Anale Klierproblemen Bij Honden (en Katten)

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Door T. J. Dunn, Jr., DVM

Er zijn maar weinig onderwerpen die de wenkbrauwen van hondenbezitters sneller doen fronsen (en de staart van honden laten zakken) dan het onderwerp anaalklieren. Deze twee kleine structuren staan bekend om het stinkende materiaal dat ze produceren, maar wat is hun doel en wat moeten ouders van huisdieren doen als er iets misgaat met hen?

Wat zijn anale klieren?

Anale klieren, of anale zakjes zoals ze soms worden genoemd, zijn kleine gepaarde zakjes die zich tussen de interne en externe anale sluitspieren bevinden, één aan elke kant van de anus op ongeveer 4 en 8 uur. Ze worden geleegd door korte en smalle kanalen net binnen de anus. Elke zak is bekleed met overvloedige, gemodificeerde talgklieren (olie) en apocriene (zweet)klieren. De uitgescheiden stof is normaal gesproken een olieachtige, bruinachtige vloeistof met een sterke geur.

Vloeistof die in de zak wordt vastgehouden, wordt meestal uitgedreven wanneer een hond poept, maar als dit niet regelmatig gebeurt, wordt het materiaal binnenin dikker, waardoor het moeilijker wordt om te passeren. Als deze situatie aanhoudt, kan de klier aangetast, ontstoken en geïnfecteerd raken. De klier kan zelfs een abces maken en doorbreken naar het huidoppervlak.

Wat doen anale klieren?

Er zijn een aantal theorieën waarom honden, katten en andere zoogdieren anaalklieren hebben en welk gebruik ze kunnen hebben. Men stelt dat de inhoud van de anale zak, wanneer uitgescheiden met de passerende ontlasting of door samentrekking van de anale sluitspier, fungeert als een krachtige territoriale geurmarkering. Een andere theorie stelt dat het materiaal van de anale zak harde ontlasting smeert, wat de passage gemakkelijker maakt.

Oorzaken van anaalklierproblemen

Een onderzoek wees uit dat ongeveer 12 procent van de honden last heeft van anaalklieraandoeningen. Problemen worden minder vaak gezien bij katten, maar ze zijn nog steeds mogelijk. Het is vaak moeilijk vast te stellen waarom sommige huisdieren pijnlijke anaalzakaandoeningen hebben en andere niet. Zwaarlijvige dieren lijken meer moeite te hebben met hun anaalklieren dan slankere individuen, waarschijnlijk omdat extra lichaamsvet in de anale regio de druk vermindert die de ontlasting op de klieren uitoefent. Evenzo hebben huisdieren met chronisch zachte ontlasting een groter risico op problemen met de anaalklier. Sommige personen kunnen geboren worden met zeer smalle kanalen die de klieren afvoeren, waardoor de stroom van anaalzakmateriaal wordt belemmerd. Verworven schade aan het kanaal kan optreden bij perianale infecties, trauma, allergieën of ontstekingen. Andere mogelijke oorzaken zijn disfunctie van de anale sluitspier, opgezwollen anaalklieren en overproductie van anaalkliermateriaal.

Overwegingen met betrekking tot leeftijd/ras

Relatief ongebruikelijk bij katten en honden van grote rassen, worden anaalklierinfecties en impacties vaker gediagnosticeerd bij kleine rassen zoals speelgoed- en miniatuurpoedels, chihuahua's en Lhasa Apso's. Cocker Spaniels, Basset Hounds en Beagles staan ook hoog op de lijst van rassen die lijden aan anaalklierproblemen. Honden van elke leeftijd en beide geslachten kunnen worden beïnvloed.

De rol van voeding

Hoewel een verandering in het dieet alleen een significant anaalklierprobleem niet zal oplossen als het eenmaal is ontwikkeld, kan het voeren van een dieet dat rijk is aan vezels toekomstige recidieven helpen voorkomen. De druk van de stevige, volumineuze ontlasting tegen de wand van de dikke darm bij de anus kan helpen om de inhoud van de anaalklier uit te drukken wanneer een huisdier zijn behoefte doet.

