PennHIP Versus OFA: Betere Medicijnen Versus Betere Marketing

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Het is als VHS over Betamax, de Amerikaanse standaardmicrochips versus de ISO van de wereld, de dominantie van de pc over het besturingssysteem van de Mac, het Kwerty-toetsenbord over andere, meer intuïtieve modellen…

Hoewel je het misschien niet met me eens bent over sommige van de bovenstaande voorbeelden, is de geschiedenis van technologische standaarden bezaaid met manieren waarop aantoonbaar veel betere modellen het verloren hebben van hun kleinere rivalen. En meestal komt het neer op marketing.

Soms betekent het dat de overheid de ene standaard over de andere moet kopen, uw model tegen lage kosten moet distribueren naar een veelgebruikte industrie (referentieporno en VHS) of concurrenten moet uitdagen met oneerlijke praktijken (á la AVID-microchips). Soms is het gewoon een kwestie van voor marketing bestemde dollars en een wendbare marketingarm (Microsoft vs. Mac).

Waar ga ik hiermee naartoe? Voor degenen onder u wiens rassen aanleg hebben voor heupdysplasie, weet misschien dat de OFA (Orthopaedic Foundation for Animals) en PennHIP-modellen rivaliserende technologieën vertegenwoordigen voor het beoordelen van hondenheupen. Je moet ook weten dat ik het PennHIP-model superieur vind.

Nee, het is niet omdat ik naar de Universiteit van Pennsylvania ging en deze methode in me had ingeprent (inderdaad, ze sloegen bijna niet op de borst toen ik daar was). En het is niet omdat Dr. Gail Smith, de dierenarts die de PennHIP-benadering heeft bedacht, daar een populaire prof was.

Nee. Het is omdat ik geloof dat elke rationele persoon die de twee technologieën zou vergelijken, het moeilijk zou hebben om de OFA-methode te kiezen. Dit is waarom:

1. Objectiviteit

De röntgenfoto's van PennHIP-patiënten worden beoordeeld via objectieve metingen, terwijl de OFA-röntgenfoto's worden beoordeeld door een klein panel van radiologen op basis van subjectieve indrukken van de individuele heupconformatie van de hond.

2. Evidence-based

PennHIP vereist dat elke dierenarts die deze methode toepast, zijn of haar röntgenfoto's opneemt in een database met gevallen, ongeacht de heupkwaliteit. Dit verbetert niet alleen de waarde van de database, maar ook de waarde ervan voor honden in het algemeen vanwege de nauwkeurigere weergave van de werkelijke incidentie van heupaandoeningen. De nauwkeurigheid van resultaten voor individuele honden wordt voortdurend verfijnd naarmate er meer in de database komen.

De aanpak van de OFA stelt dierenartsen effectief in staat om de beste afbeeldingen te selecteren of te weigeren om heupen van slechte kwaliteit in te dienen voor evaluatie, waardoor hun database scheeftrekt in de richting van betere heupen. Deze selectiebias maakt deze database enigszins onbruikbaar.

3. Vroege voorspelling van toekomstige ziekte

De OFA-methode is niet bedoeld om toekomstige ziekte nauwkeurig te voorspellen. Bovendien kan het niet worden ondernomen totdat een dier twee jaar oud is en ver in de broedjaren. Dit betekent dat veel honden de showring zullen betreden voordat hun heupen worden beoordeeld, waardoor de kans groter wordt dat arme heupen de genetische pool binnenkomen via op prijzen gebaseerde prikkels.

PennHIP kan al vanaf 16 weken worden gebruikt voor een nauwkeurige voorspelling van toekomstige veranderingen aan de heupen. Daarin ligt zijn meest waardevolle bezit: zijn vermogen om heupdysplasie volledig uit de genetische pool te elimineren als iedereen deze methode zou gebruiken op hun prepuberale honden.

Maar PennHIP heeft enkele nadelen en nadelen. Hier is een overzicht van deze:

1. Toegang

OFA kan door elke dierenarts met een röntgenapparaat worden gebruikt, terwijl PennHIP-dierenartsen gecertificeerd moeten zijn na het voltooien van een cursus van één tot twee dagen. In mijn omgeving (Miami) is slechts één dierenarts gecertificeerd. Ik telde ongeveer 25 PennHIP-dierenartsen in de hele staat Florida.

2. Kosten

OFA vereist een eenvoudige vergoeding voor evaluatie en certificering op één röntgenfoto. Als de heupen duidelijk slecht worden beoordeeld door de huisarts die de röntgenfoto maakt, kiezen velen ervoor om de film niet op te sturen en maken ze extra kosten. Veel dierenartsen verdoven of verdoven niet voor deze röntgenfoto (hoewel ik dat wel doe).

