Huidaandoeningen Bij Katten: Droge Huid, Huidallergieën, Huidkanker, Jeukende Huid En Meer

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

De huid van een kat fungeert als een barrière tussen hun lichaam en de buitenwereld. Als een kat een huidaandoening heeft, kan die barrière worden aangetast. Het verzwakt de afweer van hun lichaam en veroorzaakt in veel gevallen een ernstige hoeveelheid ongemak.

Omdat de huid van een kat een van de weinige organen is die we vrij gemakkelijk met het blote oog kunnen zien, is huidziekte bij katten gemakkelijk te herkennen. Er zijn echter honderden oorzaken van huidziekte bij katten, dus de enige manier om het zeker te weten is door met uw kat naar de dierenarts te gaan.

In deze gids worden de meest voorkomende huidaandoeningen bij katten besproken.

Ga naar een sectie:

• Huidaandoeningen bij katten: tekenen en mogelijke oorzaken

  • Haaruitval
  • Jeukende huid
  • Miliaire dermatitis
  • korstjes
  • zweren
  • huiduitslag
  • rode vlekken
  • Droge, schilferige huid
  • Vette huid/bont
  • infecties
  • Hobbels, knobbels, huidlabels en tumoren
• Vragen die uw dierenarts zal stellen over de huidconditie van uw kat
• Hoe huidaandoeningen bij katten te voorkomen?

Huidaandoeningen bij katten: tekenen en mogelijke oorzaken

Een bult, uitslag, een korstje, een pleister - er zijn bijna net zoveel woorden om huidaandoeningen bij katten te beschrijven als er zelf huidproblemen zijn. Helaas komt de manier waarop een bepaalde huidziekte zich voordoet niet helemaal overeen met de onderliggende oorzaak. Daarom is het voor een dierenarts meestal niet mogelijk om een diagnose te stellen op basis van alleen een foto van de huid van uw kat.

En om de zaken nog ingewikkelder te maken, is er meestal meer dan één symptoom tegelijk aanwezig. Microscopische en laboratoriumtests worden meestal aanbevolen om de onderliggende oorzaak van huidziekte bij katten te bepalen.

Het is echter nog steeds een goed idee om foto's van het probleem te maken, vooral na verloop van tijd. Deze foto's kunnen nuttig zijn om op zijn minst de onderliggende oorzaak van de huidaandoening van uw kat te achterhalen.

Hoewel het stellen van een diagnose vaak tijdrovend kan zijn, is het ideaal om de oorzaak van de symptomen van uw kat te achterhalen, zodat de behandelingen op die oorzaak kunnen worden gericht.

Hier zijn enkele van de meest voorkomende huidaandoeningen bij katten, tekenen om op te letten en mogelijke oorzaken.

Haaruitval

Een van de meest voorkomende en meest voor de hand liggende tekenen van huidziekte bij katten is haaruitval. Ouders van gezelschapsdieren merken snel wanneer hun kat een paar kale plekken ontwikkelt.

Haaruitval kan worden onderverdeeld in twee verschillende symptomen: alopecia en barberen.

alopecia

Alopecia verwijst naar een dunner wordend of totaal verlies van haar ter hoogte van het haarzakje. Als u bij alopecia met uw hand over het gebied van haaruitval gaat, zal het meestal glad aanvoelen omdat het resterende haar normaal is.

Alopecia kan het gevolg zijn van bijna elke huidziekte bij katten: allergieën, infecties, parasitaire besmettingen, voedingsstoornissen, endocriene ziekten en zelfs bepaalde vormen van kanker.

kapperszaak

Barberen is een door zichzelf veroorzaakt dunner worden van het haar dat optreedt wanneer een kat de haarschachten in tweeën bijt. Als je bij het barberen met je hand over het gebied van haaruitval gaat, zal het stekelig aanvoelen vanwege de scherpe, afgebeten uiteinden van de haarschachten.

Barberen is een lastiger symptoom om te evalueren. Wanneer katten hun vacht overkammen en barberen, kan dit worden veroorzaakt door jeuk, pijn of stress. Als de oorzaak van jeuk jeuk is, lijkt de lijst met mogelijke oorzaken erg op de oorzaken van alopecia.

