Inhoudsopgave:

10 Dingen Die U Niet Mag Vergeten Als Uw Kat Een Chronische Nierziekte Heeft
10 Dingen Die U Niet Mag Vergeten Als Uw Kat Een Chronische Nierziekte Heeft

Video: 10 Dingen Die U Niet Mag Vergeten Als Uw Kat Een Chronische Nierziekte Heeft

Video: 10 Dingen Die U Niet Mag Vergeten Als Uw Kat Een Chronische Nierziekte Heeft
Video: Voeding en dieet bij chronische nierschade 2024, December
Anonim

Laatst bijgewerkt op 25 februari 2016

Chronische nierziekte (vaak duidelijk aangeduid als "nierfalen") bij katten is een van de meest frustrerende kattenziekten voor alle betrokkenen. Van de patiënt tot de eigenaar tot de zorgverleners van het huisdier, chronische nierziekte is gewoon slecht.

Meestal, zoals degenen onder u die dit lezen waarschijnlijk al weten, is het overlijden van de nieren in deze gevallen te wijten aan een degeneratie van de werkende delen van de nier (voornamelijk de "nefronen"). Meestal zullen we niet eens weten dat de nieren van uw kat deze verandering ondergaan totdat er slechts 1/6 van deze kritieke structuren over is. Tegen die tijd is er weinig dat we kunnen doen (niet dat we dat in de meeste gevallen ooit zouden kunnen) behalve het aanpakken van de symptomen van nierverslechtering.

Maar zelfs dat is niet zo eenvoudig om te doen. Omdat de nieren verantwoordelijk zijn voor zoveel verschillende functies (het lichaam van gifstoffen opruimen, de productie van rode bloedcellen helpen stimuleren, elektrolyten in het bloed in evenwicht houden), komt er veel bij kijken om een patiënt door deze moeilijke, typisch levenseinde ziekte.

Om deze problemen zorgvuldig in evenwicht te brengen, moet u al het mogelijke doen om uw kat tijdens dit proces comfortabel te houden. Dus hier is mijn checklist voor belangrijke zaken waarmee u rekening moet houden wanneer uw kat een chronische nierziekte heeft:

(Vergeet niet dat ziekten niet altijd overeenkomen met een enkelvoudig type. De onderstaande problemen zijn die welke typisch optreden bij chronisch nierfalen, maar sommige zijn mogelijk niet zo klinisch relevant voor het specifieke geval van uw kat. En vergeef me mijn gebrek aan volledigheid over deze richtlijnen- er is maar genoeg ruimte in één blogpost. Ga naar felinecrf.org en volg mijn links hieronder voor meer diepgaande informatie.)

1. Plassen en drinken

Vaak is dit het eerste symptoom dat eigenaren van katten met chronische nierziekte opmerken: grote hoeveelheden urine die de klonterige kattenbakvulling doen stollen, samen met kommen met water die in recordtijd worden weggegooid.

Hoewel het een triest teken is van de negatieve verandering in de nierfunctie, is het ook een belangrijke indicator van het blijvende vermogen van de nieren om te functioneren. In het geval van chronisch nierfalen proberen patiënten eenvoudig ongewenste gifstoffen uit het bloed te spoelen door verhoogde dorst en gelijktijdige eliminatie. Daarom wordt aanbevolen om voortdurend hoge volumes in de gaten te houden als het gaat om drinken en plassen.

2. Misselijkheid en braken

Al die gifstoffen die de nieren niet langer efficiënt kunnen uitscheiden, leiden tot een grote toename van een aantal zeer misselijkmakende chemicaliën in het bloed. De hersenen reageren door ze te helpen elimineren via braken. Hoewel dit soms contraproductief kan zijn (iedereen heeft immers voedingsstoffen nodig om te leven), is het een natuurlijke reactie.

Er bestaan tal van medicijnen die het ongemak van misselijkheid kunnen helpen beperken. Vraag uw dierenarts om enkele aanbevelingen.

3. Vloeistoffen

De steunpilaar van de zorg voor de meeste patiënten met chronisch nierfalen (vooral in hun gevorderde stadia) is vloeistoftherapie. Subcutane vloeistoftoediening is op de lange termijn de meest gebruikelijke manier om vocht toe te dienen, hoewel intraveneuze vloeistoftoediening doorgaans in het begin de voorkeur heeft en in de loop van de ziekte met tussenpozen nodig kan zijn

4. Fosfor

"Fosfor is niet je vriend" tijdens nierfalen. Het fosforgehalte in het bloed zal stijgen naarmate het vermogen van de nieren om het uit te scheiden afneemt. Bijgevolg stijgt het calciumgehalte om de fosforbelasting te evenaren - en het calcium moet ergens vandaan komen, toch? De calciumrijke botten worden vervolgens uit hun voorraad uitgeloogd, waardoor ze in sommige gevallen ernstig verzwakken.

