Huisdieren Steriliseren: Hoe Deze Dierenarts Omgaat Met De 'hitte

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Als je had geraden dat dit bericht het onderwerp zou behandelen van het steriliseren van huisdieren terwijl ze krols zijn … zou je precies op het goede spoor zitten.

Voor het geval je mijn andere tirades over dit onderwerp hebt gemist, wil ik eerst uitleggen: krolse katten zijn gemakkelijk te veranderen. Tochtige honden - vooral oudere, grote rassen en/of dikke honden - kunnen een nachtmerrie zijn voor elke dierenarts (zelfs de meest ervaren onder ons).

Toegegeven, ik ben er nooit op uit geweest om een loopse hond te steriliseren. In feite is de enige keer dat ik dat ooit doe, wanneer het van buitenaf niet duidelijk is dat ze in feite 'in het seizoen' is. Telkens wanneer ik vermoed dat een teef loops is (tussen haakjes, ik gebruik het b-woord graag in een medische context), doe ik er alles aan om ervoor te zorgen dat ik haar niet openmaak voordat ik het met de eigenaar heb gecontroleerd.

In het geval dat de eigenaar precies lijkt te weten wanneer de laatste tochtigheid van het dier plaatsvond, zal ik hen meestal op hun woord geloven. Als een intacte reu in het ziekenhuis echter in paniek lijkt te raken, zal ik hem ook op zijn woord geloven.

In deze twijfelachtige gevallen voer ik meestal vaginale cytologie uit (schraap voorzichtig een paar cellen uit de vagina en onderzoek ze onder een microscoop). Als het uiterlijk van de cellen daar suggereert dat ze krols kunnen worden, vooral bij een grote of te zware hond, stel ik de operatie uit.

dus weet je, niet alle honden bloeden als ze loops zijn (dit wordt een "stille hitte" genoemd). Niet alle honden komen om de zes maanden in het seizoen op een dubbeltje (zoals ze zouden moeten). En niet alle eigenaren weten wanneer hun honden hebben gefietst (ja, ik weet dat dit vreemd voor je klinkt, maar het is de norm bij mijn klanten).

Maar helaas kan zelfs vaginale cytologie nutteloos zijn. Wat er uiteindelijk gebeurt, ligt voor de hand: we openen ze alleen om te ontdekken dat hun baarmoeder groter is dan het anders zou zijn geweest. We zien gezwollen bloedvaten in de ligamenten en langs het baarmoederlichaam. En de weefsels die we van plan waren te knippen? Ze hebben de neiging om te willen scheuren.

Het is niet leuk.

Maar wat is mijn alternatief? Haar weer dichtnaaien en naar huis sturen?

Nee. De standaard van zorg is om de sterilisatie toch uit te voeren. Ik ken geen dierenartsen die de procedure zullen afbreken als de buik al is doorgebroken.

De eigenaar van de driejarige Rottweiler die ik deze week heb gesteriliseerd, was het daar echter niet mee eens. Ze is boos dat ik toch heb toegezegd haar hond te steriliseren. Aangezien ik eerder had uitgelegd dat ik haar grote, te zware hond niet wilde steriliseren terwijl ze loops was (en haar vroeg om zeker te zijn van haar laatste loopsheidsdatum voor de operatie), was ze geschokt dat ik dat zou doen en boos dat ze kreeg niet de kans om te weigeren toen ik me eenmaal de stand van zaken realiseerde.

Aan de basis van dit probleem, zoals bij de meeste problemen met dierenartsen, is communicatie. Direct na de operatie was de eigenaresse telefonisch niet bereikbaar. Ze kwam die dag zo laat om haar hond op te halen dat ik niet meer aanwezig was om de situatie uit te leggen. Ik heb haar 's avonds niet gebeld om er zeker van te zijn dat ze begreep dat de sterilisatie toch moest gebeuren (dat had ik moeten doen). Ze was de volgende dag niet telefonisch bereikbaar - ik moest een bericht achterlaten.

Blijkt dat ik twee dagen later verneem dat ze ook boos is over de tijd dat ik de procedure ondernam (late lunchtijd). Ze beweert dat ik haar hond "ondermaatse zorg" heb gegeven door haar krols te steriliseren … en laat op de dag. Hoewel haar werd verteld dat we de procedure van haar hond moesten uitstellen om drie uur geopereerd te worden met een noodgeval (een hond die door een paard in het gezicht was getrapt), vond ze dat geen goede reden.

Via voicemail bood ik aan om de hond te zien als het niet goed met haar ging (ik dacht dat dat het probleem zou kunnen zijn en ik was natuurlijk erg bezorgd). Blijkt dat de hond stil is, maar verder prima doet. Het is de eigenaar die gestoomd en ongelukkig is.

Soms lijkt het alsof ik gewoon niet kan winnen. Ik heb tot nu toe uitstekend werk geleverd omdat ik niet die extra stap deed om een complicatie (die het succes van de procedure op geen enkele manier belemmerde maar die zeker uitleg verdiende) te communiceren, de klant was ontevreden. Toegegeven, het klinkt alsof ze misschien ontevreden was, wat ik ook deed, gezien de toestand van haar nood gedurende een sterilisatietijd van 13:30 uur.

Alsof het castreren van dikke Rottweilers in hitte niet genoeg is … meer warmte van eigenaren nemen is soms ons lot. En dat is OK…ik denk…zolang ik door erover te schrijven deze stress voor eens en voor altijd kan zuiveren.