PennHIP vereist dat de eigenaar van de hond zich inzet voor de hele service: anesthesie, drie röntgenfoto's en de evaluatiekosten. Pak eventuele extra kosten aan om de dierenarts te vergoeden voor zijn of haar certificeringsstatus en je hebt een duurdere procedure, soms twee tot drie keer wat OFA kost.

3. Anesthesie

Ik heb dit al genoemd, maar het verdient een speciale vermelding voor degenen die ervoor kiezen om de anesthetische ervaringen van hun hond te beperken. Hoewel ik geen OFA-röntgenfoto's zou maken zonder verdoving of sedatie, doen veel dierenartsen dat wel. Hondenbezitters die hun honden niet willen verdoven, kunnen meestal dierenartsen vinden om drugsvrije OFA-röntgenfoto's te maken. Niet zo voor PennHIP.

4. Pijn

OFA zegt dat PennHIP pijn veroorzaakt terwijl de ledematen van het dier worden onderworpen aan de meer natuurlijke gewichtdragende positie die nodig is voor deze röntgenfoto's. Maar PennHIP ontkent dit en citeert slechts een handvol gevallen waarin patiënten een dag of langer meer dan minimaal kreupel waren (zonder blijvend ongemak voor wie dan ook). Ik kan hier niet voor instaan, maar ik zal bevestigen dat sommige OFA-patiënten enig ongemak ervaren na hun röntgenfoto's als hun heupen slecht waren.

(Bekijk dit vorige bericht van mij om te zien hoe de verschillende stijlen van röntgenpositionering eruit zien.)

Voor mij lijkt de OFA-procedure zo'n inferieure methode dat als we behandelingsregimes zouden vergelijken in plaats van diagnostiek, er weinig twijfel over zou bestaan dat het nieuwere, duurdere model jaren geleden overweldigend zou zijn aanvaard als het ideale alternatief. Maar dat is het niet.

Heupprothesen boven FHO's, TPLO's boven extra-capsulaire reparaties, cyclosporine in plaats van perianale fistelchirurgie, hyposensibilisatie boven seriële therapie met steroïden…

Dit zijn enkele voor de hand liggende voorbeelden van waar duurdere therapeutische regimes het wonnen ten gunste van veel minder effectieve methoden. In feite zou het eerlijk zijn om te zeggen dat het NIET aanbieden van de meest effectieve keuze in deze gevallen kan worden opgevat als wanpraktijken … of op zijn minst als het beroven van klanten van hun recht op geïnformeerde toestemming.

Niet zo met PennHIP. De minimale toegang die klanten hebben tot dit superieure diagnostische hulpmiddel (althans in mijn regio) betekent dat dierenartsen het recht hebben om de duidelijke superioriteit ervan te negeren ten gunste van het meer toegankelijke, minder dure alternatief.

Als ik Dr. Gail Smith wat ongevraagd advies zou geven voor zijn PennHIP-programma, van de ene marketinggerichte dierenarts naar de andere, zou ik…

1. …zijn non-profitprogramma voorzien van voldoende geld voor nooddonaties om de marketing en distributie van zijn cursus te vergroten.

2. … de toegangsdrempels verminderen voor dierenartsen (zoals ik) die willen spelen, maar daar weinig gelegenheid toe hebben op mijn lokale conferenties.

3. …minimaliseer de evaluatiekosten voor elke indiening van een patiënt.

4. … breng mijn methode op de markt voor slimme zorgverzekeraars voor huisdieren die prikkels hebben om het heuprisico waarmee elke patiënt wordt geconfronteerd beter te begrijpen.

5. …zorg ervoor dat elke student diergeneeskunde de dierenartsschool verliet, wetende welke methode het beste was. Immers, als zelfs Penn-dierenartsen zoals ik de school verlaten met een vaag idee of PennHIP echt superieur is of niet, kun je niet verwachten dat veterinaire afgestudeerden van andere programma's beter weten.

6. …sluit rasverenigingen aan, ben aanwezig op grote hondenshows en schrijf artikelen voor publicaties van eigenaren van gezelschapsdieren (en blogs zoals deze) om de vraag naar de service bij de bron te vergroten: verantwoordelijke hondenbezitters.

Dit zijn slechts een paar brede ideeën. Het lijkt me alsof Dr. Smith een paar studenten van de overkant van de straat in Wharton kan gebruiken om zijn plan uit te werken. Misschien zal hij een dezer dagen serieuze stappen ondernemen om te voorkomen dat PennHIP de weg van de Betamax inslaat. Ik zou echt willen dat hij dat zou doen. Onze honden verdienen beter.

OK, dus PennHIP vs. OFA… wat doe je?