Trimmers

Er bestaat een verschil van mening over het al dan niet routinematig met de hand uitdrukken van gezonde anaalklieren. Veel dierenartsen suggereren dat dit niet moet worden gedaan bij een normale hond zonder voorgeschiedenis van problemen. Veel trimmers maken het echter een kwestie van routine om de anaalklieren van de honden onder hun hoede uit te drukken.

Gecertificeerde Master Groomer Sherri Glass trimt bijvoorbeeld sinds 1993 honden en heeft les gegeven in het verzorgen van huisdieren aan de Cornerstone Dog Grooming Academy in Clyde, Ohio. Ze vertelt: "[we] leren studenten anaalklieren te legen bij alle kleine honden, ongeveer 20 pond of minder groot. We doen ook honden van elke grootte op verzoek van de eigenaar." Maar ze voegt eraan toe: "Als hondenbezitters aan de voedingsbehoeften van hun hond zouden voldoen met voedsel van hoge kwaliteit, ze op het juiste gewicht zouden houden en voldoende beweging zouden bieden, zouden de meeste honden de anale zakjes niet hoeven te laten uitdrukken."

Jeffrey Reynolds, directeur van de National Dog Groomers Association of America, voegt eraan toe dat trimmers de zieke klieren niet echt zullen behandelen. "Als er aanwijzingen zijn dat de zakjes zijn aangetast, worden deze niet uitgedrukt en wordt de eigenaar geadviseerd om de hond naar de dierenarts te brengen."

Als u bang bent dat frequente anaalklierexpressies uw hond meer problemen bezorgen dan oplossen, kunt u altijd uw trimmer vragen deze stap over te slaan.

Een probleem herkennen?

De meeste huisdieren die problemen hebben met hun anaalklieren, zullen met hun billen over de vloer schuiven, zich vaak omdraaien om te likken of te bijten in de anale regio, of ongemak vertonen bij het passeren van ontlasting. Elk huisdier met aanhoudende symptomen zoals deze moet worden beoordeeld door een dierenarts. Onbehandeld, anale zakimpacties, infecties en abcessen kunnen ernstige problemen voor uw hond worden, dus wees proactief bij een evaluatie als uw hond enig ongemak in de anale regio vertoont.

Anaalklierproblemen bij huisdieren behandelen en beheren

Dierenartsen controleren de anaalklieren van een huisdier met een digitaal rectaal onderzoek, waarbij een gesmeerde, gehandschoende vinger door de anus van het huisdier wordt gestoken en de omliggende structuren worden gevoeld. De arts zal ook elke klier uitdrukken om het materiaal te evalueren en hoe gemakkelijk het door de kanalen kan gaan. Dit is meestal de enige behandeling die nodig is als de anaalklieren van een huisdier licht zijn aangetast.

Als uw huisdier een infectie heeft, zal uw dierenarts antibiotica voorschrijven en misschien andere behandelingen zoals warme kompressen en pijnstillers. Een anaalklierabces kan ook een operatie nodig hebben om drainage te bieden en om beschadigde en geïnfecteerde weefsels te verwijderen. Regelmatig geplande anaalklierexpressies kunnen impactie en infectie helpen voorkomen bij honden die last hebben van terugkerende anaalklierproblemen. Deze procedure kan worden uitgevoerd door uw dierenarts of trimmer, of u kunt vragen om thuis te leren hoe u dit zelf kunt doen.

Hoewel impactie en infectie de meest voorkomende anaalklierproblemen bij huisdieren zijn, kunnen andere aandoeningen, waaronder kanker, de perianale regio van huisdieren beïnvloeden. Als u vermoedt dat uw hond of kat last heeft van een anaalklieraandoening, maak dan een afspraak met uw dierenarts.