Inhoudsopgave:

Systemische Auto-immuunziekte Bij Katten
Systemische Auto-immuunziekte Bij Katten

Video: Systemische Auto-immuunziekte Bij Katten

Video: Systemische Auto-immuunziekte Bij Katten
Video: Een teek verwijderen bij je hond of kat 2024, September
Anonim

Systemische lupus erythematodes (SLE) bij katten

Auto-immuunziekten zijn het resultaat van een immuunsysteem dat hyperdefensief is geworden en de cellen, weefsels en organen van het eigen lichaam aanvalt alsof het ziekten zijn die vernietigd moeten worden. Systemische lupus erythematosus (SLE) is een auto-immuunziekte met meerdere systemen die wordt gekenmerkt door de vorming van antilichamen tegen een breed scala aan zelf-antigenen (antilichaamgenererende stoffen) en circulerende immuuncomplexen.

Hoge niveaus van circulerende antigeen-antilichaamcomplexen (type III-overgevoeligheid) worden gevormd en afgezet in het glomerulaire basaalmembraan (het filtratiegedeelte van de nier), het synoviale membraan (het zachte weefsel dat de oppervlakteruimte in gewrichten zoals de pols, knie, enz.), en in de huid, bloedvaten en andere plaatsen in het lichaam. Antilichamen die zijn gericht op zelfantigenen die zich op en in cellen bevinden, zoals erytrocyten, leukocyten en bloedplaatjes (drie soorten bloedcellen met type II-overgevoeligheid), kunnen ook worden geproduceerd. In mindere mate kan overgevoeligheid van type IV ook een rol spelen wanneer celgemedieerde immuniteit gericht is tegen een eigen antigeen.

SLE is zeldzaam, maar wordt als ondergediagnosticeerd beschouwd. Sommige van de rassen die een voorliefde voor SLE lijken te hebben, zijn onder meer Perzische, Siamese en Himalaya kattenrassen. De gemiddelde leeftijd is zes jaar, maar het kan op elke leeftijd voorkomen. Geslacht speelt geen rol.

Symptomen en typen

Klinische symptomen zijn afhankelijk van de lokalisatie van de immuuncomplexen, samen met de specificiteit van de auto-antilichamen. Genetische, omgevings-, farmacologische en infectieuze factoren kunnen echter een rol spelen bij het optreden van klinische symptomen zoals letahrgie, verlies van eetlust (anorexia) en koorts, die vooral wordt waargenomen in de acute fase. Andere tekens zijn onder meer:

Musculoskeletaal

  • Afzetting van immuuncomplexen in de synoviale membranen (het zachte weefsel dat de oppervlakken in de gewrichten bekleedt)
  • Gezwollen en/of pijnlijke gewrichten - belangrijk symptoom bij de meeste patiënten
  • kreupelheid bij het schakelen
  • Spierpijn of verspilling

Huid/exocrien

  • Afzetting van immuuncomplexen in de huid
  • Huidletsels
  • Symmetrische of focale huidlaesies - roodheid, schilfering, zweren, depigmentatie en/of haaruitval
  • Ulceratie van mucocutane overgangen en mondslijmvlies kan zich ontwikkelen - een huidgebied dat zowel slijmvlies als huidhuid omvat; deze komen meestal voor in de buurt van de lichaamsopeningen waar de uitwendige huid stopt en het slijmvlies dat de binnenkant van het lichaam bedekt begint (bijv. mond, anus, neusgaten)

Nier/urologisch

  • Afzetting van immuuncomplexen in de nier
  • Hepatosplenomegalie - vergroting van de nier en de lever

Bloed/lymfe/immuunsysteem

  • Auto-antilichamen tegen erytrocyten, leukocyten of bloedplaatjes (rode en witte bloedcellen)
  • Lymfadenopathie - gezwollen lymfeklieren
  • Andere orgaansystemen kunnen worden aangetast als er afzetting is van immuuncomplexen of antilichamen, of wanneer T-celgemedieerde cellen (lymfocyten) aanvallen

Oorzaken

De definitieve oorzaken van SLE zijn niet geïdentificeerd, maar blootstelling aan ultraviolet licht kan de ziekte verergeren.

Diagnose

Er moet een volledig bloedprofiel worden uitgevoerd, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. U moet een grondige anamnese geven van de gezondheid van uw kat en het begin van de symptomen, en of de symptomen zich in opeenvolgende volgorde hebben voorgedaan, of allemaal tegelijk. Pijn in de gewrichten, nierontsteking, huidlaesies, afbraak van rode bloedcellen, laag aantal bloedplaatjes en algemene lichaamszwakte zijn allemaal tekenen die uw arts attent maken op de kans op lupus.

Behandeling

Ziekenhuisopname kan nodig zijn voor de eerste behandeling van SLE, vooral als uw kat in een hemolytische crisis (vernietiging van rode bloedcellen) verkeert. Ambulante behandeling is echter vaak mogelijk als de aandoening niet ernstig is. Het soort zorg en het niveau van zorg zullen verschillen door welke systemen worden beïnvloed.

Voor thuisbehandeling moet u rust afdwingen, vooral tijdens perioden van ernstige gewrichtspijn. U kunt overwegen om de kooi voor een korte tijd te laten rusten, totdat uw kat zich weer veilig kan verplaatsen zonder overmatige inspanning. U moet mogelijk ook fel zonlicht vermijden, waardoor de toegang van uw kat tot heldere ramen mogelijk moet worden beperkt tot de late namiddag en avonduren. Als de nieren worden aangetast, zal uw dierenarts een nierspecifiek eiwitbeperkt dieet aanbevelen.

Er zijn een aantal medicijnen die kunnen worden gebruikt voor de behandeling van SLE, zoals immunosuppressiva voor het verminderen van de reactie van het immuunsysteem en corticosteroïden voor het verminderen van ontstekingen in de lymfeklieren. Uw dierenarts zal de medicijnen voorschrijven die nodig zijn om de specifieke vorm van de ziekte bij uw kat te behandelen.

preventie

Aangezien bekend is dat SLE bij sommige rassen erfelijk is, wordt het ten zeerste aanbevolen om niet te fokken met katten waarbij de diagnose SLE is gesteld.

Wonen en Management

Dit is een progressieve en onvoorspelbare ziekte. Langdurige, immunosuppressieve therapie is vereist. De behandelingen hebben vaak bijwerkingen waar u als verzorger van uw hond mee te maken krijgt. Ook zal uw dierenarts uw kat wekelijks willen zien, althans in het begin, om de effectiviteit van de behandeling te controleren en te letten op ernstige bijwerkingen.

Aanbevolen: