Behandeling Van Artritis Bij Honden - Symptomen Van Artritis Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Giftige ontsteking van de gewrichten bij honden Dog

Septische artritis is een type ontsteking van het gewricht dat vaak wordt gezien na een traumatisch letsel waarbij het gewricht is blootgesteld aan besmetting door micro-organismen uit de omgeving, na een operatie of wanneer micro-organismen de gewrichten binnendringen via de bloedbaan. Infectie van andere lichaamssystemen kan een bron zijn van deze micro-organismen die in de gewrichtsvloeistof terechtkomen. Hoewel infectie van een enkel gewricht vaak voorkomt, kan bij sommige honden meer dan één gewricht worden aangetast.

Septische artritis onderscheidt zich van artritis door het ontbreken van toxiciteit in de gewrichtsvloeistof. Artritis wordt herkend door een ontsteking van een of meer botgewrichten, en septische artritis is de ontsteking van het gewricht(en) samen met de aanwezigheid van een ziekteverwekkend micro-organisme, meestal bacterieel, in de vloeistof van het (de) aangetaste gewricht(en).

Deze ziekte wordt vaak gezien bij reuen in de leeftijd van vier tot zeven jaar. Gepredisponeerde rassen zijn onder meer Duitse herders, Dobermans en Labrador retrievers.

Symptomen en typen

• Pijn
• Koorts
• Lethargie
• Gebrek aan eetlust
• Zwelling van de gewrichten
• Kreupelheid van het aangedane ledemaat
• Het aangetaste gewricht voelt heet aan
• Onvermogen om het aangetaste gewricht normaal te bewegen

Oorzaken

Honden met een verzwakt of abnormaal immuunsysteem of diabetes mellitus lopen een hoger risico op het ontwikkelen van verschillende infecties, waaronder septische artritis. Andere onderliggende factoren en/of oorzaken zijn onder meer:

• Opportunistische infecties na verwonding, bijtwond (bijvoorbeeld vechten met een ander dier), schotwond of operatie
• Bacteriële infecties die vanuit een andere locatie in het lichaam zijn gereisd
• Schimmelinfecties

Diagnose

Honden met deze ziekte worden meestal aangeboden aan dierenartsen met symptomen van kreupelheid. Uw dierenarts zal een gedetailleerde geschiedenis opnemen, inclusief eventuele incidenten van eerdere verwondingen, dierengevechten of andere ziekten. Een gedetailleerd lichamelijk onderzoek zal uw dierenarts helpen om vast te stellen of er sprake is van één of meerdere gewrichten. Andere ziekten die kreupelheid kunnen veroorzaken, zullen ook worden overwogen.

Routinematige laboratoriumtests omvatten een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel en urineonderzoek. De resultaten van de meeste van deze tests worden gewoonlijk als normaal bevonden, met uitzondering van het volledige bloedbeeld, dat de aanwezigheid van infectie en ontsteking in de bloedbaan kan aantonen. Röntgenfoto's van het aangetaste gewricht zijn nuttig voor het vinden van veranderingen met betrekking tot de ontsteking. Bij honden met chronische infectie zullen veranderingen in de gewrichtsstructuren meestal duidelijk zijn, waaronder vernietiging van bot, onregelmatige gewrichtsruimte en abnormale botvorming - die allemaal zullen worden onthuld op de röntgenfoto's.

De belangrijkste diagnostische test is een analyse van de vloeistof die rechtstreeks uit het gewricht wordt gehaald. Om de gewrichtsvloeistof te verkrijgen, zal uw dierenarts uw hond verdoven of verdoven voorafgaand aan de monsterafname. Deze test zal de aanwezigheid van een verhoogd vloeistofvolume in de gewrichtsruimte, veranderingen in de kleur van de vloeistof, de aanwezigheid van een groter aantal ontstekingscellen en ook de veroorzakende bacteriën onthullen. Uw dierenarts kan ook aanbevelen dat een kweek van een gewrichtsvloeistofmonster wordt gedaan om de veroorzakende micro-organismen in het laboratorium te laten groeien. Dit zal de diagnose bevestigen en kan leiden tot een oplossing voor de behandeling van de infectie.

