Inhoudsopgave:

Wervelschijfontsteking Bij Katten
Wervelschijfontsteking Bij Katten

Video: Wervelschijfontsteking Bij Katten

Video: Wervelschijfontsteking Bij Katten
Video: Kaakholteontsteking - Wat is het en welke behandeling kun je toepassen? 2024, November
Anonim

Diskspondylitis bij katten

Bij katten, net als bij andere gewervelde dieren, bestaat de wervelkolom uit een reeks wervelbotten. Deze botten behouden de structuur van het lichaam en dienen ter bescherming van het ruggenmerg, dat in de wervelkolom is genest.

Tussen elke wervel bevinden zich structuren die schijven worden genoemd. Deze ronde, kraakbeenachtige schokdempers bevatten een kern van vezelige gel, die een normale beweging van de wervels mogelijk maakt zonder dat de wervelbotten tegen elkaar schuren.

Diskspondylitis is de ontsteking van wervelschijven als gevolg van een infectie veroorzaakt door de invasie van bacteriën of schimmels. De infecties bereiken meestal de tussenwervelschijven via het bloed. Minder vaak is infectie als gevolg van fracturen of lokale abcessen. Vanwege de nabijheid van het ruggenmerg zijn veel van de symptomen die bij aangetaste dieren worden waargenomen, gerelateerd aan het zenuwstelsel. Deze ziekte is relatief zeldzaam bij katten in vergelijking met honden.

Symptomen en typen

  • Rugpijn
  • Moeite met staan en springen
  • Stijf, ongecoördineerd lopen
  • zwakte van de ledematen
  • Kreupelheid
  • Koorts
  • Verlamming bij sommige patiënten, vooral degenen die niet worden behandeld

Oorzaken

  • Bacteriële infecties
  • Schimmelinfecties
  • Chirurgie
  • Bijtwonden
  • Breuk
  • Rugletsel
  • Abces in de buurt van de ontstekingsplaats

Diagnose

Uw dierenarts zal uw kat grondig lichamelijk onderzoeken, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van symptomen en mogelijke incidenten die tot deze aandoening hebben geleid. Na het eerste lichamelijk onderzoek zal uw dierenarts routinematige laboratoriumtests bestellen, inclusief een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel en urineonderzoek. Deze tests kunnen van waarde zijn bij het bepalen van de aanwezigheid van infecties die de primaire oorzaak van deze ziekte zijn. Uw dierenarts zal ook bloed- en urinemonsters nemen voor laboratoriumkweek om de veroorzakende bacteriën of schimmels te identificeren. Geneesmiddelgevoeligheidstests kunnen uw dierenarts ook helpen om de meest effectieve medicatie voor uw kat te selecteren, zodat de onderliggende infectie op de juiste manier wordt behandeld.

Radiografische onderzoeken zullen uw dierenarts helpen om de locatie van de ontstoken schijf te bepalen, evenals de omvang van het probleem bij uw kat. Spinale röntgenfoto's zullen meestal schade aan de wervel en aangrenzende structuren onthullen die zijn opgetreden als gevolg van een infectie. Verplaatsing en ineenstorting van tussenwervelschijven (tussen de wervelbotten) zullen ook duidelijk zijn op röntgenfoto's van de wervelkolom. Meer specifieke radiografische onderzoeken, zoals myelografie, computertomografie (CT)-scan en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI), kunnen worden gebruikt voor een meer gedetailleerde en beknopte evaluatie.

Myelografie is een soort radiografische techniek waarbij een injecteerbare stof wordt gebruikt die op een röntgenapparaat goed contrasteert en in feite het te onderzoeken interne gebied "verlicht". Met deze minimaal invasieve techniek kan uw arts afwijkingen van het ruggenmerg detecteren, waardoor eventuele compressies in het ruggenmerg zichtbaar worden, vooral in die gevallen waarin een operatie nodig kan zijn. Uw dierenarts kan ook CT- of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) -scans gebruiken als normale röntgenfoto's en myelografische beeldvorming niet de benodigde details opleveren.

Behandeling

Als uw kat hevige pijn heeft of een duidelijk neurologisch tekort heeft, kan uw dierenarts ziekenhuisopname voor intensieve zorg en behandeling aanbevelen. Als de aandoening nog relatief recent is, kan uw kat poliklinisch worden behandeld. In andere gevallen, waar de schijf en/of het ruggenmerg ernstig is aangetast, kan een operatie nodig zijn om de druk op het ruggenmerg te verminderen. Tijdens de operatie zal uw dierenarts al het geïnfecteerde weefsel en vocht verwijderen en indien nodig ook een deel van het aangetaste wervelbot verwijderen. Antibiotica kunnen worden gebruikt om de aanwezige infecties onder controle te houden en pijnstillers kunnen worden gebruikt om de pijn die gepaard gaat met deze ziekte te beheersen.

Wonen en Management

Terwijl uw kat aan het herstellen is, kunt u helpen om hem comfortabel te houden door hem een zacht, droog, goed opgevuld oppervlak te geven op een rustige plek in huis. Kooisteun kan onder de gegeven omstandigheden geschikt zijn, zowel om te voorkomen dat de kat gaat bewegen en het probleem verergert, als om hem te beschermen tegen anderen (andere huisdieren, kinderen, enz.). Waar u uw kat ook neerzet, moedig hem aan om zo weinig mogelijk te bewegen door zijn voer en kattenbak dichtbij te plaatsen. Zorg ervoor dat u uw kat gedurende de dag controleert.

Omdat uw kat hoogstwaarschijnlijk veel zal rusten terwijl hij geneest van de verwonding of infectie, moet u ervoor zorgen dat hij niet te lang in dezelfde houding blijft liggen, maar van houding verandert gedurende de dag om te voorkomen dat er zweren ontstaan als gevolg van tot langdurige rust in dezelfde lichaamshouding. Let op de reactie van uw kat op de behandeling en informeer uw dierenarts als u iets abnormaals opmerkt bij uw kat.

Uw dierenarts zal uw kat moeten zien voor een vervolgevaluatie om er zeker van te zijn dat de site goed geneest. De respons op zowel medische als chirurgische behandeling varieert bij verschillende dierpatiënten, afhankelijk van leeftijd, ras, grootte en andere overwegingen.

Een volledige antibioticabehandeling is verplicht voor een succesvolle behandeling en uitroeiing van de infectie. Vaak zullen de symptomen snel verdwijnen na het starten van medicatie, maar dit betekent niet dat de infectie volledig is uitgeroeid. Als een dergelijke behandeling voortijdig wordt stopgezet, zullen de symptomen terugkeren, misschien zelfs erger dan voorheen. Als uw kat pijnstillers heeft gekregen, volg dan strikt de aanwijzingen van uw dierenarts op. Een van de meest vermijdbare oorzaken van sterfgevallen door huisdieren is te veel medicatie.

Aanbevolen: