot vijf jaar oud en het meest voorkomende type van de ziekte is chronische progressieve polyartritis bij katten (FCCP).

Oorzaken

De vermoedelijke oorzaken voor deze vorm van gewrichtskraakbeenerosie zijn T-lymfocyt-effectorcellen die de aanvalsrespons uitvoeren, en een abnormale antigene respons op het gastheerantilichaam. Dat wil zeggen, een immuunrespons op een stof die de productie van antilichamen stimuleert, een antigeen, dat fungeert als een 'trigger'. Andere bekende oorzaken zijn onder meer:

• idiopathisch
• Kattenleukemievirus (FeLV) en kattensyncytiumvormend virus (FSFV) - die beide in verband zijn gebracht met katten met chronische progressieve polyartritis bij katten (FCPP)

Diagnose

U moet uw dierenarts een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat geven in de aanloop naar het begin van de symptomen. Uw dierenarts zal uw kat grondig lichamelijk onderzoeken, daarbij lettend op tekenen van pijn, verminderd bewegingsbereik en eventuele kreupelheid.

Er zal een volledig bloedprofiel worden uitgevoerd, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld, een urineonderzoek en een elektrolytpaneel. Gewrichtsvloeistofaspiraat zal worden genomen voor laboratoriumanalyse en ingediend voor bacteriecultuur en gevoeligheid. Een biopsie van synoviaal weefsel zal ook helpen om een definitieve diagnose te stellen.

Röntgenbeelden kunnen ook als diagnostisch hulpmiddel worden gebruikt. Als er een erosieve, immuungemedieerde polyartritis-aandoening aanwezig is, zal deze zichtbaar zijn op de röntgenfoto.

Behandeling

Fysiotherapie, waaronder bewegingsoefeningen, massage en zwemmen, kan helpen bij de behandeling van ernstige ziekten. Er kunnen verbanden en/of spalken rond het gewricht worden geplaatst om verdere afbraak van het kraakbeen te voorkomen, vooral bij katten die moeite hebben met lopen. Gewichtsverlies helpt ook om de druk op de gewrichten te verminderen als de kat te zwaar is.

Een operatie voor deze aandoening wordt over het algemeen niet aanbevolen. Totale heupprothesen en femurkopostectomie (operatieve verwijdering van een deel van het dijbeen) kunnen echter worden overwogen.

Artrodese van de handwortel (pols) is over het algemeen redelijk succesvol voor de behandeling van gewrichtspijn en instabiliteit. Artrodese van de schouder, elleboog, knie (knie) of spronggewricht (enkel) is ondertussen niet zo betrouwbaar in het opleveren van positieve resultaten.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal regelmatig vervolgafspraken plannen om de voortgang van uw kat te onderzoeken. Als de toestand van uw kat blijft verslechteren, moet u onmiddellijk contact opnemen met uw dierenarts voor verzorging.