Glaucoom Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Ziekte van de oogzenuw bij katten

Glaucoom is een aandoening waarbij hoge druk in het oog optreedt, waarbij de normale vloeistofafvoer uit het oog faalt. Een chronische aandoening met druk op de oogzenuw zal uiteindelijk leiden tot blijvende schade aan de oogzenuw, met blindheid tot gevolg.n

Symptomen en typen

Er zijn twee hoofdtypen glaucoom: primair en secundair. Symptomen voor plotselinge primaire ziekte, als gevolg van het onvermogen van het oog om door de filtratiehoeken van het oog te draineren, zijn als volgt:

• Hoge druk in het oog
• Knipperen met het oog
• De oogbol kan terugwijken in het hoofd
• Roodheid van de bloedvaten in het oogwit
• Bewolkt uiterlijk aan de voorkant van het oog
• Verwijde pupil - of pupil reageert niet op licht
• Zicht verlies

Langdurige, gevorderde ziekte:

• Vergroting van de oogbol (buphthalmus)
• Duidelijk verlies van gezichtsvermogen
• Geavanceerde degeneratie in het oog

Symptomen voor secundair glaucoom of glaucoom als gevolg van secundaire ooginfectie (s), zijn onder meer:

• Hoge druk in het oog
• Roodheid van de bloedvaten in het oogwit
• Bewolkt uiterlijk aan de voorkant van het oog
• Ontstekingsafval zichtbaar aan de voorkant van het oog
• Mogelijke vernauwing van de pupil
• Mogelijk kleven van de iris aan het hoornvlies of de lens
• Mogelijk dat de rand van de iris cirkelvormig aan de lens blijft plakken

Daarnaast kan er zijn:

• Hoofdpijn, met druk op het hoofd om gevoelens van druk in het hoofd te verlichten
• Verlies van eetlust
• Verandering in houding, minder verlangen om te spelen of te communiceren

Oorzaken

Hoge druk in het oog treedt op wanneer de normale uitstroom van vocht in het oog wordt belemmerd als gevolg van een primaire oogziekte zoals de onjuiste ontwikkeling van de filtratiehoeken van het oog, of secundair aan andere oogziekten zoals primaire lensluxatie (wegglijden van de lens in het oog), ontsteking van de weefsels van het oog, oogtumor(en) of bloedophoping aan de voorkant van het oog door een verwonding. Bij katten komt secundair glaucoom vaker voor dan primair glaucoom.

Diagnose

U moet een grondige anamnese geven van de gezondheid van uw kat, het begin van de symptomen, voor zover u heeft kunnen nagaan, en mogelijke incidenten die aan deze aandoening vooraf zijn gegaan, zoals oogletsel (zelfs als u). Tijdens het lichamelijk onderzoek zal uw dierenarts de druk in de ogen van uw kat testen met behulp van een tonometer op het oogoppervlak. Als de ziekte plotseling begon, zal uw dierenarts uw kat doorverwijzen naar een dierenarts oftalmoloog voor een gedetailleerd onderzoek van beide ogen, inclusief evaluatie van de filtratiehoeken door gonioscopie - het meten van de voorste van het oog. De druk in het oog kan oplopen tot 45 tot 65 mmHg, waardoor dit een zeer pijnlijke aandoening is.

Electroretinografie zal ook worden uitgevoerd door de veterinaire oogarts om te bepalen of het oog ondanks de behandeling blind blijft. Bij secundaire ziekten kunnen röntgenfoto's en een echografie afwijkingen in het oog vertonen.

Vaak zijn beide ogen aangetast, maar niet altijd. In gevallen waarin slechts één oog is aangetast, zullen maatregelen worden genomen om het niet-aangetaste oog te beschermen tegen het ontwikkelen van een zieke aandoening.

Behandeling

Uw dierenarts zal meerdere kattenmedicijnen voorschrijven om de druk in het oog van uw kat te verlagen en deze zo snel mogelijk in het normale bereik te krijgen in een poging om het gezichtsvermogen te redden. Katten hebben vaak een langdurige aandoening die heeft geleid tot glaucoom voordat de voor de hand liggende symptomen aanwezig zijn.

Een operatie kan ook geïndiceerd zijn. Er zijn verschillende behandelingen, afhankelijk van de exacte aard van het glaucoom. De vloeistof kan worden afgevoerd en de vloeistofproducerende cellen kunnen worden gewijzigd om vochtophoping in het oog te stoppen. Dit proces, cyclocryotherapie genaamd, gebruikt koude temperaturen om de cellen te doden die intraoculaire vloeistof produceren. Indien vroeg ontdekt, kan deze procedure verdere progressie vertragen of stoppen. In de meeste langdurige gevallen zal het oog echter moeten worden verwijderd. De lege oogkas kan permanent worden gesloten, of de oogholte kan worden gevuld met een bol, om de oculaire ruimte gevuld te houden.

De meeste katten zullen zich in de loop van de tijd aanpassen aan het verlies van hun oog, vooral omdat ze in de loop van de tijd hun gezichtsvermogen hebben verloren. Praat met uw dierenarts over manieren waarop u uw kat kunt helpen bij de overgang en hoe u het leven van uw kat gemakkelijker kunt maken zonder dat hij hem kan zien. In gevallen waarin een kat zijn gezichtsvermogen volledig heeft verloren, wordt de eigenaar geadviseerd om de kat te allen tijde binnen te houden, omdat de kat kwetsbaarder zal zijn zonder zijn gezichtsvermogen.

Wonen en Management

Als de aandoening vroeg genoeg is ontdekt en uw dierenarts in staat is om de aandoening onder controle te krijgen, moet u uw dierenarts regelmatig opnieuw bezoeken om de druk in het oog te laten beoordelen en om te controleren op interacties tussen geneesmiddelen en indien nodig wijzigingen aan te brengen. Uw veterinaire oogarts zal het onaangetaste (of "goede") oog onderzoeken om het risico te bepalen om ook glaucoom te ontwikkelen. Omdat meer dan 50 procent van de katten met primair glaucoom binnen 8 maanden complicaties in hun niet-aangedane oog zal krijgen, moet preventieve therapie snel worden uitgevoerd.