Pijnlijke Hakken Bij Konijnen

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Ulceratieve pododermatitis bij konijnen

Ulceratieve pododermatitis, of bumblefoot, is een bacteriële infectie van de huid; in het bijzonder de huid van de achterpoten en hakken - het deel van het achterbeen dat op de grond rust wanneer een konijn zit. Vanwege de locatie en kenmerkende symptomen wordt deze aandoening ook wel "pijnlijke hakken" genoemd.

Indien onbehandeld, kan ulceratieve pododermatitis verslechteren tot diepe pyodermie - ernstige ontsteking met met pus gevulde laesies en diepe cellulitis - ernstige ontsteking van het diepe cellulaire en bindweefsel. Blootstelling aan harde en natte oppervlakken of vochtige oppervlakken die het weefsel van de voetzolen zacht houden, kan een konijn vatbaar maken voor het ontwikkelen van zweren aan de voeten.

Als er eenmaal een diepere infectie is ingetreden, kunnen er veel andere gezondheidsproblemen bij het konijn ontstaan. Vaak volgt synovitis (zwelling van de gewrichtsweefsels) die zich ontwikkelt tot osteomylitis (infectie van het beenmerg) en mosteonecrose, wat resulteert in verlies van bloedtoevoer naar de botten, uiteindelijk afsterven van botweefsel en afbraak van de botten.

Symptomen en typen

De tekenen en symptomen van ulceratieve pododermatitis worden gewoonlijk ingedeeld van graad I tot graad V, afhankelijk van de ernst van de ziekte.

• Graad I - Konijnen in dit stadium van de ziekte hebben een mildere vorm van de ziekte en kunnen wat haaruitval en andere vroege symptomen ervaren op de onderkant van de achterpoten
• Graad II - Konijnen met dit milde stadium van de ziekte zullen haarverlies op de voeten of hakken ervaren, en kunnen ook zwelling en roodheid op de voeten en hakken ervaren
• Graad III – In dit matige stadium van ulceratieve pododermatitis heeft het konijn meer kans op een beschadigde huid, zweren en mogelijk korstvorming, wat een kans op infectie kan geven.
• Graad IV - Tijdens deze ernstige vorm van de ziekte heeft het konijn waarschijnlijk een abces, een infectiezak en ontsteking van de pezen of diepere weefsels in de achterpoten van het lichaam
• Graad V – In dit stadium van de ziekte zal het konijn waarschijnlijk ernstige symptomen van ulceratieve pododermatitis krijgen, waaronder osteomyelitis of beenmerginfectie, zwelling van het gewrichtsweefsel (synovitis) en mogelijk ontsteking van de pezen (tendinitis), die allemaal leiden tot een abnormale gang, houding en houding
• Andere tekenen en symptomen kunnen zijn: niet willen lopen, wat grotendeels gepaard gaat met ongemak en pijn, zwaarlijvigheid, nervositeit en onvermogen om te eten

Oorzaken

Er zijn veel oorzaken voor ulceratieve pododermatitis, waaronder decubitus waarbij de zachte weefsels van de ledematen van het konijn vast komen te zitten of vast komen te zitten tussen bot en harde oppervlakken. Te veel wrijving en blootstelling aan constant vocht, vooral op de achterpoten, en blootstelling aan urine of uitwerpselen kunnen de voeten ook blootstellen aan ulceratieve pododermatitis, vooral bij dieren met een verzwakt immuunsysteem of dieren die in vuil strooisel zitten. Konijnen die zwaarlijvig zijn of die te weinig beweging krijgen, lopen risico vanwege de hoeveelheid druk die op het voetoppervlak wordt uitgeoefend en/of de hoeveelheid tijd die op één plek zit. Konijnen die overmatig met hun voeten bonzen, lopen ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van huidproblemen met het oppervlak van de voetzool en het spronggewricht.

Sommige konijnen ontwikkelen ulceratieve pododermatitis secundair aan een bacteriële infectie, zoals die veroorzaakt door Staphylococcus aureus. Andere veel voorkomende infecties zijn Pasteurella multocida, Proteus spp., Bacteroides spp. of Escherichia coli.

Diagnose

Uw dierenarts zal abcessen en infecties die verband houden met ander trauma of breuken moeten uitsluiten. Röntgenbeeldvorming kan gedetailleerde diagnostische beelden van de botten opleveren, zodat uw dierenarts kan bepalen hoe betrokken de benige structuren in het lichaam zijn, zodat een schatting kan worden gemaakt voor de prognose. Konijnen met botinfecties hebben doorgaans een slechtere prognose en hebben een langere behandeling nodig dan konijnen met mildere stadia van de ziekte.

Een echografisch onderzoek kan ook helpen andere oorzaken van pijn en ongemak uit te sluiten, en kan een betere schatting geven van hoe uitgebreid de infectie is en of deze de omliggende huid, weefsels en gewrichtsvloeistof is binnengedrongen.

Behandeling

Vroege behandeling van ulceratieve pododermatitis omvat poliklinische zorg voor het verlichten van roodheid, zwelling en ongemak. Zorg in een later stadium kan intramurale behandeling inhouden, inclusief chirurgische procedures om dode huid en weefsel op de voeten en hakken te verwijderen. Het gebruik van langdurige antibiotica en pijnstillende medicijnen is soms gerechtvaardigd voor ernstige oorzaken van ulceratieve pododermatitis.

Eten is belangrijk tijdens de behandeling om verzwakking van het maagdarmstelsel en overgroei van ongunstige bacteriën in de darm te voorkomen. Een brede selectie van verse groenten, waaronder boerenkool, spinazie, paardebloemgroenten, peterselie, enz. is noodzakelijk.

Wonen en Management

Het is van cruciaal belang dat uw konijn de juiste zorg krijgt voor deze aandoening, inclusief de juiste medische zorg en zorg na de behandeling, en een schone leefruimte die vrij is van draadvloeren en schoon en droog wordt gehouden. Draadvloeren kunnen hard zijn voor de poten van een konijn en veroorzaken eelt of kleine schaafwonden die snel geïnfecteerd kunnen raken. Je konijn mag alleen een gladde, zachte, droge vloer hebben om op te rusten, met dik beddengoed om te slapen. Het is vooral belangrijk in vochtige omgevingen om ervoor te zorgen dat de vloerruimte van uw konijn vochtvrij wordt gehouden, aangezien een vochtige vloer een ideale omgeving biedt voor huidproblemen en bacteriegroei, en vochtige omstandigheden niet snel drogen (bijv. gemorst water), of urine op de vloer).

Een slechte prognose is waarschijnlijk voor patiënten met een ernstige ziekte, dus vroege zorg wordt aanbevolen en aangemoedigd. Aangezien herhaling vaak voorkomt, is het van cruciaal belang om bij de eerste tekenen van ongemak veterinaire hulp in te roepen, voordat de infectie de kans krijgt om gecompliceerd te worden. Het is ook belangrijk om rekening te houden met de financiële en tijdsdruk van de behandeling van een ziekte, waarvoor in veel gevallen tijd, emotionele en financiële middelen nodig zijn.