Het is echter niet ongebruikelijk dat eigenaren hun kat naar de dierenarts brengen voor haaruitval op de buik, in de verwachting van een huidziekte, om vervolgens te ontdekken dat de kat een pijnlijke urineweginfectie heeft. Pijn in de buikholte door pancreatitis, obstructie van een vreemd lichaam, tumoren of UTI's zullen er vaak voor zorgen dat katten hun onderkant verzorgen en barberen in een vergeefse poging om de pijn te verminderen. Kappers langs de rug kan worden veroorzaakt door pijn in de ruggengraat.

Barberen kan ook psychogeen zijn, wat betekent dat pijn noch jeuk de oorzaak zijn van de overmatige verzorging van uw kat. In plaats daarvan kan stress ervoor zorgen dat katten allerlei gedragsveranderingen vertonen, waaronder het barberen van hun vacht. Wat stressvol is voor een kat, kan veel milder zijn dan wat een persoon als stressvol zou beschouwen.

Er is ten minste één casusrapport van een kat die een door stress veroorzaakte UTI ontwikkelde nadat alle gordijnen in het huis waren veranderd. Dus als u uw kat naar de dierenarts brengt voor gekapte vacht, is het belangrijk om eventuele stressvolle veranderingen thuis te vermelden, zoals nieuwe huisdieren of huisgenoten, constructie in de buurt of andere veranderingen in de typische bezienswaardigheden en geluiden die uw kat thuis tegenkomt.

Jeukende huid (pruritus)

Een symptoom dat vaak verband houdt met haaruitval is een jeukende huid. Jeuk, dat door dierenartsen jeuk wordt genoemd, treedt op wanneer huidirritatie ontstekingsmoleculen creëert die signalen naar de hersenen sturen en het gevoel van jeuk opwekken. Hoewel veel ouders van huisdieren het voer van hun kat zullen veranderen om de jeuk te minimaliseren, zijn voedselallergieën verantwoordelijk voor slechts één op de vijf gevallen van jeukende katten. Voor een juiste diagnose ga je daarom het beste naar de dierenarts.

Als u uw dierenarts laat weten of de huidaandoening van uw kat jeukt of niet jeukt, kunt u de lijst met mogelijke oorzaken verkleinen. Hoewel de meest voorkomende huidziekten bij katten over het algemeen jeukende huidziekten zijn, omvatten niet-jeukende huidziekten bepaalde soorten bacteriële en schimmelinfecties, auto-immuunziekten, stofwisselingsstoornissen en endocriene ziekten. Net als bij pelskappers kan het moeilijk zijn om te bepalen of het likken en krabben van een kat te wijten is aan jeuk of pijn.

Miliaire dermatitis

Miliaire dermatitis is een veel voorkomende klasse van kattenhuidziekte waarbij talrijke kleine, korrelige bultjes op het oppervlak van de huid van de kat verschijnen. Miliaire dermatitis, genoemd naar de manier waarop de textuur van de huid lijkt op gierstzaden, wordt als een symptoom beschouwd, niet als een specifieke ziekte.

De meest voorkomende oorzaak van miliaire dermatitis bij katten is een overgevoeligheid voor vlooienbeten, zelfs bij katten die alleen binnen zijn. Bacteriële infecties, ringworminfecties, andere parasitaire infecties, auto-immuunziekten en bepaalde vormen van kanker zijn echter ook mogelijke oorzaken.

Andere allergieën, zoals ongunstige voedselreacties of atopie, veroorzaken dit symptoom vaak ook.

korstjes

Korstjes ontstaan nadat iets - meestal een trauma - de huid voldoende heeft geopend om bloedingen te veroorzaken. Wanneer het bloed stolt en de verwonding sluit, wordt een korst gevormd. Dierenartsen hebben eigenlijk twee woorden voor korstjes: korstjes en ontvellingen.

Een ontvelling wordt zelf veroorzaakt, meestal door krabben aan een jeukende huidaandoening, terwijl een korst kan worden veroorzaakt door elke aandoening die de beschermende laag scheurt.

