Inhoudsopgave:

Huidziekte, Auto-immuunziekte (pemphigus) Bij Katten
Huidziekte, Auto-immuunziekte (pemphigus) Bij Katten

Video: Huidziekte, Auto-immuunziekte (pemphigus) Bij Katten

Video: Huidziekte, Auto-immuunziekte (pemphigus) Bij Katten
Video: Veterinaire nascholing: Online cursus Cytologie van microbiële huidaandoeningen 2024, Mei
Anonim

Pemphigus bij katten

Pemphigus is een algemene aanduiding voor een groep auto-immuunziekten van de huid waarbij zweren en korstvorming van de huid optreden, evenals de vorming van met vocht gevulde zakjes en cysten (blaasjes) en met pus gevulde laesies (puisten). Sommige soorten pemphigus kunnen ook het huidweefsel van het tandvlees aantasten. Een auto-immuunziekte wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van auto-antilichamen: antilichamen die door het systeem worden aangemaakt, maar die inwerken op de gezonde cellen en weefsels van het lichaam, net zoals witte bloedcellen inwerken tegen infecties. In feite valt het lichaam zichzelf aan. De ernst van de ziekte hangt af van hoe diep het auto-antilichaam zich in de huidlagen afzet.

Het kenmerkende teken van pemphigus is een aandoening die acantholyse wordt genoemd, waarbij de huidcellen scheiden en afbreken vanwege weefselgebonden antilichaamafzettingen in de ruimte tussen cellen. Er zijn drie soorten pemphigus die katten treffen: pemphigus foliaceus, pemphigus erythematosus en pemphigus vulgaris.

Bij de ziekte pemphigus foliaceus worden de auto-antilichamen afgezet in de buitenste lagen van de opperhuid en vormen zich blaren op de verder gezonde huid. Pemphigus erythematosus komt vrij vaak voor en lijkt veel op pemphigus foliaceus, maar is minder kwellend. Pemphigus vulgaris daarentegen heeft diepere en ernstigere zweren, omdat het auto-antilichaam diep in de huid wordt afgezet.

Symptomen en typen

Foliaceus

  • Schubben, korst, puisten, oppervlakkige zweren, roodheid en jeuk van de huid
  • Voetzool overgroei en kraken Foot
  • Af en toe blaasjes: met vocht gevulde zakjes/cysten in de huid
  • Het hoofd, de oren en de voetzolen worden het meest getroffen; dit wordt vaak gegeneraliseerd over het lichaam
  • Tandvlees en lippen kunnen worden aangetast
  • Het komt vaak voor dat de tepels en nagelbedden worden aangetast bij katten
  • Gezwollen lymfeklieren, gegeneraliseerde zwelling, depressie, koorts en kreupelheid (als het voetzolen betreft); patiënten zijn echter vaak in goede gezondheid good
  • Variabele pijn en jeukende huid
  • Secundaire bacteriële infectie is mogelijk vanwege een gebarsten of verzweerde huid

Erythematodes

  • Voornamelijk hetzelfde als voor pemphigus foliaceus
  • Laesies zijn meestal beperkt tot het hoofd, het gezicht en de voetzolen
  • Verlies van kleur in de lippen komt vaker voor dan bij andere pemphigusvormen

vulgaris

  • De meest ernstige van de pemphigus-types
  • Ernstiger dan pemphigus foliaceus en erythematosus
  • Zweren, zowel ondiep als diep, blaren, korstige huid
  • Beïnvloedt tandvlees, lippen en huid; kan worden gegeneraliseerd over het lichaam
  • Zweren in de mond komen vaak voor, kunnen leiden tot verlies van eetlust
  • De oksels en liesgebieden zijn vaak betrokken
  • Jeukende huid en pijn
  • Anorexia, depressie, koorts
  • Secundaire bacteriële infecties komen vaak voor

Oorzaken

  • Auto-antilichamen: het lichaam maakt antilichamen aan die op gezond weefsel en cellen reageren alsof ze pathogeen (ziek) zijn
  • Overmatige blootstelling aan de zon
  • Bepaalde rassen blijken een erfelijke aanleg te hebben

Diagnose

Uw dierenarts zal uw kat grondig lichamelijk onderzoeken, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld, een urineonderzoek en een elektrolytpaneel. Patiënten met pemphigus hebben vaak normale bloedresultaten. U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat, het begin van de symptomen en mogelijke incidenten die deze aandoening hebben veroorzaakt, geven.

Een huidonderzoek is cruciaal. Er wordt een huidweefselmonster genomen voor onderzoek (biopsie); en puisten en korstaspiraten (vloeistof) worden op een objectglaasje geveegd om pemphigus te diagnosticeren. Een positieve diagnose wordt bereikt wanneer acantholytische cellen (d.w.z. gescheiden cellen) en neutrofielen (witte bloedcellen) worden gevonden. Een bacteriecultuur van de huid kan worden gebruikt voor identificatie en behandeling van eventuele secundaire bacteriële infecties, en antibiotica zullen worden voorgeschreven in het geval dat er een secundaire infectie aanwezig is.

Behandeling

Alleen ernstig getroffen patiënten hoeven voor ondersteunende zorg in het ziekenhuis te worden opgenomen. Behandeling met steroïden kan kort worden voorgeschreven om de aandoening onder controle te krijgen. Als behandeling met corticosteroïden en azathioprine wordt voorgeschreven, wordt uw kat overgeschakeld op een vetarm dieet, omdat deze medicijnen dieren kunnen uitlokken tot pancreatitis. Uw dierenarts zal uw kat behandelen met medicijnen die specifiek geschikt zijn voor de vorm van pemphigus die ze heeft.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal om de één tot drie weken vervolgafspraken plannen om uw kat te zien. Bij elk bezoek wordt standaard bloedonderzoek uitgevoerd om de voortgang te controleren. Zodra de toestand van uw kat in remissie is, kan deze eens in de één tot drie maanden worden gezien. De zon kan deze aandoening verergeren, dus het is belangrijk om uw kat te beschermen tegen overmatige blootstelling aan de zon.

Aanbevolen: