Eiwitafzettingen In De Lever (amyloïdose) Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Leveramyloïdose bij katten

Hepatische amyloïdose verwijst naar de afzetting van amyloïde in de lever. Amyloïdose behoort tot een groep aandoeningen die allemaal een gemeenschappelijk kenmerk hebben: de pathologische en abnormale afzetting van het vezelachtige eiwit amyloïde in verschillende weefsels van het lichaam, waardoor de normale werking van deze gebieden wordt verstoord. De accumulatie van amyloïde treedt vaak secundair op aan een onderliggende inflammatoire of lymfo-proliferatieve aandoening. Wanneer bijvoorbeeld lymfocyten, een type witte bloedcel, in overmatige hoeveelheden worden geproduceerd, kan amyloïdose een reactie op deze aandoening zijn. Of het kan voorkomen als een familiale aandoening. Familiaire amyloïdose is beschreven bij bepaalde kattenrassen, waaronder de oosterse korthaar, de binnenlandse korthaar, de Siamees, de Birmees en de Abessijn.

Amyloïde is een harde, wasachtige stof die het gevolg is van weefseldegeneratie. In dit geval hoopt amyloïde zich op in de lever en treedt het op als gevolg van ontstekings- of lymfoproliferatieve aandoeningen (waarbij lymfocyten, een type witte bloedcel, in overmatige hoeveelheden worden geproduceerd), of als een genetisch verworven familiale aandoening.

Vaak zijn meerdere organen betrokken. Klinische symptomen worden meestal geassocieerd met nier- (nier) betrokkenheid. Of het kan gepaard gaan met hoge leverenzymen, ernstige vergroting van de lever, stollingsstoornissen, leverruptuur leidend tot hemoabdomen (bloed in de buik) en/of leverfalen. Ophoping van leveramyloïd is vaak verraderlijk.

Oosterse korthaar en Siamese katten zijn het ras dat het meest vatbaar is voor leveramyloïdose. Deze ziekte is ook gemeld bij Devon Rex en huiskatten, hoewel zelden. Leveramyloïde is een familiale aandoening bij Abessijnse katten, waarbij leversymptomen overheersen. Het Siamese ras is meestal jonger dan vijf jaar wanneer symptomatische tekenen van leverziekte optreden. Bij andere rassen is de typische leeftijd voor diagnose meer dan vijf jaar.

Symptomen en typen

• Plotseling gebrek aan energie
• Anorexia (verlies van eetlust)
• Polyurie en polydipsie (overmatige dorst en overmatig plassen)
• Braken
• Bleekheid
• Vergrote buik
• Buikvocht ‒ bloed of heldere vloeistof
• Geelachtige huid en/of oogwit
• Zwelling van de ledematen
• Gewrichtspijn
• Diffuse pijn: hoofdpijn (die zich kan voordoen als drukken op het hoofd) en buikpijn

Oorzaken

• Familiale immuunstoornissen/genetica
• chronische infectie
• Bacteriële endocarditis (ontsteking van de binnenste laag van het hart)
• Chronische ontsteking
• Tumor

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat en het begin van symptomen geven. De geschiedenis die u verstrekt, kan uw dierenarts aanwijzingen geven over welke organen het meest worden aangetast. Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren, met een bloedchemisch profiel, een volledig bloedbeeld, een elektrolytpaneel en een urineonderzoek. Deze basisvloeistoftests zijn essentiële diagnostische hulpmiddelen om andere oorzaken van ziekte uit te sluiten. Het volledige bloedbeeld zal eventuele bloedarmoede aantonen die aanwezig kan zijn als gevolg van inwendige bloedingen of langdurige ziekte, of het kan wijzen op een infectie. Het chemische profiel van het bloed kan nier- en leverafwijkingen vertonen en het urineonderzoek kan nierziekte aantonen.

Er moet ook een stollingsprofiel worden uitgevoerd op een bloedmonster om de functionaliteit van de lever te controleren. Röntgen- en echografie kunnen ook afwijkingen aan het licht brengen in organen waar amyloïde zich zou kunnen verzamelen. Indien nodig kan ook een kleine operatie worden uitgevoerd om een monster te nemen voor een biopsie van de lever en/of andere organen.

Bij katten met zwellingen in de gewrichten moeten gewrichtskranen worden genomen. Cytologie - een microscopisch onderzoek van de cellen die in de vloeistof aanwezig zijn - van deze monsters kan worden uitgevoerd om de aanwezigheid van maligniteiten in de cellen te bevestigen of uit te sluiten. Ook de samenstelling van eventueel opgehoopt vocht in de buik kan in het laboratorium worden geanalyseerd.

Behandeling

Er is geen remedie voor amyloïdose, maar ondersteunende zorg is zeer nuttig. Bloedtransfusies moeten worden toegediend als uw kat onlangs veel bloed heeft verloren. Vloeistoftherapie en mogelijke veranderingen in het dieet zullen moeten worden uitgevoerd. Elke patiënt moet zijn dieet hebben dat is afgestemd op de orgaanfunctie die het meest wordt aangetast. Als kattenpatiënten een gebroken leverkwab hebben, kan een operatie noodzakelijk zijn.

Wonen en Management

Dit syndroom is moeilijk te behandelen en heeft een bewaakte tot slechte prognose. De meeste dieren hebben perioden van koorts en cholestase, waarbij gal niet van de lever naar de twaalfvingerige darm (dunne darm) kan stromen. Sommige katten zullen baat hebben bij medicatie, met verdwenen klinische symptomen en verminderd leveramyloïde. Katten die een leverbloeding overleven, bezwijken uiteindelijk aan nierfalen. Uw dierenarts zal vervolgafspraken met u plannen voor uw kat als dat nodig is om de orgaanfunctie te controleren.