Het microscopisch onderzoeken van de cellen of de vloeistof onder een korst is soms nuttig om een diagnose te stellen. Anders wordt meestal aanbevolen om korsten alleen te laten.

zweren

Huidletsels zijn vaak voorlopers van korsten. Hoewel defecten in de huid van uw kat heel duidelijk kunnen zijn, is het een taak voor uw dierenarts om de soorten te onderscheiden - schaafwonden, zweren, snijwonden, lekke banden, abcessen.

Omdat open wonden een ideale omgeving creëren voor bacteriën en andere infectieuze microben, is het ideaal om toegang tot de wond te voorkomen. Uw dierenarts kan de wond indien mogelijk sluiten, hoewel alleen verse wonden kunnen worden dichtgenaaid.

Het is soms nuttig om de wond te bedekken, maar vaker worden dit soort huidaandoeningen opengelaten om te genezen. Dierenartsen zullen vaak de toepassing aanbevelen van een product dat antibiotica, antischimmelmiddelen en ontstekingsremmers bevat. Vraag altijd advies aan uw dierenarts voordat u met de behandeling begint.

huiduitslag

"Rash" is een andere extreem brede term die alles kan omvatten, van netelroos tot puisten tot verse blauwe plekken.

Over het algemeen gebruiken mensen de term uitslag om huidaandoeningen bij katten te beschrijven die plat en rood zijn en een middelgroot tot groot huidoppervlak omvatten. Huiduitslag wordt meestal geassocieerd met een ontsteking, die ofwel een primair probleem kan zijn (zoals allergieën) of een secundair probleem (zoals infecties).

Net als bij zweren, is het belangrijk dat uw dierenarts eventuele uitslag op uw kat visueel inspecteert. Tests kunnen ook nodig zijn voordat een diagnose en behandelingsaanbeveling kan worden gedaan.

Rode vlekken

Net als bij huiduitslag, komen rode vlekken vaak voor bij katten en duiden ze niet op een specifieke ziekte, maar kunnen ze worden veroorzaakt door een breed scala aan aandoeningen.

Zoals altijd zijn testen en visuele inspectie door uw dierenarts waarschijnlijk vereist om een diagnose te stellen als uw kat rode vlekken heeft.

Droge, schilferige huid (schubben)

Aangezien de behandeling van menselijke roos vaak zo eenvoudig is als het vervangen van shampoo, zou je kunnen aannemen dat een medicinale shampoo die belooft "de huid te hydrateren" alles is wat nodig is om de droge, schilferige huid van een kat te corrigeren, of wat dierenartsen "schaal" noemen.”

Medicinale shampoos kunnen dit symptoom vaak helpen verlichten, maar u moet uw kat laten controleren om de oorzaak te achterhalen. Breng uw dierenarts op de hoogte van andere symptomen die uw kat vertoont, zelfs als deze geen verband houden met de huid.

Hoewel roos bij katten kan worden veroorzaakt door primaire huidaandoeningen, met name infecties, kan het ook secundair zijn aan andere problemen, zoals onevenwichtigheden in de voeding, obesitas of aandoeningen waardoor uw kat zich te ziek kan voelen om te verzorgen.

Vette huid/bont

Net als roos is vette vacht een aandoening die ouders van huisdieren aanmoedigt om hun kennis van de verzorging van mensenhaar over te dragen op die van katten. Als ons haar er vettig uitziet, zouden de meesten van ons een douche nemen om de overtollige olie in ons haar weg te wassen.

Katten moeten echter in staat zijn om het uiterlijk van hun pelsjas zelf in stand te houden. Wanneer de vacht er vettig of olieachtig uitziet, is een bepaalde stap in het proces van olieproductie en -verwijdering verstoord.

Vette vacht wordt vaak gezien bij katten met miliaire dermatitis, maar het kan ook het enige symptoom zijn. Net als bij roos kan een vette vacht voornamelijk worden veroorzaakt door een huidaandoening of kan het worden toegeschreven aan andere problemen, met name obesitas en schildklieraandoeningen.

