Symptomen Van Glaucoom Bij Honden - Glaucoombehandelingen Voor Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Ziekte van de oogzenuw bij honden

Glaucoom is een aandoening waarbij er druk op het oog wordt uitgeoefend, waardoor onvoldoende vochtafvoer in het oog ontstaat. Als de aandoening chronisch wordt of aanhoudt zonder behandeling, zal dit uiteindelijk blijvende schade aan de oogzenuw veroorzaken, met blindheid tot gevolg.

Glaucoom komt vaak voor bij bepaalde hondenrassen die genetisch voorbestemd zijn, zoals samoyeds, cocker-spaniëls, poedels, chow-chows en Siberiërs. Helaas wordt 40 procent van de honden met glaucoom binnen het eerste jaar blind aan het aangedane oog, ongeacht medische of chirurgische behandeling.

Symptomen en typen

Er zijn twee hoofdtypen glaucoom: primair en secundair. Symptomen voor plotselinge primaire ziekte, als gevolg van het onvermogen van het oog om door de filtratiehoeken van het oog te draineren, zijn als volgt:

• Hoge druk in het oog
• Knipperen met het oog
• De oogbol kan terugwijken in het hoofd
• Roodheid van de bloedvaten in het oogwit
• Bewolkt uiterlijk aan de voorkant van het oog
• Verwijde pupil - of pupil reageert niet op licht
• Zicht verlies

Langdurige, gevorderde ziekte:

• Vergroting van de oogbol (buphthalmus)
• Duidelijk verlies van gezichtsvermogen
• Geavanceerde degeneratie in het oog

Symptomen voor secundair glaucoom of glaucoom als gevolg van secundaire ooginfectie (s), zijn onder meer:

• Hoge druk in het oog
• Roodheid van de bloedvaten in het oogwit
• Bewolkt uiterlijk aan de voorkant van het oog
• Ontstekingsafval zichtbaar aan de voorkant van het oog
• Mogelijke vernauwing van de pupil
• Mogelijk kleven van de iris aan het hoornvlies of de lens
• Mogelijk dat de rand van de iris cirkelvormig aan de lens blijft plakken

Daarnaast kan er zijn:

• Hoofdpijn, met druk op het hoofd om gevoelens van druk in het hoofd te verlichten
• Verlies van eetlust
• Verandering in houding, minder verlangen om te spelen of te communiceren

Oorzaken

Hoge druk in het oog treedt op wanneer de normale uitstroom van vocht in het oog wordt belemmerd als gevolg van een primaire oogziekte zoals de onjuiste ontwikkeling van de filtratiehoeken van het oog, of secundair aan andere oogziekten zoals primaire lensluxatie (wegglijden van de lens in het oog), ontsteking van de weefsels van het oog, oogtumor(en) of bloedophoping aan de voorkant van het oog door een verwonding. Bij honden komt secundair glaucoom vaker voor dan primair glaucoom.

Diagnose

U moet een grondige anamnese geven van de gezondheid van uw hond, het begin van de symptomen, voor zover u heeft kunnen nagaan, en mogelijke incidenten die aan deze aandoening vooraf zijn gegaan, zoals oogletsel (zelfs als u). Tijdens het lichamelijk onderzoek zal uw dierenarts de druk in de ogen van uw hond testen met behulp van een tonometer op het oogoppervlak. Als de ziekte plotseling begon, zal uw dierenarts uw hond doorverwijzen naar een dierenarts oftalmoloog voor een gedetailleerd onderzoek van beide ogen, inclusief evaluatie van de filtratiehoeken door gonioscopie - het meten van de voorste van het oog. De druk in het oog kan oplopen tot 45 tot 65 mmHg, waardoor dit een zeer pijnlijke aandoening is.

Electroretinografie zal ook worden uitgevoerd door de veterinaire oogarts om te bepalen of het oog ondanks de behandeling blind blijft. Bij secundaire ziekten kunnen röntgenfoto's en een echografie afwijkingen in het oog vertonen.

Vaak zijn beide ogen aangetast, maar niet altijd. In gevallen waarin slechts één oog is aangetast, zullen maatregelen worden genomen om het niet-aangetaste oog te beschermen tegen het ontwikkelen van een zieke aandoening.

Behandeling

Uw dierenarts zal meerdere medicijnen voorschrijven om de druk in het oog van uw hond te verlagen en deze zo snel mogelijk in het normale bereik te krijgen in een poging om het gezichtsvermogen te redden. Vaak heeft een hond een langdurige aandoening die onopgemerkt is gebleven of een verkeerde diagnose is gesteld voordat de duidelijke symptomen van glaucoom aanwezig zijn. In dergelijke gevallen is de optische zenuw onherstelbaar beschadigd en kan een operatie aangewezen zijn.

Er zijn verschillende behandelingen, afhankelijk van de exacte aard van het glaucoom. De vloeistof kan worden afgevoerd en de vloeistofproducerende cellen kunnen worden gewijzigd om vochtophoping in het oog te stoppen. Dit proces, cyclocryotherapie genaamd, gebruikt koude temperaturen om de cellen te doden die intraoculaire vloeistof produceren. Indien vroeg ontdekt, kan deze procedure verdere progressie vertragen of stoppen. In de meeste langdurige gevallen zal het oog echter moeten worden verwijderd. De lege oogkas kan permanent worden gesloten, of de oogholte kan worden gevuld met een bol, om de oculaire ruimte gevuld te houden.

De meeste honden zullen zich in de loop van de tijd aanpassen aan het verlies van hun oog, vooral omdat ze hun gezichtsvermogen gedurende een bepaalde periode kunnen verliezen. Praat met uw dierenarts over manieren waarop u uw hond kunt helpen bij de overgang en hoe u kunt helpen het leven thuis en buiten gemakkelijker te maken zonder zijn zicht. In dergelijke gevallen moet u uw hond verzorgen als hij buiten is, omdat hij kwetsbaarder is voor andere dieren.

Wonen en Management

Als de aandoening vroeg genoeg is ontdekt en uw dierenarts in staat is om de aandoening onder controle te krijgen, moet u uw dierenarts regelmatig opnieuw bezoeken om de druk in het oog te laten beoordelen en om te controleren op interacties tussen geneesmiddelen en indien nodig wijzigingen aan te brengen. Uw veterinaire oogarts zal het onaangetaste (of "goede") oog onderzoeken om het risico te bepalen om ook glaucoom te ontwikkelen. Omdat meer dan 50 procent van de honden met primair glaucoom binnen 8 maanden complicaties in hun niet-aangetaste oog zal krijgen, moet preventieve therapie snel worden uitgevoerd.