Huisdieren Behandelen Met Orale Vloeistoffen Versus Behandeling Met IV-vloeistoffen

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Vloeistoftherapie kan levensreddend zijn en in minder extreme gevallen kunnen zieke dieren zich er nog steeds een stuk beter door voelen. Ik had hier een keer uit de eerste hand ervaring mee toen ik met een onstuimig geval van voedselvergiftiging kwam. Ik voelde me uiteindelijk zo verschrikkelijk dat ik me inschreef bij het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Ze voerden een paar tests uit, vonden niets bijzonders en gaven me vervolgens drie liter intraveneuze (IV) vloeistoffen. De dokter waarschuwde me: "Je voelt je een paar uur als een miljoen dollar en dan zit je weer plat op je rug." Hij had gelijk.

Ik heb ongeveer hetzelfde gezien bij mijn patiënten. Als ik een huisdier behandel dat een combinatie van diarree, braken, overmatig urineren en/of slechte wateropname heeft, zal vochttherapie altijd deel uitmaken van mijn behandelprotocol. Soms kan dat zo simpel zijn als het aanmoedigen van het huisdier om met water doordrenkt voedsel te drinken of te eten. Op andere momenten geef ik een bolus vloeistof onder de huid van de patiënt waaruit ze indien nodig kunnen putten. Maar wanneer de symptomen van een huisdier ernstig genoeg zijn en worden gecombineerd met een klinisch niveau van uitdroging, neem ik over het algemeen mijn toevlucht tot IV-vloeistoffen.

Huisdieren voelen zich duidelijk zoveel beter na het ontvangen van vloeistoffen, ongeacht de route dat ik niet van plan ben de frequentie te veranderen waarmee ik ze aanbeveel, maar het blijkt dat de intraveneuze route misschien niet zo vaak nodig is als ik dacht.

Dertien (65%) van de honden dronken de oplossing, terwijl zeven (35%) dat niet deden. Alle 13 honden die dronken, deden dat binnen vijf uur na opname en hadden significante verbeteringen in de laboratoriumparameters die het meest worden gebruikt om uitdroging bij honden te beoordelen.

Ik zal moeten nadenken over het verplaatsen van mijn "lijn in het zand" die bepaalt welke honden in aanmerking komen voor orale rehydratatie en welke subcutane of intraveneuze vloeistoftherapie nodig hebben. Het artikel bespreekt ook de aanzienlijke kostenbesparingen die gepaard gaan met het behandelen van honden met orale vloeistoffen in vergelijking met IV-vloeistoffen, wat zeker van belang is voor de meeste eigenaren.

Houd er echter rekening mee dat de honden in dit onderzoek allemaal een injectie hebben gekregen met een middel tegen braken dat alleen verkrijgbaar is via dierenartsen of op recept. Om deze reden dienen de resultaten niet te betekenen dat honden met significante gastro-intestinale nood thuis kunnen worden behandeld met alleen een oraal rehydratieproduct. Ik vermoed dat zonder de voordelen van misselijkheid, veel minder honden de elektrolytoplossing zouden hebben gedronken en dat hun toestand in de loop van de tijd zou zijn verslechterd.

Dr. Jennifer Coates

Referentie:

Evaluatie van een orale elektrolytoplossing voor de behandeling van milde tot matige uitdroging bij honden met hemorragische diarree. Reineke EL, Walton K, Otto CM. J Am Vet Med Assoc. 2013 sep 15;243(6):851-7.