Inhoudsopgave:
2025 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2025-01-24 12:40
Actinomycose bij hamsters
Actinomycose is een zeldzame infectieziekte die wordt veroorzaakt door grampositieve, staafvormige bacteriën van het geslacht Actinomyces; meer specifiek de A. bovis-soort. Deze bacterie komt veel voor in de bek van een hamster. Pas wanneer het dier een open wond in de mond heeft, kan de bacterie in de bloedbaan terechtkomen en een wijdverbreide infectie veroorzaken. Dit kan leiden tot ontsteking en verweking van de kaakbotten, vandaar de meer algemene naam van de ziekte: "Lumpy Jaw."
Symptomen
In de beginfase van actinomycose ervaart de hamster ademhalingsmoeilijkheden. De hartslag en polsslag zullen toenemen en de huid kan blauwachtig worden. In de latere stadia zullen met pus gevulde holtes (abcessen) in de speekselklieren barsten, waardoor zwelling ontstaat, vooral in het kaakgebied. De kaken zullen opgezwollen raken totdat de hamster niet meer kan eten, wat leidt tot gewichtsverlies.
Oorzaken
Actinomycose bij hamsters wordt veroorzaakt door de bacterie Actinomyces bovis, die via wonden in de mond het lichaam binnendringt.
Diagnose
U moet de dierenarts een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hamster geven, inclusief het begin en de aard van de symptomen. Hij of zij voert dan een volledig lichamelijk onderzoek uit.
Voor een meer definitieve diagnose zal uw dierenarts een pus-exemplaar indienen voor het kweken. Gramkleuring, cytologie en zuurvaste kleuring kunnen ook worden toegepast.
Behandeling
Uw dierenarts zal proberen de abces(sen) door te prikken en te draineren. Naast natriumjodide, dat oraal wordt toegediend, zijn er enkele antibiotica waarvan wordt gedacht dat ze effectief zijn bij de behandeling van actinomycose bij hamsters. Raadpleeg uw dierenarts voor de beste behandeling in het geval van uw hamster.
Wonen en Management
Tijdens het herstellen van actinomycose moet de hamster worden gescheiden van andere hamsters en in een schone en rustige omgeving worden gehuisvest. Zijn dieet moet bestaan uit zacht voedsel dat gemakkelijk kan worden gekauwd en verteerd. Misschien wilt u het eten zelfs eerst pureren.
preventie
Isolatie van een geïnfecteerde hamster en snelle behandeling helpt bij het voorkomen van de verspreiding van deze bacteriële infectie naar andere huisdieren.
Aanbevolen:
Habitats Voor Hamsters: Waar Leven Hamsters?
Waar u uw hamster koopt en hoe goed u hem verzorgt, draagt echter in grote mate bij aan het hebben van een gelukkig, gezond gezinslid. Lees meer over waar de huishamster vandaan komt, hoe u een huisdierenhamster kunt vinden en tips om hem van het juiste huis te voorzien
Vitamine E-tekort Bij Hamsters
Vaak als gevolg van een onjuist dieet, kan vitamine E-tekort de immuunrespons van een hamster beïnvloeden, waardoor deze vatbaar wordt voor aandoeningen zoals mastitis en bloedarmoede. Vitamine E, een antioxidant, speelt ook een belangrijke rol bij de bescherming van verschillende cellen en membranen in het lichaam van een dier
Bacteriële Ziekte (ziekte Van Tyzzer) Bij Hamsters
De ziekte van Tyzzer is een infectie die wordt veroorzaakt door de bacterie Clostridium piliforme. Vaak gevonden bij jonge of gestresste hamsters, tast de bacterie het spijsverteringsstelsel aan en veroorzaakt hevige buikpijn en waterige diarree. Het wordt overgedragen via sporen die zich door de omgeving verspreiden en beddengoed, voedselcontainers en water verontreinigen. De bacterie kan ook worden verspreid via besmette ontlasting
Lintwormen Bij Hamsters
Lintwormen behoren tot een categorie van endoparasitaire platwormen die verschillende huisdieren infecteren, waaronder hamsters. In vergelijking met muizen en ratten komt lintworminfectie bij hamsters vrij vaak voor. Meestal worden de lintwormen overgedragen wanneer de hamster in contact komt met besmet water en/of voer
Bloed In De Urine, Dorst Bij Katten, Overmatig Drinken, Pyometra Bij Katten, Urine-incontinentie Bij Katten, Proteïnurie Bij Katten
Hyposthenurie is een klinische aandoening waarbij de urine chemisch uit balans is. Dit kan te wijten zijn aan een trauma, abnormale afgifte van hormonen of overmatige spanning in de nieren