Zenuwaandoening Die Meerdere Zenuwen Bij Katten Aantast

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Perifere neuropathie (polyneuropathieën) bij katten

In tegenstelling tot het centrale zenuwstelsel, dat de wervels van de wervelkolom heeft en het bot van de schedel om het te beschermen, worden de perifere zenuwen meer blootgesteld aan de elementen die het lichaam binnenkomen en in contact komen met het lichaam, dus ze zijn meer gevoelig voor lichamelijk letsel en toxische schade. De perifere zenuwen zijn verspreid over het hele lichaam. Ze bestaan uit de motorische, sensorische, autonome en/of hersenzenuwen en zijn verantwoordelijk voor bewuste, gecoördineerde beweging (somatisch), voor automatische fysieke reacties (autonoom) en voor de beweging van het spijsverteringsstelsel (enterisch).

Polyneuropathie is een zenuwaandoening die meerdere perifere zenuwen aantast. Perifeer verwijst in dit geval naar de zenuwen die zich buiten het centrale zenuwstelsel bevinden.

Symptomen en typen

• Motorische en sensorimotorische zenuwaandoeningen (automatische beweging):

  • Zwakte of verlamming in alle vier de benen
  • Zwakke reflexen of gebrek aan reflexen (automatische fysieke reacties)
  • Zwakke tot geen spierspanning
  • Verslechtering van de spieren (atrofie)
  • Spiertrillingen, trillen

• Sensorische zenuwaandoeningen (pijn-/plezierzenuwreceptoren):

  • Ruimtelijke desoriëntatie (onvermogen om de ruimte om zich heen te beoordelen)
  • Zwakte tot bewustzijnsverlies
  • Geen spierverslechtering
  • Geen spiertrillingen

• Onderactieve schildklier

  • Verlamming van de voicebox
  • Verlamming van de keel/slokdarm, beïnvloedt het vermogen om te eten en te drinken
  • Gezichtsverlamming
  • Duizeligheid, instabiliteit

• Disfunctionerend autonoom zenuwstelsel (niet onder bewuste controle):

  • Droge neus
  • Droge mond
  • Droge ogen - lage traanproductie
  • Langzame hartslag
  • Gebrek aan anale reflex

• Primaire katachtige hyperchylomicronemie:

  • te hoge niveaus van chylomicronen en triglyceriden (vetdeeltjes) in het bloed
  • Knobbeltjes/klontjes bestaande uit lipide (vetten en oliën) massa's, gevonden onder de huid en/of in de buik

• Primaire hyperoxalurie (een aangeboren nierziekte bij katten):

  Overmatig oxalaat is een van nature voorkomend zout dat door het lichaam filtert als een verteringseindproduct, maar in combinatie met calcium hardt het uit en vormt het zich tot stenen en vaste afzettingen in het lichaam, vooral de nieren. Nieren zijn vergroot en pijnlijk gevoelig. Prognose voor deze specifieke aandoening is slecht

Oorzaken

Myeline, het witte, vette, lipidemateriaal dat voor sommige zenuwvezels fungeert als een isolerende laag (ook wel een omhulsel genoemd), kan verloren gaan door demyelinisatie, een aandoening die ervoor zorgt dat de myeline verslechtert, waardoor elektrische signalen in de zenuwen verloren gaan en functieverlies. Of er kan axonale degeneratie zijn met secundaire demyelinisatie. Axonale degeneratie treedt op wanneer de eigenlijke zenuwvezels in de myelineschede verslechteren. Andere mogelijke oorzaken worden vermeld:

• Aangeboren/geërfd

  Dysautonomie: abnormaal functioneren van het autonome zenuwstelsel, wat leidt tot overmatige lichaamsvloeistofproductie, gebrek aan reflexen en gebrek aan coördinatie

• Immuunziekte

• stofwisselingsziekte

  • Suikerziekte
  • Hypothyreoïdie (onderactieve schildklier)
  • Een tumor in de alvleesklier, de klier die insuline aanmaakt

• besmettelijk

  FeLV (Feline Leukemie Virus): treft katten en is alleen besmettelijk voor andere katten

• Medicijnen tegen kanker

• gifstoffen

  • Thallium: gebruikt in knaagdierengif
  • Organofosfaten: gebruikt in meststoffen en pesticiden
  • Koolstoftetrachloride: gebruikt in insecticiden
  • Lindaan: gebruikt voor het doden van onkruid, insecten en luizen

Diagnose

Uw dierenarts zal uw kat grondig lichamelijk onderzoeken, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van symptomen en mogelijke incidenten die deze aandoening mogelijk hebben veroorzaakt. Een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld, een elektrolytpanel en een urineonderzoek zullen worden gebruikt om eventuele onderliggende ziekten te bevestigen of uit te sluiten. Uw dierenarts kan er ook voor kiezen om aanvullende bloedonderzoeken en een ruggenprik uit te voeren om specifieke aandoeningen op te sporen.

Borst- en buikröntgenfoto's kunnen cruciaal zijn voor het diagnosticeren van zichtbare perifere polyneuropathieën. Röntgen- en echografie kunnen kanker helpen uitsluiten (of bevestigen), maar het belangrijkste diagnostische hulpmiddel voor het identificeren van perifere neuropathieën is elektrofysiologie – het meten van de elektrische stroom van de weefsels en cellen van het lichaam. Een analyse van een weefselmonster (biopsie) van de spieren of perifere zenuwen kan meer informatie geven over het ziekteproces dat uw kat doormaakt.

Behandeling

Dieren kunnen meestal poliklinisch worden behandeld. Katten met acute polyradiculoneuropathieën hebben echter een ontsteking aan de wortels van de zenuwen van het ruggenmerg en lopen het risico op ademhalingsinsufficiëntie. Om dit te voorkomen, moeten ze in de vroege fase van de ziekte ter observatie in het ziekenhuis worden opgenomen. Katten met dysautonomie moeten in het ziekenhuis worden opgenomen om vochttherapie en/of (parenterale) voeding te krijgen.

Katten met hyperchylomicronemie kunnen spontaan herstellen na twee tot drie maanden van een vetarm dieet. Katten bij wie diabetes mellitus is vastgesteld, moeten hun bloedglucose en dieet nauwlettend in de gaten houden.

Een uitstekende verwante behandeling voor patiënten met perifere polyneuropathieën is fysiotherapie, voor het aanmoedigen van herstel van het aangetaste spierstelsel en zenuwgeheugen.

Wonen en Management

Het is belangrijk om te begrijpen dat de oorzaak van veel polyneuropathieën nooit kan worden vastgesteld en dat behandeling van de primaire oorzaak van polyneuropathie uw kat mogelijk niet geneest. In sommige gevallen zullen de perifere zenuwen blijven verslechteren en zal de ziekte van uw kat verergeren.

Katten bij wie de diagnose aangeboren of erfelijke vormen van polyneuropathieën is gesteld, mogen niet worden gefokt. Over het algemeen is het raadzaam om een kat die aan deze aandoening lijdt te castreren om per ongeluk fokken te voorkomen.