Schimmelziekte (sporotrichose) Van De Huid Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Sporotrichose bij honden

Sporotrichose is een schimmelziekte die de huid, het ademhalingssysteem, de botten en soms de hersenen aantast. Infectie wordt veroorzaakt door de vrijwel alomtegenwoordige dimorfe (schimmels en gist) schimmel, Sporothrix schenckii, die doorgaans infecteert via directe inoculatie, dat wil zeggen door schaafwonden van de huid of door inademing. De oorsprong van de schimmel is milieu; het komt van nature voor in aarde, planten en veenmos, maar het kan zoönotisch worden overgedragen tussen verschillende diersoorten en tussen dieren en mensen.

Bij honden komt de ziekte vaker voor bij jachthonden vanwege de verhoogde kans op steekwonden in verband met doornen of splinters.

Symptomen en typen

Cutane sporotrichose

• Hobbels of laesies op het huidoppervlak, gezwollen lymfeklieren
• Talrijke knobbeltjes die kunnen uitlekken of korsten, meestal van invloed op het hoofd of de romp
• Eerder trauma of prikwond in het getroffen gebied is een variabele bevinding
• Slechte respons op eerdere antibacteriële therapie
• Combinatie van huid- en lymfevorm - meestal een uitbreiding van de huidvorm, die zich via de lymfe verspreidt, wat resulteert in de vorming van nieuwe knobbeltjes en afvoerkanalen of korsten.
• Lymfadenopathie (ziekte van de lymfe) komt vaak voor

Verspreide sporotrichose

• Zelden, treedt op wanneer de initiële infectie zich in het lichaam verspreidt naar een secundaire locatie
• Systemische tekenen van malaise en koorts
• Osteoarticulaire sporotrichose treedt op wanneer de infectie zich verspreidt naar de botten en gewrichten and
• Sporotrichose meningitis treedt op wanneer de infectie zich verspreidt naar het zenuwstelsel en de hersenen
• Symptomen zijn onder meer verlies van eetlust (anorexia) en gewichtsverlies (cachexie)

Pulmonale sporotrichose

• Treedt op als gevolg van inademing van Sporothrix schenckii-sporen
• Geïnfecteerd dier loopt meer risico om longontsteking te krijgen

Oorzaken

• Dieren die worden blootgesteld aan grond die rijk is aan rottend organisch afval, lijken vatbaar te zijn
• Bij honden bieden prikwonden geassocieerd met vreemde lichamen een verhoogde kans op infectie. Kattenkrabben bieden een vergelijkbare mogelijkheid
• Blootstelling aan andere besmette dieren verhoogt de risicofactor
• Immunosuppressieve ziekte moet als een risicofactor worden beschouwd

Diagnose

Uw dierenarts zal uw hond grondig lichamelijk onderzoeken, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van symptomen en mogelijke incidenten die tot deze aandoening hebben geleid. Er wordt een volledig bloedprofiel gemaakt, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek.

Het is belangrijk op te merken dat dit een zoönotische ziekte is, wat betekent dat het overdraagbaar is op mensen en andere dieren, en dat er passende voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen om de verspreiding van de infectie te voorkomen. Zelfs als je geen breuk in je huid hebt, ben je niet beschermd tegen het krijgen van de ziekte.

Een onderzoek van het vocht uit de laesies is vaak nodig om een infectie te bevestigen. Bij honden kunnen speciale schimmelvlekken helpen bij de diagnose, maar een negatieve bevinding sluit de ziekte niet uit. Laboratoriumculturen van het diep aangetaste weefsel vereisen vaak een operatie om een adequaat monster te verkrijgen. Deze monsters worden opgestuurd voor analyse, samen met een speciale notitie naar het laboratorium waarin sporotrichose als differentiële diagnose wordt vermeld. Secundaire bacteriële infecties komen vaak voor.

Behandeling

Vanwege het potentieel voor infectie bij mensen, kan uw hond voor de eerste behandeling in het ziekenhuis worden opgenomen. In veel situaties kan ambulante therapie een overweging zijn. Er zijn verschillende antischimmelmiddelen beschikbaar voor de behandeling van deze infectie. Uw dierenarts zal het type kiezen dat het beste bij uw hond past. De behandeling duurt over het algemeen enige tijd; ten minste enkele weken na de eerste behandeling voordat de patiënt als hersteld wordt beschouwd.

preventie

Hoewel het moeilijk te voorkomen is vanwege de prevalentie in het milieu, is het nuttig om de bron van de Sporothrix schenckii te achterhalen, zodat u stappen kunt ondernemen om herhaalde infecties te voorkomen.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal om de 2-4 weken een schema met vervolgafspraken opstellen om uw hond opnieuw te evalueren. Klinische symptomen zullen worden gecontroleerd en leverenzymen zullen worden beoordeeld. Bijwerkingen die verband houden met de behandeling zullen worden geëvalueerd en de behandeling zal worden aangepast aan de reacties van uw hond. Als uw hond niet reageert op de therapie, zal uw dierenarts wijzigingen aanbrengen in de medicatie.