In veel gevallen kunnen medicinale shampoos helpen, maar testen is nodig om de juiste diagnose te krijgen om de beste behandelingskuur te bepalen.

infecties

Hoewel microbiële infecties niet met het blote oog kunnen worden gezien, kunnen de bijbehorende symptomen vaak wijzen op huidinfecties bij katten:

• Miliaire dermatitis (kleine, korrelige bultjes)
• Puisten (kleine, met vocht gevulde bultjes)
• Epidermale kraagjes (schilferige huid rond een gebied van rode of donkere huid)
• Gele, groene of dikke afscheiding afkomstig van de huid van uw kat
• Huidaandoeningen met een sterke geur

In veel gevallen ziet de geïnfecteerde kattenhuid er echter helemaal niet abnormaal uit. Jeuk, samen met misschien een of twee van de hierboven genoemde symptomen, kunnen de enige tekenen zijn dat er een huidinfectie aanwezig is.

Uw dierenarts moet mogelijk een monster nemen van de cellen op het huidoppervlak met een stuk doorzichtige tape om te zien of er bacteriën of gisten in de huidcellen aanwezig zijn. Als er geen duidelijk antwoord wordt gevonden, kan een biopsie nodig zijn om een diagnose te stellen.

Bij katten worden huidbiopten uitgevoerd met sedatie of algemene anesthesie in plaats van met plaatselijke verdoving en de kat wakker te laten zijn terwijl het monster wordt genomen.

De behandeling omvat antibiotica en/of antischimmelmedicijnen, plaatselijk of via de mond toegediend, afhankelijk van de infectie en de beschikbare producten.

parasieten

Parasieten zijn dol op katten. Het idee van een vlo van de hemel is het bloed van je kat drinken terwijl ze een dutje doet in een zonnestraal. Voor katten en voor ons klinkt het idee van ongewenste gasten die onze huid bezetten echter niet zo mooi. Mijten, teken en andere ectoparasieten kunnen op of in de huid van uw kat leven, waar ze ongemak veroorzaken, secundaire ziekten verspreiden, allergische reacties veroorzaken en mogelijk de mensen in het gezin infecteren.

Soms kunt u een van deze parasieten met het blote oog zien. In de meeste gevallen zijn deze plagen echter verrassend subtiel; je merkt misschien alleen dat je kat af en toe krabt, of misschien uitslag of bultjes op de rug van je kat.

Omdat veel katten alleen binnenshuis leven, kunnen ouders van huisdieren nogal sceptisch zijn dat een parasitaire infectie de oorzaak is van de symptomen van hun kat. Je kunt je hun verbazing voorstellen als ik een vlooienkam door de vacht van hun kat haal en ze het vlooienvuil laat zien.

Parasitaire aandoeningen blijven een van de meest voorkomende oorzaken van huidaandoeningen bij katten, dus het is altijd een goed idee om uw kat naar de dierenarts te brengen zodra u een huidaandoening vermoedt. Uw dierenarts kan een grondiger visuele inspectie uitvoeren, naast andere tests zoals huidafkrabsels.

Behandelingen voor parasitaire infecties zijn over het algemeen eenvoudig, maar uw kat maandelijks preventief houden is de zekerste manier om het risico te minimaliseren.

Hobbels, bulten, huidlabels en tumoren

Er zijn veel woorden voor abnormale gezwellen op de huid en hun definities zijn vaak onderling uitwisselbaar.

Het goede nieuws voor kattenbezitters is dat, in tegenstelling tot honden, de lichamen van katten na een bepaalde leeftijd meestal niet veranderen in huidtumorfabrieken. Hoewel een geriatrische hond zeker bezaaid is met huidmarkeringen, zachte vette tumoren en wratten, is de huid van een kat gewoon niet zo vatbaar voor het ontwikkelen van gezwellen op dezelfde manier. Daarom wordt het ten zeerste aanbevolen om de groei door uw dierenarts te laten beoordelen wanneer u een groei op de huid van uw kat bemerkt.

