Inhoudsopgave:

Vacuolaire Hepatopathie Bij Katten
Vacuolaire Hepatopathie Bij Katten

Video: Vacuolaire Hepatopathie Bij Katten

Video: Vacuolaire Hepatopathie Bij Katten
Video: Spelende katten (20150706) 2024, Mei
Anonim

Steroïdgerelateerde leverziekte bij katten Cat

Vacuolaire hepatopathie zorgt ervoor dat levercellen (hepatocyten) omkeerbare vacuolaire veranderingen ondergaan als gevolg van glycogeenaccumulatie. De opslagvorm van glucose, glycogeen hoopt zich op in levercellen vanwege overmatig gebruik van steroïde medicatie, een overproductie van steroïden in het lichaam of als gevolg van een endocriene aandoening (bijv. hyperadrenocorticisme, atypische bijnierhyperplasie).

Vacuolaire hepatopathie is zeldzaam bij katten.

Symptomen en typen

Symptomen zijn uiteindelijk gebaseerd op de onderliggende oorzaak van de hepatopathie; enkele van de meest voorkomende symptomen zijn:

  • Hijgen
  • Lethargie
  • Haaruitval (alopecia)
  • Verhoogde dorst en plassen (polydipsie en polyurie)
  • Verhoogde eetlust (polyfagie)
  • Opgezette buik
  • Spier zwakte
  • Kneuzingen op de huid
  • Broze (gemakkelijk verkruimelde) huid

Hoewel het zeldzaam is, kan de kat symptomen van leverfalen vertonen.

Oorzaken

  • Geneesmiddeltoediening (bijv. glucocorticoïden)
  • Hyperadrenocorticisme
  • Atypische bijnierhyperplasie
  • Chronische infecties
  • Kanker
  • Aangeboren

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat geven, inclusief het begin en de aard van de symptomen. De dierenarts zal dan een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren, evenals een biochemisch profiel, urineonderzoek en volledig bloedbeeld (CBC) - waarvan de resultaten afhangen van de onderliggende oorzaak van de aandoening.

Bloedonderzoek kan bijvoorbeeld bloedarmoede, een abnormaal hoog aantal rode bloedcellen (polycytemie), een verhoogd aantal leukocyten of witte bloedcellen en een abnormaal hoog aantal bloedplaatjes (trombocytose) aan het licht brengen. Het biochemische profiel kan ondertussen abnormale niveaus van leverenzymen, hoge niveaus van albumine (bloedeiwit) en bilirubine en abnormaal hoge niveaus van cholesterol aan het licht brengen.

Uw dierenarts zal de buikröntgenfoto's maken om de grootte van de lever te bepalen, en thoracale röntgenfoto's om de grootte van lymfeklieren of metastase te bepalen in het geval van tumor(en) en hart- of longaandoeningen. Abdominale echografie kan ondertussen een vergrote lever en veranderingen in het leverweefsel aan het licht brengen als gevolg van uitgebreide laesies en andere gelijktijdige problemen in de buikholte.

Er zijn ook andere, meer specifieke en gevoelige tests beschikbaar om de functies van de lever, de schildklier en de hypofyse te evalueren. Uw dierenarts kan een levend weefselmonster nemen dat naar de veterinaire patholoog moet worden gestuurd voor verdere evaluatie, waarbij vaak de aanwezigheid van vacuolen in levercellen en veranderingen in verband met deze abnormale accumulatie worden onthuld. Bovendien helpen leverbiopten bij het uitsluiten van andere leverziekten.

Als een infectie wordt vermoed, zal uw dierenarts het monster nemen om naar het laboratorium te sturen voor kweek en gevoeligheid. Het kweken van het monster helpt bij het groeien en het identificeren van de veroorzakende organismen en de gevoeligheid geeft informatie over antibiotica die het meest effectief zijn tegen geïsoleerde organismen.

Behandeling

Het verloop van de behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak van de ziekte. Vanwege de reversibele aard van deze aandoening zal een vroege behandeling het probleem echter meestal volledig oplossen.

Als er hypofysemassa's aanwezig zijn, wordt bestralingstherapie gebruikt om deze massa's in de hypofyse te vernietigen. Tumor(en) kunnen ook operatief worden weggesneden. In het geval van tandaandoeningen worden de juiste antibiotica gebruikt om de infectie onder controle te houden. In het geval van infecties worden de juiste antibiotica gebruikt om infecties onder controle te houden en te behandelen na kweek- en gevoeligheidstests. En bij een traag werkende schildklier (hypothyreoïdie) is suppletie met thyroxine nodig.

Wonen en Management

De kat zal na de behandeling regelmatig vervolgonderzoeken nodig hebben om de leverfunctie van het dier te evalueren. Uw dierenarts zal ook vaak aanbevelen om het dieet van de kat aan te passen, vooral als hij pacreatitis heeft ontwikkeld, waarvoor een vetarm dieet nodig is.

Prognose hangt af van de omvang van de ziekte; bij sommige patiënten is de prognose ondanks behandeling slecht.

Aanbevolen: