Huidinfecties En Verlies Van Huidskleurstoornissen Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Dermatosen, depigmentatiestoornissen

Huiddermatoses is een medische term die kan worden toegepast op een willekeurig aantal bacteriële infecties van de huid of genetische aandoeningen van de huid. Sommige dermatosen zijn cosmetische aandoeningen waarbij pigmentatie van de huid en/of de vacht verloren gaat, maar zijn verder niet schadelijk.

Symptomen en typen

• Wit haar (bekend als leukotrichia)
• Gedeeltelijk of totaal gebrek aan pigment in de huid (bekend als leukoderma)
• Rood worden van de huid (bekend als erytheem)
• Verlies van het bovenoppervlak van de huid (bekend als erosie of ulceratie, gebaseerd op diepte van weefselverlies)
• Siamese katten kunnen vatbaar zijn voor een aandoening die wordt gekenmerkt door een symmetrisch gebrek aan pigment in de huid en een witte haarvacht, vooral met betrekking tot het gezicht en de neus

Oorzaken

• Bacteriële huidinfecties; de meest getroffen gebieden zijn:

  • Lippen
  • oogleden
  • neusgaten
• Schimmelinfectie van de huid
• Contactovergevoeligheid (allergieën)
• De huid op het gezicht is meestal het meest aangetast
• Rode huid en pus - gezicht en oren
• Korstkorsten en pus op de huid
• Verlies van huid-/haarkleur nadat de huid ontstoken was
• Verlies van kleur op neus en lippen, verlies van gezichtsvermogen
• Seizoensgebonden depigmentatie van de neus
• Ontsteking van de slagaders van het neusfiltrum (helemaal voor de neus, boven de bovenlip)
• Albinisme (genetisch)
• Vitiligo (gladde witte vlekken op de huid door verlies van huidskleur)
• Ernstig: aangetaste huid en lichaamsorganen
• Auto-immuunziekte (vaak is er een genetische aanleg)
• Systemische lupus erythematodes
• Discoïde lupus erythematosus
• Pemphigus foliaceus
• Pemphigus erythematosus
• Uveodermatologisch syndroom
• Hormonale aandoeningen
• Medicijnreactie

Diagnose

Uw dierenarts zal uw kat grondig lichamelijk onderzoeken, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van symptomen en mogelijke incidenten die deze aandoening mogelijk hebben veroorzaakt, zoals of uw kat onlangs een infectie heeft gehad. U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat en het begin van symptomen geven. Uw dierenarts zal een bloedchemisch profiel, een volledig bloedbeeld, een elektrolytpanel en een urineonderzoek bestellen. Bloedmonsters kunnen worden getest op auto-immuunfactoren.

Als onderdeel van het lichamelijk onderzoek van uw kat zal uw dierenarts huidmonsters en huidafkrabsels nemen om naar een laboratorium te sturen voor bacteriële en schimmelculturen. Als uit het huidbiopsie blijkt dat huidcellen van elkaar loskomen (acantholytisch), is dit diagnostisch voor pemphigus. Directe immunofluorescentie van huidmonsters met behulp van fluorescerende kleurstoffen kan ook worden gebruikt om antilichamen aan te tonen. Uw dierenarts kan ook vloeistofmonsters nemen van de gewrichten van uw kat om te controleren op lupus.

Behandeling

Tenzij uw kat lijdt aan een disfunctie van meerdere organen veroorzaakt door lupus, kan de behandeling poliklinisch worden uitgevoerd. Antibiotica worden voorgeschreven door uw dierenarts als er sprake is van een bacteriële of schimmelinfectie. Bij auto-immuunziekten wordt vaak immunosuppressieve medicatie voorgeschreven. Uw dierenarts kan u doorverwijzen naar een dierenarts oftalmoloog als de ogen van uw kat zijn aangetast. Tenzij plaatselijke medicijnen of zalven specifiek zijn voorgeschreven door uw dierenarts voor uw huisdier, moet elke voorbereiding worden vermeden.

Wonen en Management

U moet uw kat beschermen tegen blootstelling aan de zon als de diagnose systemische lupus erythematosus, discoïde lupus erythematosus of pemphigus erythematosus is gesteld. U kunt gemakkelijk een waterbestendige sunblock met een SPF van meer dan 30 aanbrengen op gedepigmenteerde delen van de huid van uw kat als deze overdag buiten moet zijn. Als uw kat wordt blootgesteld aan plastic of rubberen schotels (vooral als de schotels ruwe randen hebben die schaafwonden kunnen veroorzaken), moeten ze worden vervangen.

Als de huidaandoening van uw kat verslechtert, moet u contact opnemen met uw dierenarts, omdat dit kan duiden op iets ernstigers dat aan de huidaandoening ten grondslag ligt, zoals een zich uitbreidende infectie of orgaanaantasting. Uw dierenarts zal indien nodig vervolgafspraken plannen om de huidaandoening van uw kat te controleren. Dieren die immunosuppressieve medicatie gebruiken (voor auto-immuunziekten) moeten regelmatig bloedonderzoek laten uitvoeren.