Hartklepmisvorming Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Atrioventriculaire klepdysplasie bij katten

Atrioventriculaire klepdysplasie (AVD) is een aandoening waarbij de mitralis- of tricuspidalisklep misvormd is. Deze toestand kan ertoe leiden dat de kleppen niet voldoende sluiten om de bloedstroom te stoppen wanneer dat zou moeten, of tot obstructie van de bloeduitstroom als gevolg van een vernauwing van de kleppen. Het resultaat van de misvorming zal afhangen van de grootte en locatie van de aanwezige anatomische afwijking.

nee

Valvulaire insufficiëntie zorgt ervoor dat het atrium aan dezelfde kant als de aangetaste klep (rechts of links) wordt verwijd en het ventrikel groter wordt. Na verloop van tijd verhoogt deze chronische volumeoverbelasting de atriale druk en zorgt ervoor dat bloed zich ophoopt in de longen (als de mitralisklep misvormd is) of zich ophoopt in het lichaam (als de tricuspidalisklep misvormd is). De tegenovergestelde misvorming, klepstenose, een vernauwing van de klep, veroorzaakt atriale dilatatie samen met krimp van de ventrikel aan diezelfde kant.

Een afwijking in de mitralisklep beïnvloedt bijvoorbeeld de bloedtoevoer naar de longen omdat deze zich aan de linkerkant van het hart bevindt, terwijl de tricuspidalisklep, die zich aan de rechterkant van het hart bevindt, de bloedstroom naar de rest van het lichaam beïnvloedt.

Mitralisklepdysplasie wordt vaak gezien bij katten, met name het Siamese ras. AVD, van beide typen, is misschien wel de meest voorkomende aangeboren hartafwijking bij katten en komt ook vaak voor bij katten met hypertrofische cardiomyopathie (een hartaandoening die wordt gezien bij katten met een schildkliertumor). Bovendien hebben mannelijke dieren meer kans op hartfalen als gevolg van deze aandoening. Aangeboren klepafwijkingen worden meestal gediagnosticeerd in de eerste levensjaren van een dier.

Symptomen en typen

Tricuspidalisklepdysplasie

• groeiachterstand
• Luide ademhaling
• Vocht of zwelling in de buik the

Mitralisklepdysplasie

• Oefening intolerantie
• Problemen met ademhalen/hoesten
• flauwvallen

Oorzaken

• Aangeboren (afwijking aanwezig bij de geboorte)
• Hypertrofische cardiomyopathie bij katten (vaak gelijktijdig met een schildkliertumor)

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat en het begin van symptomen geven, inclusief alle informatie die u heeft over de familielijn van uw kat, aangezien dit vaak genetisch bepaald is. Er wordt een volledig bloedprofiel gemaakt, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. De resultaten van deze tests geven doorgaans normale niveaus terug. Op basis van de duidelijke symptomen en de resultaten van het eerste fysieke onderzoek, moet uw dierenarts de oorzaak kunnen bepalen tot welk type hartklepaandoening aanwezig is. Dit zal met verdere tests moeten worden bevestigd.

Voor diagnostische doeleinden zal uw dierenarts het hart van uw kat moeten bekijken met behulp van beeldvormende hulpmiddelen. Röntgenfoto's kunnen uw dierenarts helpen om te bepalen of er sprake is van vergroting van de kleppen of het atrium aan weerszijden van het hart, en echocardiografie zal atriale dilatatie en mogelijk abnormale bloedstroom door het hart laten zien, in het geval van tricuspidalisklepdysplasie. Elektrocardiograafmetingen kunnen uw arts ook helpen om te bepalen of de elektrische werking van het hart wordt beïnvloed. Een abnormaal ritme en de exacte meting van de afwijking kunnen een grote hulp zijn bij het bepalen welke kant van het hart het meest wordt aangetast.

Behandeling

Als uw kat lijdt aan congestief hartfalen (CHF), zal hij, afhankelijk van hoe ernstig de ziekte is, worden opgenomen voor intensive care. Er zijn medicijnen beschikbaar, maar dit hangt vaak af van welke hartklepaandoening uw kat precies heeft. Diuretica kunnen worden gebruikt om vochtretentie te verminderen, en vasodilatatoren kunnen worden gebruikt om de bloedvaten te verwijden, en een anti-aritmicum, zoals digoxine, kan worden gebruikt om de hartslag te regelen.

De langetermijnprognose voor atrioventriculaire klepdysplasie wordt bewaakt tot slecht, afhankelijk van de ernst van de aandoening.

Wonen en Management

Uw kat moet ongeveer elke drie maanden opnieuw worden gecontroleerd om te zien of er aanhoudende tekenen van chronisch hartfalen zijn en om de behandeling dienovereenkomstig aan te passen. Röntgenfoto's van de borstkas, een ECG (elektrocardiogram - om de elektrische activiteit van het hart te meten) en echocardiografie zullen zeer waarschijnlijk worden uitgevoerd bij de vervolgafspraken.

Uw dierenarts zal voorzorgsmaatregelen en thuisbehandeling met u bespreken, maar over het algemeen moeten katten met de diagnose AVD worden beperkt tot een zoutarm dieet en moet lichaamsbeweging worden beperkt.

Omdat dit een genetisch gebaseerde ziekte is, zal uw dierenarts het fokken van uw kat ten zeerste afraden als uw kat de diagnose heeft. Sterilisatie of castratie is aangewezen.