Bij patiënten bij wie infecties van andere lichaamssystemen vermoed worden verantwoordelijk te zijn voor deze ziekte, zullen bloed- en urinemonsters worden genomen voor kweek. Als er bacteriën in het bloed of de urine aanwezig zijn, zal de kweektest de groei van deze bacteriën mogelijk maken en zo helpen bij het vaststellen van de diagnose en het behandelplan.

Hoe eerder de behandeling wordt gegeven nadat de symptomen zijn opgetreden, hoe groter de kans is dat de symptomen volledig verdwijnen.

Behandeling

Na het nemen van bloed- en gewrichtsvloeistofmonsters en het bevestigen van een diagnose van bacteriële infectie, zullen antibiotica worden gegeven om de infectie tegen te gaan. Welk antibioticum het beste voor uw hond werkt, hangt af van de resultaten van de kweek- en gevoeligheidstests, die beide uw dierenarts zullen vertellen over het micro-organisme dat betrokken is bij de gewrichtsinfectie.

Het aangetaste gewricht moet mogelijk worden leeggemaakt en gewassen om verdere gewrichtsschade te voorkomen. Bij patiënten met chronische gewrichtsinfecties kan een operatie nodig zijn om het vuil te verwijderen en het gewricht te wassen en schoon te maken. Tijdens de operatie wordt meestal een katheter geplaatst om gedurende enkele dagen continue drainage mogelijk te maken.

Artroscopie - een type endoscoop die via een kleine incisie in het gewricht wordt ingebracht - is een andere techniek die kan worden gebruikt om de binnenkant van het gewricht nauwkeurig te onderzoeken, en kan soms ook worden gebruikt bij de behandeling van het gewricht. binnenkant van het gewricht. In vergelijking met chirurgie is artroscopie een minder ingrijpende techniek.

Het identificeren van de bron van de infectie is erg belangrijk voor een succesvolle en permanente oplossing van de symptomen. Als een infectie wordt gevonden in een ander deel van het lichaamssysteem, vooral als blijkt dat dit de bron van de gewrichtsziekte is, is het behandelen van de primaire infectie net zo belangrijk als het behandelen van de gewrichtsinfectie. Uw dierenarts kan ook dagelijks monsters nemen van de vloeistof die uit het gewricht komt om te zien of de infectie nog steeds in het gewricht aanwezig is of niet. Zodra er geen vloeistof meer uit het aangetaste gewricht sijpelt, wordt de katheter verwijderd.

Wonen en Management

Het gebruik van afwisselend koude en warmtepakking op het aangetaste gewricht zal helpen bij het bevorderen van de bloedstroom en het verminderen van de zwelling, waardoor genezing wordt bevorderd. Dit kan thuis gedaan worden. Uw dierenarts zal u adviseren om uw hond te beperken totdat de symptomen volledig zijn verdwenen. Als het moeilijk is om uw hond op één plaats te houden, kunt u overwegen om voor een korte tijd kooirust te houden. Uitstapjes naar buiten voor blaas- en darmverlichting moeten tijdens de herstelperiode kort en gemakkelijk voor uw hond worden gehouden.

Indien nodig zal uw dierenarts u ook informeren over de juiste verzorging van de katheter die in het aangetaste gewricht van uw hond is geplaatst. Hoewel veel patiënten goed reageren op antibiotische therapie, kan bij enkele patiënten de infectie hardnekkiger zijn en kan een langdurige antibiotische behandeling nodig zijn. Aangetaste honden reageren gewoonlijk binnen 24-48 uur op een antibioticabehandeling, maar bij sommige patiënten kan het 4-8 weken of langer duren.

Zelfs als de symptomen snel verdwijnen, is het essentieel om de volledige kuur van de voorgeschreven medicijnen af te maken om ervoor te zorgen dat de infectie niet terugkeert.