Er Is Meer Dan één Optie Voor Het Voeren Van Katten Met Chronische Nierziekte

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Het belang van voeding bij de behandeling van chronische nierziekte (CKD) bij katten is algemeen bekend, maar wat vaak over het hoofd wordt gezien, is het feit dat de voedingsbehoeften van een kat zullen veranderen naarmate de ziekte voortschrijdt.

Fosforbeperking is van vitaal belang in elk dieet dat is ontworpen voor katten met chronische nieraandoeningen. De reden hiervoor is simpel. Fosfor wordt via de urine uit het lichaam uitgescheiden en wanneer de nierfunctie wordt aangetast, beginnen de niveaus in het lichaam te stijgen. De gemakkelijkste manier om het fosforgehalte in het bloed laag te houden, is door de hoeveelheid die een kat binnenkrijgt te beperken.

Vroeg in de loop van de ziekte hoeft het fosforgehalte in de voeding slechts matig te worden beperkt. Meer gevorderde gevallen vereisen vaak drastischer verlaagde hoeveelheden, of zelfs de toevoeging van een medicijn dat zich bindt aan fosfor in het darmkanaal, waardoor de absorptie ervan wordt beperkt.

Het aanbevelen van een geschikt eiwitniveau in de voeding voor katten met CKD is iets ingewikkelder. Te veel eiwit in het dieet kan schadelijk zijn, deels omdat voedingsmiddelen met een hoog eiwitgehalte ook vaak veel fosfor bevatten. Aan de andere kant, als een kat met CKD aan spierafbraak lijdt, kan het verhogen van het eiwitgehalte van het dieet de achteruitgang van de lichaamsconditie helpen verbeteren of op zijn minst vertragen. Voeding voor katten met CKD moet altijd van de hoogst mogelijke kwaliteit eiwit zijn, zodat de patiënt de meeste waarde uit dat eiwit haalt met het minste negatieve effect op zijn of haar nieren.

Het energieniveau (calorische inhoud) van een voer moet ook overeenkomen met de huidige behoeften van de kat. Als een kat gewicht verliest op een nierdieet, maakt het niet uit hoe goed zijn of haar laboratoriumwerk eruitziet, het voedsel voldoet niet aan de voedingsbehoeften van de patiënt. Soms kan de oplossing zo simpel zijn als het proberen van een ander merk of smaak van nierdieet. Zelfgemaakte diëten zijn over het algemeen buitengewoon smakelijk, dus als u bereid bent om voor uw kat te koken, is een consult met een veterinaire voedingsdeskundige de tijd en de kosten waard. Maar er is een andere optie die ik naar voren ga brengen in de geest om het perfecte niet de vijand van het goede te laten zijn.

De meeste dierenartsen bevelen ingeblikte diëten aan voor katten met CKD omdat ingeblikt voedsel meer water dan brokken bevat en uitdroging een groot probleem is voor katten met CKD. Vanwege hun hoge watergehalte zijn ingeblikte diëten echter ook minder calorierijk dan droge formuleringen. Als een CKD-patiënt moeite heeft om zijn of haar gewicht op een ingeblikt dieet te houden, kan overschakelen op droogvoer een redelijke optie zijn, zolang aan twee voorwaarden wordt voldaan:

1. De kat krijgt uiteindelijk meer calorieën binnen na de verandering van dieet.

2. De eigenaar is bereid om subcutane vochttoediening te verhogen (of te starten) om het verlies aan wateropname uit voedsel te compenseren.

Voedingsbeoordeling moet deel uitmaken van elke hercontrole voor een kat met chronische nierziekte. Als uw dierenarts het onderwerp niet ter sprake brengt, vraag dan of het lichamelijk onderzoek en laboratoriumwerk van uw kat erop wijzen dat een verandering in het dieet in zijn of haar belang kan zijn.

Dr. Jennifer Coates