De Juiste Manier Om Honden Te Voeren Die Zijn Uitgehongerd

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Ik kwam een paar weken geleden een lokaal hondenadoptie-evenement tegen. Een paar van de honden waren onlangs gered uit gruwelijke omstandigheden en waren uitgemergeld. We hebben het over 'huid en botten'. Hun verzorger zei dat ze er veel beter uitzagen dan toen ze voor het eerst werden binnengebracht, maar ze deden het traag als het ging om gewichtstoename.

Hoe tegenstrijdig dat ook mag klinken, deze reddingsorganisatie deed precies het juiste. Wanneer honden die in wezen uitgehongerd zijn, plotseling vrije toegang hebben tot grote hoeveelheden voedsel, kunnen ze erg ziek worden en zelfs sterven. Dit is een bijzonder moeilijke situatie omdat ons natuurlijke eerste instinct om een uitgehongerd dier te zien is om het voedsel te geven … heel veel voedsel. In werkelijkheid is het het beste om de hond onmiddellijk naar de dierenarts te brengen voor een beoordeling en een voedingsplan.

Het ernstigste effect dat gepaard gaat met het opnieuw introduceren van voedsel aan uitgehongerde honden, wordt het 'refeedingsyndroom' genoemd. Het wordt algemeen erkend bij mensen, maar er is minder onderzoek gedaan bij honden. Mijn enigszins beperkte begrip van het refeedingsyndroom is dat in een poging om de hongerdood te overleven, de metabole routes van het lichaam behoorlijk ingrijpende verschuivingen ondergaan. Wanneer het lichaam plotseling wordt "overspoeld" met voedsel, kunnen deze nieuwe wegen de situatie niet aan, wat resulteert in vocht-, elektrolyten- en vitamine-onevenwichtigheden die nadelige effecten hebben op veel verschillende organen, waaronder het hart en de hersenen. In extreme gevallen kan orgaandisfunctie zo ernstig worden dat de hond sterft.

Een minder extreme vorm van het refeedingsyndroom leidt tot maag-darmproblemen. Het maagdarmkanaal van een hond die gedurende een langere periode niet veel (of niets) heeft gegeten, kan eenvoudigweg de plotselinge aanval van een grote hoeveelheid voedsel niet aan. Deze honden ontwikkelen diarree, verlies van eetlust en/of braken, wat allemaal niet helpt als gewichtstoename het doel is.

Ik heb geleerd om honden met een risico op het refeeding-syndroom te voeren met een derde van hun normale, onderhoudscalorische behoefte en geleidelijk de hoeveelheid die ze daar binnenkrijgen te verhogen. Voor zover ik kan nagaan, is die aanbeveling niet echt gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, maar waarschijnlijk het resultaat van een better safe than sorry houding (niet dat daar iets mis mee is).

Ik vermoed dat de fijne details niet zo belangrijk zijn, maar ik begin toch met drie of vier keer per dag meerdere, kleine maaltijden van hoogwaardige voeding. De eerste dag streef ik naar ongeveer een derde van wat de hond normaal zou eten en het duurt ongeveer vijf dagen om de hond op zijn normale rantsoen te brengen, terwijl ik de hond nauwlettend in de gaten houd op eventuele nadelige effecten. Als de hond verder normaal is maar diarree krijgt, doe ik een beetje afstand van de aangeboden hoeveelheid voer. Zodra de hond eet wat als een "normale" hoeveelheid zou worden beschouwd, is het geschikt om een dieet met een hoge calorische waarde te geven (bijv. puppyvoer of product ontworpen voor werkhonden) totdat het ideale gewicht van de hond is bereikt.

Dr. Jennifer Coates