Microscopisch onderzoek wordt bijna altijd aanbevolen. Het verzamelen van cellen uit de groei met een fijne naaldaspiraat (FNA) en ze onder de microscoop onderzoeken (cytologie) is een belangrijke eerste stap om te beslissen of een groei zorgwekkend is of niet.

Soms moet de groei worden verwijderd en opgestuurd voor een biopsie, waarbij een patholoog precies zal zien wat de oorzaak van de groei is. Vervolgens kunnen zij bepalen welke behandelingen eventueel nodig zijn. Vooral bij oudere vrouwelijke katten moeten stevige knobbels onder de huid van de buik onmiddellijk worden onderzocht om te controleren op borsttumoren.

Vragen die uw dierenarts zal stellen over de huidconditie van uw kat

Uw dierenarts een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw huisdier geven, is van cruciaal belang om de huid van uw kat weer normaal te maken. Hier zijn een paar vragen die u moet beantwoorden als u naar uw dierenarts gaat:

• Wanneer merkte u voor het eerst de huidaandoening van uw kat op?
• Wordt het probleem in de loop van de tijd erger, of beter, of is het ongeveer hetzelfde?
• Komt het huidprobleem elk jaar op een bepaalde tijd terug?
• Heb je thuis behandelingen geprobeerd? (niet aanbevolen, maar uw dierenarts zal het willen weten)
• Is uw kat preventief tegen vlooien/teken?
• Gebruikt uw kat medicijnen?
• Wat voor voer eet je kat?
• Is uw kat binnen/buiten, alleen binnen of alleen buiten?
• Is uw kat ooit buiten geweest?
• Zijn er bronnen van stress in de omgeving van uw kat (zelfs een kleine verandering in huis)?
• Heeft uw kat een chronische medische aandoening? (Zelfs als u denkt dat het "in zijn dossier" staat, kan het nooit kwaad om uw dierenarts eraan te herinneren op het moment van de afspraak.)
• Zijn er andere katten in uw huis getroffen?
• Zijn er factoren die de huidconditie van uw kat lijken te verslechteren?
• Is uw kat met u meegereisd naar andere delen van het land of de wereld?

Hoe huidaandoeningen bij katten te voorkomen?

Ze zeggen dat een ons preventie een pond genezing waard is. Hier zijn enkele manieren waarop u de gezondheid van de huid van uw kat kunt ondersteunen.

Geef ze kattenvoer van hoge kwaliteit

De eerste stap om de huid van uw kat gezond te houden, is uw dierenarts te vragen om een hoogwaardig dieet aan te bevelen. Diëten van slechte kwaliteit resulteren vaak in een huid van slechte kwaliteit en een doffe vacht.

Houd uw kat op een gezond gewicht

Door uw kat op een geschikte "lichaamsconditiescore" te houden, wat betekent dat hij niet te licht of te zwaar is, kan hij zijn hele leven blijven verzorgen.

Vlooien- en tekenbestrijding gebruiken

Preventieve middelen tegen vlooien en teken zijn erg belangrijk, ook bij binnenkatten.

Ik behandel bijna dagelijks jeukende katten in een appartement in New York City. Als ik parasieten noem als een oorzaak van jeuk, zijn bijna alle eigenaren ongelovig. Ik hoor dingen als: "Hoe kan mijn kat vlooien krijgen als hij het appartement al 3 jaar niet heeft verlaten?" of "Ik heb geen mijten gezien", en toch zijn de parasieten er, veel vaker dan je zou denken.

Beheer de stressniveaus van uw kat

Het minimaliseren van stress voor uw kat kan het risico op psychogene huidproblemen, zoals oververzorging, minimaliseren. Vraag uw dierenarts om aanbevelingen voor stressverlichtende producten zoals kattenferomoonverspreiders.

Assisteren bij verzorging indien nodig

Hoewel "geassisteerde verzorging" een geschikte behandeling kan zijn bij katten die moeite hebben om het werk zelf te doen, vooral katten die ouder of te zwaar zijn, moet u uw kat niet te veel wassen of verzorgen, omdat dit zijn eigen problemen kan veroorzaken. U kunt uw kat helpen met het trimmen door gebruik te maken van hulpmiddelen zoals een vochtige doek en een rubberen borstel.