Bloedingsstoornis Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Ziekte van Von Willebrand bij katten

VWF is een autosomale (niet-geslachtsgebonden) eigenschap, die zowel mannen als vrouwen genetisch en met gelijke frequentie tot expressie brengen en doorgeven.

De ziekte van Von Willebrand (vWD) is een bloedziekte die wordt veroorzaakt door een tekort aan von Willebrand Factor (vWF), een adhesief glycoproteïne in het bloed dat nodig is voor normale bloedplaatjesbinding (d.w.z. stolling) op de plaatsen van letsels aan kleine bloedvaten. Bovendien is vWF een dragereiwit voor stollingsfactor VIII (noodzakelijk voor bloedstolling). Een gebrek aan vWF schaadt de plakkerigheid en klontering van bloedplaatjes. Net als bij hemofilie bij mensen, kan deze aandoening leiden tot overmatig bloeden na een verwonding, vanwege het ontbreken van stolling. Het expressiepatroon van de ernstige vormen (type 2 en 3 vWD) is recessief, terwijl de mildere vorm (type 1 vWD) recessief of onvolledig dominant lijkt te zijn.

Deze stollingsstoornis is zeldzaam bij katten.

Symptomen en typen

• Spontane bloeding van slijmvliesoppervlakken:

  • neusbloedingen
  • Bloed in de ontlasting (zwart of helderrood bloed)
  • Bloedige urine
  • Bloeden van het tandvlees
  • Bloeden uit de vagina (overmatig)
• Blauwe plekken van de huid
• Langdurig bloeden na een operatie of trauma
• Bloedverlies bloedarmoede bij langdurig bloeden

Oorzaken

Erfelijke vWD wordt veroorzaakt door mutaties die de synthese, afgifte of stabiliteit van vWF belemmeren

Diagnose

Uw dierenarts zal uw kat grondig lichamelijk onderzoeken, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van de gezondheid van uw kat en het begin van de symptomen. Er zal een bloedchemisch profiel worden uitgevoerd, met een volledig bloedbeeld, een urineonderzoek en een elektrolytpaneel. Als er bloedverlies is geweest, zal een regeneratieve bloedarmoede worden gezien op het volledige bloedbeeld. Doorgaans is het aantal bloedplaatjes normaal (tenzij uw kat recentelijk massale bloedingen heeft gehad) en zullen stollingstesten normale resultaten laten zien.

Een klinische diagnose van de ziekte van von Willebrand is gebaseerd op een specifieke meting van de plasma-vWF-concentratie gebonden aan het antigeen (vWF:Ag). De tijd die nodig is voor bloedplaatjes om een kleine verwonding te stoppen, wordt gemeten met een test die de buccale mucosa-bloedingstijd (BMBT) wordt genoemd. De BMBT-test, samen met de bloedplaatjesfunctieanalysator (PFA 100), zijn point-of-care-screeningtests waarbij de eindpunten verlengd zijn bij patiënten met trombocytenklonteringdefecten en vWF-deficiëntie. Verlenging is niet-specifiek en kan gepaard gaan met talrijke ernstige bloedstoornissen.

Behandeling

Transfusie van vers volbloed, vers plasma, vers bevroren plasma en cryoprecipitaat zullen vWF aan het bloed leveren. Componenttherapie (vers ingevroren plasma of cryoprecipitaat) is het beste voor chirurgische profylaxe (preventie) en niet-anemische patiënten, om sensibilisatie van rode bloedcellen en volumeoverbelasting te voorkomen. Patiënten met ernstige vWD kunnen herhaalde transfusie nodig hebben om bloeding onder controle te houden of te voorkomen. Als een kat zonder vWF geopereerd moet worden, dient vlak voor de ingreep een preoperatieve transfusie te worden gegeven.

Wonen en Management

De meeste katten met milde tot matige vWD zullen een goede kwaliteit van leven blijven behouden en hebben minimale of geen speciale behandeling nodig. Katten met ernstigere vormen hebben een transfusie nodig voor een operatie en moeten een transfusie krijgen als ondersteunende zorg een spontane bloedingsepisode niet onder controle krijgt. De meeste van deze katten kunnen comfortabel worden onderhouden, maar hun activiteiten moeten worden gecontroleerd en beperkt. Als uw kat de ziekte van von Willebrand heeft en langdurig bloedt, bel dan uw dierenarts en breng hem onmiddellijk naar een dierenkliniek voor spoedbehandeling.