Dat is de reden waarom orale, fosforbindende medicijnen nodig zijn om het lichaam van zijn buitensporige niveaus te bevrijden.

5. Bloedarmoede

De nieren maken een hormoon (erytropoëtine) aan dat de aanmaak van rode bloedcellen stimuleert. Dit betekent dat wanneer de nieren lijden, ook het bloed lijdt. Bovendien betekent het teveel aan vocht dat deze patiënten soms krijgen, dat hun bloed altijd meer verdund is dan het anders zou zijn, waardoor het aantal rode bloedcellen dat de ronde maakt, effectief wordt verlaagd.

Bloedarmoede (laag aantal rode bloedcellen in de bloedsomloop) komt vaak voor bij gevallen van chronisch nierfalen en kan worden behandeld met een kleine mate van ijzervoeding en in grotere mate met synthetische of natuurlijke hormoonsuppletie (respectievelijk darbopoëtine of erytropoïtine).

6. Zwakte

Secundair aan bloedarmoede, ondervoeding, misselijkheid en/of zwakke botten komt een algemeen optreden van zwakte. De spiermassa kan afnemen, wat leidt tot een onverbiddelijke neerwaartse spiraal in activiteit en verdere zwakte.

7. gebrek aan eetlust

Plots is dat eten niet meer zo spannend. Katten die misschien stevige eters waren, vertonen plotseling kieskeurig gedrag tijdens het voeren, eten langzamer of schuwen de minder smakelijke componenten van hun maaltijden.

Een subset van het probleem van misselijkheid en braken, gebrek aan eetlust (vaak klinisch aangeduid als anorexia, vooral wanneer het eetlustniveau tot nul daalt) is vaak het meest frustrerende aspect van chronisch nierfalen bij katten. Deze eigenaren zullen er alles aan doen om de uitbundigheid van hun kat voor het avondeten terug te brengen. Er zijn medicijnen om de eetlust te stimuleren. Sommige zijn zelfs matig effectief, zelfs als misselijkheid-dempende medicijnen geen vooruitgang hebben geboekt. Vraag of je kat een kandidaat is.

8. Gewichtsverlies

Ja, als je weken, zo niet maanden, voorafgaand aan je diagnose op het punt stond misselijk te worden zonder dat iemand het zou merken, zou je er waarschijnlijk ook in slagen om een aanzienlijk percentage van je lichaamsgewicht te verliezen. Voortdurend gewichtsverlies in de gaten houden is belangrijk voor de meeste patiënten met chronische nierziekte.

9. Bloeddruk

61% van de katten met chronische nierziekte heeft een hoge bloeddruk. Maar bij de meeste katten wordt dit probleem nooit aangepakt (meestal door middel van medicijnen, zoals amlodipine). De waarheid is dat dat komt omdat de andere symptomen veel dringender lijken en omdat we al stappen hebben ondernomen om de bloeddruk te verlagen door de veranderingen in het dieet die we aanbevelen (zie hieronder). Toch beschouw ik bloeddruk als een minimaal behandelde overweging bij katten met nierfalen. Voor sommigen kunnen medicijnen een heel reëel verschil maken.

10. Dieet

Verreweg het meest hoorbare controversiële aspect van de behandeling van chronische nierziekte, voedingsbehandeling is niettemin de meest populaire benadering voor middellange tot lange termijn behandeling van katachtige nierpatiënten. Deze diëten bevatten weinig natrium en eiwitten en zijn ontwikkeld om de bloeddruk te verlagen en de ophoping van toxines die worden geproduceerd door de afbraak van eiwitten, die door de nieren moeten worden geklaard, te beperken.

Zoals eerder vermeld, wordt het stimuleren van een onaantrekkelijke, misselijkmakende patiënt echter bemoeilijkt door de verre schreeuw van deze diëten van de van nature smakelijke eiwitrijke kost waar katten van kunnen genieten. Met andere woorden, deze diëten spreken alleen de minst misselijke en beste eters onder de katachtigen aan. Natuurlijk kunnen katten tot begrip van hun noodzaak worden gebracht, maar dit is vaak een uitdaging.

Koken voor katten met chronisch nierfalen is vaak een vruchtbare onderneming. Bekijk de recepten van Dr. Rebecca Remillard op petdiets.com.

Tot slot wil ik vermelden dat alle eigenaren van patiënten met chronisch nierfalen tijdens dit proces het advies kunnen vragen van een door de raad gecertificeerde internist. Bovendien worden eigenaren die ervoor kiezen om dialyse (nog steeds alleen beschikbaar in zeer beperkte geografische regio's) en de mogelijkheid van een niertransplantatie (beschikbaar voor een beperkt aantal gevallen van nierfalen) te overwegen, dringend verzocht om zo snel mogelijk na de diagnose geavanceerde diensten te zoeken.

Hier is een extra set links met dank aan VeterinaryPartner.com.

Aanbevolen: