Inhoudsopgave:

Bloedingsstoornis Bij Honden - De Ziekte Van Von Willebrand Bij Honden
Bloedingsstoornis Bij Honden - De Ziekte Van Von Willebrand Bij Honden

Video: Bloedingsstoornis Bij Honden - De Ziekte Van Von Willebrand Bij Honden

Video: Bloedingsstoornis Bij Honden - De Ziekte Van Von Willebrand Bij Honden
Video: Von Willebrand Disease .... 2024, November
Anonim

Ziekte van Von Willebrand bij honden

De ziekte van Von Willebrand (vWD) is een bloedziekte die wordt veroorzaakt door een tekort aan von Willebrand Factor (vWF), een adhesief glycoproteïne in het bloed dat nodig is voor normale bloedplaatjesbinding (d.w.z. stolling) op de plaatsen van letsels aan kleine bloedvaten. Bovendien is vWF een dragereiwit voor stollingsfactor VIII (noodzakelijk voor bloedstolling). Een gebrek aan vWF schaadt de plakkerigheid en klontering van bloedplaatjes. Net als bij hemofilie bij mensen, kan deze aandoening leiden tot overmatig bloeden na een verwonding, vanwege het ontbreken van stolling.

VWF is een autosomale (niet-geslachtsgebonden) eigenschap, die zowel mannen als vrouwen genetisch en met gelijke frequentie tot expressie brengen en doorgeven. Het expressiepatroon van de ernstige vormen (type 2 en 3 vWD) is recessief, terwijl de mildere vorm (type 1 vWD) recessief of onvolledig dominant lijkt te zijn. Dit is de meest voorkomende erfelijke bloedstollingsstoornis bij honden en komt vaker voor bij sommige rassen, waaronder Duitse herders, Dobermann pinschers, standaard poedels, Shetland-herdershonden en golden retrievers.

Symptomen en typen

  • Spontane bloeding van slijmvliesoppervlakken:

    • neusbloedingen
    • Bloed in de ontlasting (zwart of helderrood bloed)
    • Bloedige urine
    • Bloeden van het tandvlees
    • Bloeden uit de vagina (overmatig)
  • Blauwe plekken van de huid
  • Langdurig bloeden na een operatie of trauma
  • Bloedverlies bloedarmoede bij langdurig bloeden

Oorzaken

Erfelijke vWD wordt veroorzaakt door mutaties die de synthese, afgifte of stabiliteit van vWF belemmeren

Diagnose

Uw dierenarts zal uw hond grondig lichamelijk onderzoeken, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van de gezondheid van uw hond en het begin van de symptomen. Er zal een bloedchemisch profiel worden uitgevoerd, met een volledig bloedbeeld, een urineonderzoek en een elektrolytpaneel. Als er bloedverlies is geweest, zal een regeneratieve bloedarmoede worden gezien op het volledige bloedbeeld. Doorgaans zal het aantal bloedplaatjes normaal zijn (tenzij uw hond recentelijk massale bloedingen heeft gehad) en stollingstesten zullen normale resultaten laten zien.

Een klinische diagnose van de ziekte van von Willebrand is gebaseerd op een specifieke meting van de plasma-vWF-concentratie gebonden aan het antigeen (vWF:Ag). De tijd die nodig is voor bloedplaatjes om een kleine verwonding te stoppen, wordt gemeten met een test die de buccale mucosa-bloedingstijd (BMBT) wordt genoemd. De BMBT-test, samen met de bloedplaatjesfunctieanalysator (PFA 100), zijn point-of-care-screeningtests waarbij de eindpunten verlengd zijn bij patiënten met trombocytenklonteringdefecten en vWF-deficiëntie. Verlenging is niet-specifiek en kan gepaard gaan met talrijke ernstige bloedstoornissen.

Behandeling

Transfusie van vers volbloed, vers plasma, vers bevroren plasma en cryoprecipitaat zullen vWF aan het bloed leveren. Componenttherapie (vers ingevroren plasma of cryoprecipitaat) is het beste voor chirurgische profylaxe (preventie) en niet-anemische patiënten, om sensibilisatie van rode bloedcellen en volumeoverbelasting te voorkomen. Patiënten met ernstige vWD kunnen herhaalde transfusie nodig hebben om bloeding onder controle te houden of te voorkomen. Als een hond zonder vWF geopereerd moet worden, dient vlak voor de ingreep een preoperatieve transfusie te worden gegeven.

Wonen en Management

De meeste honden met milde tot matige vWD zullen een goede kwaliteit van leven blijven hebben, waarvoor minimale of geen speciale behandeling nodig is. Honden met ernstigere vormen zullen transfusie nodig hebben voor een operatie en moeten een transfusie krijgen als ondersteunende zorg een spontane bloedingsepisode niet onder controle krijgt. De meeste van deze honden kunnen comfortabel worden onderhouden, maar hun activiteiten moeten worden gecontroleerd en beperkt. Als uw hond de ziekte van von Willebrand heeft en langdurig bloedt, bel dan uw dierenarts en breng hem onmiddellijk naar een dierenkliniek voor spoedbehandeling.

Aanbevolen: